Κυπριακή παράδοση και κληρονομιά - ήθη και έθιμα.

[Laurona]

Μια απο τις μεγαλες μου αγαπες απο μωρο και ενασχολησεις ηταν η Κυπριακη μας παραδοση και ιστορια, τα ηθη και τα εθιμα μας, η μουσικη, τα εργαλεια, οι παραδοσεις μας, και οτι περικλειετε γυρω απο αυτα.

Η κυπριακη κουλτουρα ειναι ενα τεραστιο κεφαλαιο που ολους επρεπε να μας αφορα και να μας μαγευει.
Περικλυει ολους τους τομεις της ζωης με ολους τους τροπους.

Τα ηθη και τα εθιμα μας περιλαμβανουν ασχολειες της καθημερινοτητας μας, κοινωνικες, γαστρονικες, μουσικες, ιστορικες, και φυσικα περιλαμβανουν και κυνηγετικα στοιχεια και δραστηριοτητες.

Καθε Κυριακη στο πρωτο προγραμμα του ρικ στις 12 και τεταρτο θα ακουσετε το Κυπριωτικο σκετσ, μια μικρη ιστορια δηλαδη κυπριακης καθημερινοτητας.
Στις 11 θα ακουσετε εκπομπη για την Κυπριακη υπαιθρο που αφορα γεωγοκτηνοτροφικες ασχολειες αλλα και συνταγες.
Ακολουθως μετα το σκετς υπαρχει κυπριακη σατιρα και τραγουδια.

Καθε Σαββατο απογευμα γυρω στις 6 εχει εκπομπη για τα κυπριακα ηθη και εθιμα.

Μπορειτε να βρειτε παρα πολλες πηγες για να εισαστε κοντα στην Κυπριακη παραδοση και σας υποσχομαι οτι θα κανει την ζωη σας και την καθε σας ενασχοληση να αποκτησει μια διαφορετικη οπτικη και ποιοτητα.

Ακομη και στο κυνηγι θα βλεπετε καποια στοιχεια στης φυσης διαφορετικα και θα εκτιμαται επισης πιο ποιοτικα τα περιστατικα και την ενασχοληση σας στην κυπριακη υπαιθρο.

Εδψ σε αυτο το θεμα θα βαζουμε οτιδηποτε εχει να κανει με την κυπριακη μας παραδοση σε οτιδηποτε αυτο αφορα...συνταγες....παροιμιες...τσιαττιστα.....κυνηγι...παραδωσεις...εθιμα..

Κανω την αρχη με ενα ομορφο ΄΄παλιωμα΄΄ με τσιατιστα και υπεροχη μουσικη απο πυθκιαβλι

https://www.youtube.com/watch?v=C8ngF4eJbq0

[Αχερκωτης]

Πολλα ωραιο θεμα Χρυσανθε κ "μυρωδατο"..
Το σκετς την Κυριακης θυμιζει την επιστροφη π το βουνο βουρκατορας τοτε ή την σουβλα ή ψητο της Κυριακης..
Μεταξυ 3-3:30 το πρωι το τριτο τ ρικ εχει κυπριακες λεξεις ετυμηγορια κ εξελιξη απο γλωσσολογο..
Επισης το Ρικ1 βαζει κυπριακα σκετς η Αλεξια Αναστασιου εχει εκπομπη με περιδιαβαση σε χωρια μας κ επαγγελματα..ο Χαραλαμπιδης (που παεις ρε γαρε) με την εκπομπη Κυπρος ενα ταξιδι...



Sent from my iPhone using Tapatalk

[MARIOSE]

Ωραίο το θέμα σου Χρύσανθε μπράβο φίλε μου.

Κανένας δεν πρέπει να ξεχνά τις ρίζες του γιατί διαφορετικά η ταυτότητα μας σαν λαός θα χαθεί.

Υπάρχει και η "Παραδοσιακή βραδιά" με τη Βασιλική Χατζηαδάμου κάθε Σάββατο στις 21:20 στο Σίγμα. Ο Μιχάλης είναι πολλά καλός παραδοσιακός τραγουδιστής τζιαί τσιαττιστής. Εν το βλέπω πολλά συχνά (τζιμούμαι γρήγορα για να θωρώ πιο καλά τες φάσσες την Κυριακή... ) αλλά όποτε το δω είναι πολλά καλό!

[Laurona]

Στην μεγαλη κυπριακη παραδοσιακη οικογενεια ολα τα μελη ειχαν καποιο ρολο και καποια καθηκοντα.

Την εποχη που διανυουμε απο τον Δεκεμβρη μεχρι και τον Μαρτιο, αναλογως των καιρικων συνθηκων ο μικροτερος γιος συνηθως ηταν επιφορτισμενος με την ευρεση του '' μεζε'' για το βραδυ διπλα στην τσιμινια.

Χορτα οπως τσακρουθκια, μολοσιες, παραχωστες, μαγκαλοι και τα μανιταρια ηταν ενα συνιθισμενο εδεσμα.

Σχετικα με τα μανιταρια...ελεγε ο πατερας η ο μεγαλυτερος αδερφος στον μικροτερο γιο , λιγο πριν πανε να μαντρισουν το κοπαδι

Πηενε εναν γυρο να φερεις καμιαν ΄΄ΦΥΛΛΑΡΚΑΝ΄΄ ΜΑΝΙΤΑΡΚΑ ΝΑ ΦΑΜΕ ΠΟΨΕ.

η ΦΥΛΛΑΡΚΑ ηταν ενα μακρυ χλωρο κλαδι με διαμετρο λεπτη αλλα με δυναμη πανω του.

το καθαριζαν απο τα παρακλαδια και εμενε μονο η ακρη του.

Ετσι ειχαν μια λεπτη σμιλα με χοντρη ακρη, στην οποια ερεσαν μεσα τα μανιταρια στην σειρα.

Ετσι κρατουσαν ασφαλισμενα τα μανιταρια που εκοβαν φτιαχνοντας την φυλαρκα.

Επισυναπτω μια φωτο απο το Σαββατο για να δειτε πως ειναι η φυλλαρκα.

ο Κοσμος τοτε δεν ειχε ψυγεια καιδεν μπορουσε να φυλαξει περισσοτερο απο οσο επρεπε φαγητο, περαν απο την διατηρηση του στις μορφες του παστου , του αποξηραμενου η μετο χοιρινο λιπος.

Ουτε ειχε την αναγκη τς επιδειξης και της μεγαλοσυνης.
....................................................................................
Κατι χαρακτηριστικο της εποχης ηταν για οσους δενειχαν δικο τους κρασι , οτι αυτο το πουλουσαν χυμα στα καφενια οπως και τα τσιγαρα ΕΝΑ ΕΝΑ.
...................................................................................
Μια φυλλαρκα....ηταν αρκετη.....και αυριο παλε..

Απλα για να μαθαινουμε.......και να αναπολουμε τοτε που υπηρχαν οι αξιες.....

[admin]

Πώς εκαταντήσαμε απο την φυλλαρκάν στην κάσια !!!

[MARIOSE]

Ωραία πράματα Χρύσανθε, πρώτη φορά το ακούω πάντως.

[Laurona]

Μου το εμαθε ενας κυριος περσι φιλε μου στο βουνο που τον ρώτησα όταν το ειδα.
Απο περσυ το ειδα αλλες δυο φορες μονο απο μεγαλύτερους σε ηλικια ανθρωπους.
Απο αυτούς εμαθα κ την κατασκευη αλλα κ την ιστορια κ σας την μεταφερα.

Θεωρω κληρονομια μας αυτά τα θεματα.

[Breda Pegaso]

Πολλα ωραια η φυλλαρκα.

Τζιαι δεν ειχα τσεντα τζιαι εβαλλα τα μες το γιλεκο...

[Αχερκωτης]

Ωραια εκπομπη στο σιγμα οσοι θελουν να δουν με πολυ τσιαττισμα κ τον παπα Αντρεα!


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Dimitris]

Η Κύπρος

Ποίηση: Βασίλης Μιχαηλίδης
Διασκευή- επιλογές στίχων: Λάρκος Λάρκου
Ερμηνεία:
Κυριακού Πελαγία (σε παλιά «Νικαλιστή φωνή, Αυκορίτισσα»)
Χρήστος Σίκκης (σε «ποιητάρικη φωνή της Αραδίππου»)

Άνου, καρκιά μου, τζ̌ ' άννοιξε τζ̌ ' αρκίνα νεκαλιώντα,
παραπονήθου σιανά τζ̌ ' αλαφροτραουδώντα. [...]

Μες τούτον το κυνόστομον της γης αγκαλιασμένη,
από κρατεί την θάλασσαν 'πό δώθθε σταλωμένη,
είμαι μες τούτην την γωνιάν που μ' έβαλεν η φύσις,
η πρώτη της Ανατολής τζ̌ ' η ύστερη της Δύσης. [...]

Να 'τουν που να 'μουν δράτζ̌αινα, δράτζ̌αιν' αντρειωμένη,
είθεν να ρίψω μιαν φωνήν, φωνήν δρακοντεμένην,
να πουμπουρίσουν τα βουνά, να συγκλυστούν οι τόποι,
ν' ακούσει τζ̌ ' η Ανατολή, ν' ακούσει τζ̌ ' η Ευρώπη. [...]

Τζ̌ ' όσοι τζˇ ' αν ήρταν πάνω μου ανέμοι τζ̌ ' αν εδώσαν,
ήτουν οι ρίζες μου βαθκιά τζ̌αι δεν μ' εξερριζώσαν.
Ερίψασιν τα φύλλα μου, ερίψαν τους αθθούς μου,
εκαταφατσελλώσαν με τζ̌ ' εκάψαν τους πολούς μου·
εσείσαν με τζ̌ ' εκλίναν με τζ̌ ' εκόψαν τα κλωνιά μου,
μ' αππέσσω στέκεται γερή η ρίζα τζ̌ ' η καρκιά μου. [...]

Είμαι μια σκλάβ' ασκλάβωτη, μια σκλάβα σκλαβωμένη,
είμαι μια σκλάβ' απόσπαστη, μια σκλάβα 'ποσπασμένη,
που δκιάβηκα μαύρην σκλαβκιάν σε τόσα ξένα σˇ έρκα,
που 'λάμναν την καρτούλλαν μου με δίστομα μασ̌αίρκα.

Τζ̌ ' αν πκιω νερόν 'πού το νερόν απού 'μουν ποτισμένη,
τζ̌ ' αν με συβράσ' ο ήλιος μου που μ' έσˇ εν μαθημένην,
έν' να πετάξω πλόκαμον, να ξαναπρασινίσω,
να βκάλω φύλλα τζ̌αι κλωνιά τζ̌ ' άθθούς να ξαναθθίσω,
να βκάλω μάλες στιβαρές, να 'ποταυρίσω κλώνους,
ν' αθθκιώ σαν άθθκιουν τζ̌ ' έλαμπα στους πρωτινούς μου χρόνους.