Μια από αυτές τις σπάνιες φορές που κυνήγησα με κάποιον και αφού επέρασα τον που σιήλια κόσκινα,
τρόπο σκέψης και πως συμπεριφέρεται όταν κρατά όπλο στα χέρια του, είπαμε να πάμε για μπεκάτσες στο Τρόοδος. Το κυριότερο για μένα (όπως και για πολλούς άλλους ) πάντα η ασφάλεια, εμάς και των τετράποδων φίλων μας και ύστερα όλα τα άλλα …. 
Να μην τα πολυλογώ , ξεκινούμε και σε κάποια φάση η σκύλα μου σηκώνει δυο περδίκια, περνούν πάνω από τον παρέα , «ΠΑΝΩ ΣΟΥ ΡΕ ……..» τίποτε ο παρέας
.Λαλώ που μέσα μου «εν τα είδε, εν με άκουσε ». Πάμε πάρα κάτω το ίδιο « πάνω σου ρε» τίποτε ο παρέας, «ΧΑΒΑ ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΟ».
Εγινήκαν δκιο τρεις φάσεις έτσι, έτρωεμε η περιέργεια !
Κοντεύκω του τζιαι λαλώ του «ρε μα εν τα είδες; εν με άκουσες που σου εφώναξα;»
Απάντηση …….. «ΆΚΟΥΣΑΣΕ !»
«Εεεε γιατί εν τα έπαιξες ;»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ «Φίλε μου καλέ, δεν παίζω τα ρεχτά, δεν το θεωρώ αθλητικό από μέρους μου. Παίζω το θήραμα που θα μου βγάλουν οι σκύλοι μου και το θήραμα που θα έχει την ευκαιρία του, για να διαφύγει»
«Εντάξει, ούτε εγώ θα κάτσω στάμα, δεν το θεωρώ σωστό, αλλά μήπως εσύ το παρατραβάς λείο ; Μήπως επείες εις την άλλην άκρη της κυνηγετικής/αθλητικής συμπεριφοράς;»
«Έτσι νιώθω, έτσι κάμνω, τι να σου πω;»
Λοιπόν στην πραγματικότητα προς στιγμή, εχαντακώθηκα λείο γιατί, εκεί που ήμουν ο «εξεταστής»,
έγινα «εξεταζόμενος» και ταυτόχρονα χαμογελώντας είπα που μέσα μου, ότι ίσως υπάρχει μια μικρή ελπίδα για να σωθεί το κυνήγι μας αφού η κυνηγετική παιδεία υπάρχει ‼ Μπορεί να είναι δυσκολοεύρετη αλλά υπάρχει ! Μακρηγόρησα αλλά ήταν κάτι που ήθελα να το πω εδώ και πολύ καιρό. Μου δόθηκε η ευκαιρία από το πιο πάνω θέμα έδωσε»« Ένα ευχαριστώ στον Πανικό Setter για το μάθημα αθλητικής και κυνηγετικής παιδείας που μου έδωσε .
Μάλλον αυτό εννοεί ο Πανίκος ίσος προς ίσος. Εγώ αυτό το έζησα και το καταλαβαίνω !!!!!
