SilverPigeonS έγραψε:elcos έγραψε:Καλησπερα και απο μενα οπως εγραψα πριν λιγες μερες σε ενα αλλο postτην πρωτη κυριακη χτυπησα 2 περδικια και τα δυο σεκκα με τον beretta συνεβηκε και κατι αλλο που δεν ηθελα να το αναφερω αλλα δοθησας της ευκαιριας απο τον κυριο Ανθιμο θα το αναφερω.ειμαι 34 χρονων κυνηγο σχεδον παντα μονος μου και χωρις σκυλλο.Την πρωτη κυριακη βγηκα σιγα σιγα πανω στο βουνο και μολις ξημερωσε ειπα να ξεκινησω.Σηκωσα καμια δεκαρκαν περτικους εκαμα μια βολη και εππεσε σεκκος ο πρωτος καμια 150 μετρα κατω απο μενα.Ηταν η πρωτη ντουφεκια στην περιοχη και ειχε κυνηγους κατω απο εμενα ο σκυλος του ενος ονοματι ¨RINKO¨ ηρτε κατα πανω κοντα μου ¨ατε ρε τσιακκο λαλλω του εβρε το¨και ηβρεν το επιασεν το στομα τζιαι ισιωσεν φωναζω του μαστρου του ¨εν δικος σου ο μαυροασπρος ¨ναι λαλλει μου ¨δωστου μιαν σιοκολατουα που μενα λαλω του τζιαι φερνει σου δωρο¨Σε λιγα λεπτα που πηγε πισω ο rinko φωναζει μου ρε μαστρε εφερε περτικο ελα να σου τον δωκω λαλω του χαλαλι σου μαστρε μακαρι ναν καλα ο rinko.Mετα ακουσα τον που ελεγε την φαση στους συντροφους του και ενιωθα τοσην ευχαριστηση μεσα μου για τον rinko που ηρτεν τοσο τοπο ηβρεν τον περτικο τζιαι επιεν ομως πισω στον μαστρο του.Επεξα ακομα εναν μετα εμεινα τζιαι γω ικανοποιημενοσ τζιαι πηγα σπιτι μου με ασφαλεια στην οικογενεια μου.Γιαυτα τα μικρα πραγματα παμεν στο βουνο γεμωνουμεν μπαταριες τζιαι αναμνησεις .Οσο για τους αλλους γυριζουμε τους την ρασιη μας προχωρουμε τζιαι αφηνουμεν τους να σκεφτουντε ´τελικα εγελασα τού´´?
Αυτές είναι οι όμορφες αναμνήσεις του κυνηγιού! Η ευχαρίστηση που ένιωσες εσύ φίλε δεν συγκρίνεται με οποιαδήποτε κάρπωση!
Ένιωσα και εγώ το ίδιο πέρυσι στο κυνήγι τσίκλας. Σε δάσος, άκουσα ντουφεκιά από το απέναντι βουνό και βλέπω μια τσίκλα να έρχεται και να πέφτει στα 20 μέτρα από μένα. Δεν έρχεται κανείς να την ψάξει, φωνάζω στον κυνηγό που ήταν απέναντι αν έπαιξε το πουλί, ήταν με τον γιο του 9 χρονών, μου λέει 'έριξα σε μία αλλά δεν είδα που πήγε'. Του λέω, φίλε την είδα, έπεσε εδώ κοντά θα την βρω να στην δώσω. Ο άνθρωπος μου λέει φίλε μου βρες την και χαλάλι σου! Εγώ την βρήκα και φωνάζω στο μικρό να έρθει να του την δώσω.
Ο μικρός βλέπει τον πατέρα του με ένα απορημένο ύφος και τον ρωτά, 'να πάω' ; Εγώ του γνέφω να τον αφήσει να έρθει, και του λέει ο πατέρας του.
" Πήγαινε και να γίνεις και εσύ τόσο καλός κυνηγός όσον ο φίλος που γνωρίσαμε".
Το πως ένιωσα φίλοι μου δεν περιγράφεται! Είχα ένα χαμόγελο για τρεις μέρες!
Για αυτό, συμπέρασμα, δεν αξίζει να χαλιόμαστε για μικροπρέπειες από ασυνείδητους ανθρώπους! Εκεί έξω, εκτός από τους 'ασυνείδητους' υπάρχουν και εξαίρετοι άνθρωποι και από αυτούς θα μάθουμε, θα κερδίσουμε και θα ζήσουμε εμπειρίες!
Του υπόλοιπους, απλά τους προσπερνάμε και ούτε από το καθρεφτάκι δεν κοιτάμε!!
Μάριος
