Πράγματι Σόλων το σάντουιτς είναι το καλύτερο μας έξω στο βουνό. Χωρίς αυτό δεν βγαίνει μέρα! Επί της ευκαιρίας να διηγηθώ ένα περιστατικό που μας έτυχε πριν λίγο καιρό. Καθώς κάναμε παγανιά συναντήσαμε ένα κυνηγό ο οποίος στεκόταν, αγνάντευε και έτρωγε το σάντουιτς του. Όπως κατηφορίζαμε βγάζει ο σκύλος ένα περδίκι και πηγαίνει βολίδα επάνω του. Του φωνάζουμε πάνω σου το περδίκι, (F16 δεν το έπιανε με τίποτα) αυτός ξαφνιάζεται, πετάει το σάντουιτς κάτω, μπαμ μπαμ πάει το περδίκι, βουτάει το σάντουιτς του ο σκύλος του και γίνεται καπνός.
''Φέρ' το πίσω ρε, άφησε το κάτω ρε''...
Πάει το σάντουιτς. Εμείς να σκάσουμε από τα γέλια.
''Εχάσαμε τον πέρτικο, έφα μας και το σάντουιτς ο σκύλος. Πάω σπίτι και κανέι''!!
Όποτε βλέπω σάντουιτς και σκύλο δίπλα το θυμάμαι
