Χαιρετώ την παρέα μετα απο καιρό.
Αρχισε με ένα μήνα καθηστέρηση το κυνήγι της μπεκάτσας στη Βορεια Ελλάδα και ελπίζουμε να μπουν πλεον τα πουλια κανονικά και να κατέβουν και στην Κύπρο!
Το ξυπνητήρι χτυπάει στις 5 το πρωι της Κυριακης και παρά τις μολις 2 ώρες ύπνου πετάγομαι αμέσως.
Αλλαγή 2 λεωφορείων για να βρεθούμε με τους συνυνηγούς εξω απο την Θεσσαλονίκη, με στήνουν για 50λεπτά και τους περιμένω στο τσουχτερο κρύο, αλλά αφου έχει κυνήγι το ηθικό παραμενει ακμαιότατο(τα δάκτυλακαι η μύτη μου απο την άλλη οχι
)!!
Σε λιγότερο απο μια ώρα ήμασταν στον κυνηγότοπο, με το τοπιο μαγευτικό απο τη μια τα κοκκινοκίτρινα μισοπεσμένα φύλλα στο πυκνό δάσος και απο την αλλη η ομίχλη σου προκαλούν δέος. Χωρίζεται η παρέα σε 2 διαφορετικές κατευθύνσεις και ξεκινάμε κυνήγι. Στα πρώτα μας μέτρα είδα κοτσιρολάουδα και λέω αφου είναι φρέσκα καλό σημάδι. Στην πορεία είδα αρκετα σε διάφορα σημεία του δάσουα και λέω θα μας δερμάρουν 1 σίγουρα! Παραρήρησα ακόμη ένα πραγμα στο έδαφος κατι που δεν ήταν τόσο ενθαρυντικό, πατημασίες λύκου και αρκετα μεγάλου, σε διάφορα σημεία του δάσους. (Ευτυχώς δεν πέσαμε πάνω σε κάποιο, πόσο μάλλον τοσο μεγάλο γιατι οι επιθέσεις λύκων σε σκυλιά έχουν καταντήσει καθημερινο φαινόμενο)Είδαμε όμως ένα λυκάκι(καμιά 20ρια κιλά) νεκρο σε ένα ρέμα. Έφυγε ένα πουλι ξηφτερισμένο και άλλα 3 άπαιχτά, αλλά είμασταν αρκετα ικανοποιημένοι απο την εξώρμηση αφου έίδαμε μερικές φερμες και πήραμε κάποια πουλια και ετσι καταλήξαμε για φαγοπότι σε ενά ξωκλήσι λιγα χιλιόμετρα μακριά.
Το μόνο που μετανιώνω είναι που δεν είχα να βγάλω μερικές φωτογραφίες απο την εξώρμηση.
*(Προσπάθησα να βάλω και φώτο απο το αποτελεσμα αλλα δεν την δέχεται)
