Επειδή πέρασε λίγος καιρός και κάποιες καταστάσεις είπα να επανέλθω με ένα ενδιαφέρον θέμα τώρα που τελείωσε το κυνήγι το οποίο εμένα με απασχολεί αρκετά. Η Βασιλική Βολή, κυρίως στο κυνήγι της τσίχλας και φάσας. Για κάποιους θεωρείται η πιο εύκολη βολή, για κάποιους άλλους όμως συμπεριλαμβανομένου και εμού του ιδίου, σκόπελος!
Φέτος είπα να κάνω κάποιες δοκιμές αλλά οι εξορμήσεις που κυνήγησα μετριούνται στο ένα χέρι. Με την σκόπευση μου και γενικά σε σηκωτό θήραμα αλλά και σε τραβέρσες βολές είμαι πολύ ευχαριστημένος. Το μεγάλο μου θέμα είναι η Βασιλική Βολή όπου τα πουλιά που πέτυχα με αυτή την μέθοδο είναι πολύ λίγα. Πριν από μια βδομάδα πέτυχα 2 πουλιά με αυτή την μέθοδο αλλά ήταν θέμα καλών συγκυριών αφού κυνήγησα με τον φίλο Χρύσανθο ένα ωραίο πρωινό.

Επειδή έχω χάσει αρκετά πουλιά προσπαθώντας να πετύχω την βασιλική, πλέον αντί να πυροβολώ το θήραμα απέναντι, αλλάζω θέση και το πυροβολώ είτε με τραβέρσα είτε το αφήνω να με σκεπάσει και πυροβολώ πίσω. Παίρνω αρκετά θηράματα έτσι όμως αυτή η λύση δεν είναι και η καλύτερη όταν είσαι σε δύσκολο τόπο γιατί τα πουλιά πέφτουν μακριά και εύκολα τα χάνεις.
Το θέμα είναι με αυτά τα πουλιά που έχουν το τέλειο ύψος για αυτή την βολή και συνήθως τσίχλες που έρχονται όπως λέμε γαλήνες.

Θα ήθελα να σταθούμε καθαρά στο θέμα σκόπευσης-προσκόπευσης και όχι με αυλούς, φυσίγγια, κοντάκι κλπ. γιατί όπως σας είπα όταν αλλάξω τεχνική σκόπευσης δεν έχω κανένα πρόβλημα.
Σας ευχαριστώ και θα ήθελα να ακούσω την άποψη όσων γνωρίζουν καλά επί του θέματος!!!!