Μόλις επέστρεψα από μια συνάντηση που είχαμε προγραμματίσει με το φίλο Laurona.
Πριν δυο βδομάδες έλαβα προσωπικό μήνυμα από τον Χρύσανθο να μου εξηγεί τους λόγους που δεν μπορούσε να γράψει ένα ''τσαττιστό" για την πέρδικα. Συγκεκριμένα ανέφερε πως δεν μπορεί να το κάνει γιατί δεν είναι ο αρμόδιος αφού δεν είναι περτικάρης. Κάτι που μου κίνησε ιδιαίτερα την προσοχή λέγοντας πως τελικά η ωριμότητα ενός ανθρώπου φαίνεται ξεκάθαρη είτε συζητά σε γνωστό είτε σε άγνωστο κύκλο.
Αφού ανταλλάξαμε κάποια μηνύματα γενικά, γνωρίζοντας ο Χρύσανθος την ιδιότητα του επαγγέλματός μου με ρώτησε που μπορούσε να βρει αυθεντικά, γνήσια, κυπριακά ''πιθκιαύλια.'' Εγώ με ιδιαίτερη χαρά τον ενημέρωσα πως ''έδωσε πάνω στη πίτα με το μέλι'' γιατί πολύ απλά μπορούμε εγώ και ο πατέρας μου να του φτιάξουμε ένα. Έτσι λοιπόν και έγινε, καταφέραμε και του ετοιμάσαμε 2 πολύ καλά μουσικά όργανα τα οποία θα τον συντροφεύουν στις εξορμήσεις του στη φύση αλλά και στο σπίτι του όταν θα θέλει να ηρεμήσει και να δημιουργήσει μουσική!
Είχαμε στη διάθεση μας περίπου 1:30 ώρα, άσχετο αν εμείς νομίσαμε πως πέρασε μόλις ένα τέταρτο. Μιλήσαμε για θέματα κυνηγιού, σκύλων, μουσικής κλπ. Μέσα σε μιάμιση ώρα κατάφερα να κερδίσω από αυτόν τον άνθρωπο πολλά πράγματα που δεν γνώριζα και με έκανε να καταλάβω πως αυτά που μου έλεγε είναι ξεκάθαρα, εφαρμόσιμα και πάνω απ' όλα ειλικρινή.
Χρύσανθε μου, σε ευχαριστώ για την όμορφη συζήτηση που είχαμε, μακάρι ο χρόνος να μην μας πίεζε αλλά δυστυχώς οι υποχρεώσεις μας είναι πολλές εκατέρωθεν. Θα το επαναλάβουμε όμως σύντομα.
Και ναι μπορώ αναμφίβολα να σε αποκαλέσω φίλο με όλη τη σημασία της λέξης έστω και αν βρεθήκαμε μόνο για μια φορά!
Στο επανιδείν φίλε μου!!
Υ.Γ Επισυνάπτω και τα ''πιθκιαυλούθκια''!! Το πρώτο ήταν η έκπληξη
