Σίγουρα όλοι μας σε κάποια κυνηγετική μας εξόρμηση ή σε μια έξοδο μας στο βουνό για την εκπαίδευση του σκύλου μας, ιδιαιτέρα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ήρθαμε αντιμέτωποι με μία ή περισσότερες σφήκες. Οι πιθανότητες για εμάς τους κυνηγούς να συναντηθούμε με αυτό το έντομο είναι αυξημένες λόγω των τακτικών μας επισκέψεων στους βιοτόπους. Η δραστηριότητα των εντόμων, και στην προκειμένη περίπτωση της σφήκας κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ή τις μέρες που οι θερμοκρασίες είναι αυξημένες είναι έντονη και έτσι αυξάνονται οι πιθανότητες σε μια έξοδο μας στο βουνό να την βρούμε μπροστά μας. Τις περισσότερες περνάμε απαρατήρητοι και ο καθένας συνεχίζει τον δρόμο του. Τι συμβαίνει όμως όταν κατά λάθος πατήσουμε την σφηκοφωλιά που είναι στο έδαφος? Ο σωσον εαυτό σωθήτο. Αυτό θα συμβεί. Τις πλείστες περιπτώσεις αρχίζουμε να τρέχουμε μακριά, αλλά είναι πλέον πολύ αργά και ήδη έχουμε τσιμπηθεί σε ένα ή περισσότερα σημεία του σώματός μας. Εδώ να αναφέρουμε ότι σε πολλές περιπτώσεις οι σφήκες τσιμπάνε και τον σκύλο μας με δυσμενείς επιπτώσεις που θα αναφέρουμε σε επόμενα τεύχη. Παρακάτω ένας ειδικός μας εξηγεί τι είναι το τσίμπημα της σφήκας, τα συμπτώματα, τρόπους αντιμετώπισης, προληπτικά μέτρα και πόσο σοβαρό μπορεί να αποβεί ένα τέτοιο τσίμπημα σε υπερευαίσθητα άτομα.


Τσίμπημα από σφήκα

Το τσίμπημα από σφήκα προκαλεί μια τοπική φλεγμονώδη αντίδραση του δέρματος που είναι αποτέλεσμα του δηλητηρίου που εισχωρεί στον οργανισμό μας με το κεντρί του εντόμου.


Συμπτώματα

Τοπική κοκκινίλα, πρήξιμο, πόνος ή φαγούρα είναι τα κύρια συμπτώματα στο σημείο του τσιμπήματος που μπορούν να διαρκέσουν από αρκετές ώρες μέχρι αρκετές ημέρες. Ευτυχώς στην πλειονότητα των περιπτώσεων τα τσιμπήματα αυτού του είδους δεν είναι επικίνδυνα. Τσιμπήματα όμως στο στόμα ή στο λαιμό προκαλούν πρήξιμο που δυσκολεύει την αναπνοή και για αυτό θεωρούνται επικίνδυνα.


Τρόποι αντιμετώπισης

Η αφαίρεση του κεντριού είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει το άτομο που τσιμπήθηκε από σφήκα ή μέλισσα. Η αφαίρεση μπορεί να γίνει με τα νύχια ή με ένα τσιμπιδάκι. Προσοχή χρειάζεται να μην γίνει προσπάθεια αφαιρέσεως του κεντριού νε πίεση (ζούληγμα) της περιοχής που είναι καρφωμένο με τα δάκτυλα ή με τα νύχια μας διότι μπορεί αντί να βγει το κεντρί προς τα έξω να σπρωχθεί ακόμα πιο βαθιά.

Τοπική εναπόθεση πάγου ψυχρών επιθεμάτων, κορτιζονούχου αλοιφής ή και η λήψη κάποιου αντισταμινικού χαπιού σίγουρα θα απαιτηθούν για την ανακούφιση από τα συμπτώματα.

Σπάνια, υπερευαίσθητα άτομα μπορούν να παρουσιάσουν αναφυλακτική αντίδραση στο τσίμπημα σφήκας που εκδηλώνεται με σοβαρή υπόταση, έντονο ιδρώτα, δύσπνοια και μελάνιασμα. Συνήθως κάποιος πρέπει να δεχτεί πολλά τσιμπήματα για να παρουσιάσει τα άνω συμπτώματα.

Τα άτομα αυτά απαιτούν άμεση ιατρική βοήθεια και αν γνωρίζουν την υπερευαισθησία τους θα πρέπει να είναι εκπαιδευμένα να κάνουν μόνα τους μια ένεση ανδρεναλίνης την οποία θα πρέπει να φέρουν πάντοτε μαζί τους.

Επίσης τα άτομα με γνωστή υπερευαισθησία θα πρέπει να φέρουν κάποια σήμανση (ταυτότητα στο χέρι ή στο λαιμό) που να αποκαλύπτει την ευαισθησία τους για την περίπτωση που χάσουν τις αισθήσεις τους και δεν μπορούν να πληροφορήσουν το περιβάλλον τους.

Οι κυνηγοί να αποφεύγουν την ημέρα του κυνηγιού να λούζονται με αρωματικά σαπούνια ή να χρησιμοποιούν αρωματικά γιατί τα αρώματα και οι μυρωδιές πάνω στο σώμα προσελκύουν τις σφήκες.