Τα σίδερα είναι για τους λεβέντες ρε Χρύσανθε
Μόλις επέστρεψα από τον μοναδικό αγαπημένιο τόπο διακοπών, το Λατσί (εχάλασε λλίον φυσικά τωρά με τούτη την "ανάπτυξη"...). Κάθε πρωί παρέα με τις 2-3 φάσσες που κελαηδούσαν στο απέναντι περβόλι και τη θάλασσα με τα ψάρια της και με τα κορίτσια μου φυσικά, πέρασα μοναδικά.
Καμία κίνηση για αναγνώριση (το καλοκαίρι δεν με γεμίζει καθόλου για κυνήγι...) άρα μεν με ρωτήσετε αν είδα πουλιά.
Το πιο θετικό των φετινών μου διακοπών η συνάντηση με το Νίκο και την οικογένεια του. Νάσαι καλά Νίκο μου χάρηκα πολύ που ξαναβρεθήκαμε τζιαί μεν φοάσαι εν θα πω σε κανένα τα μυστικά πόστα που μου είπες
