Ορισμένοι κυνηγοί ούτε καν γνωρίζουν ή δεν θεωρούν ότι αξίζει τον κόπο να ασχολούνται με το κυνήγι ορτυκιού στην Κύπρο. Οι λόγοι λίγο πολύ γνωστοί σε όλους. Φυσικά κάποιοι άλλοι λίγοι στον αριθμό, μερικές δεκάδες έχουν κάθε χρόνο κατοχυρωμένο ένα μεγάλο αριθμό πουλιών. Υπάρχουν και οι παραδοσιακοί και οι ρομαντικοί τύποι που με τους σκύλους δείκτες στριμώχνονται στις περιορισμένες περιοχές όπου επιτρέπεται το κυνήγι καθημερινά με τη συνοδεία σκύλου και προσπαθούν να χαρούν μία με δύο φέρμες.

Η αδιαφορία της μάζας

Οι περισσότεροι κυνηγοί δεν ασχολούνται καν με το κυνήγι ορτυκιών στην Κύπρο. Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι. Μερικοί από τους πιο γνωστούς είναι:

• Οι περιοχές που δίδονται για καθημερινό κυνήγι ορτυκιών είναι πολύ λίγες. Αυτό προκαλεί μεγάλη συμφόρηση από κυνηγούς και λόγω και του χαμηλού πετάγματος του πουλιού είναι αρκετά επικίνδυνο.

• Το 80% και πλέον των περιοχών που δίδονται είναι χωρίς τη συνοδεία σκύλου και οι περιοχές βρίσκονται κυρίως στην επαρχία Λάρνακας και Παραλιμνίου.

• Στις περιοχές που δίδονται για το συγκεκριμένο κυνήγι επικρατεί συνήθως αταξία με αρκετούς παράνομους να στήνουν ηχομιμητικές συσκευές από το βράδυ και συγκροτημένοι σε ομάδες να κάνουν μαζικές εκκαθαρίσεις το επόμενο πρωί. Μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις δεν διστάζουν να πυροβολήσουν και άλλους κυνηγούς, οι οποίοι είναι στην περιοχή καθώς τα πουλιά είναι ‘κοτσιανιασμένα’.

• Στις λίγες περιοχές όπου επιτρέπεται το κυνήγι ορτυκιών με τη συνοδεία σκύλου δείκτη, τις περισσότερες φορές τοποθετούνται δολώματα για να αποτρέψουν τους ιδιοκτήτες σκύλων να επισκεφθούν την περιοχή.

Έτσι λοιπόν η μάζα των κυνηγών, η οποία μπορεί να κατέχει σκύλους δείκτες και να θέλει να πραγματοποιήσει το συγκεκριμένο κυνήγι δεν το πράττει φοβούμενοι είτε για την ζωή τους και την σωματική τους ακεραιότητα, είτε για την ζωή των ζώων τους.

Η υπερκάρπωση των λίγων.

Στις λίγες λοιπόν περιοχές όπου δίδονται για το συγκεκριμένο κυνήγι συνήθως τις δεσμεύουν ομάδες δέκα με δώδεκα ‘κυνηγών’, οι οποίοι τοποθετούν μηχανάκια από το βράδυ για να εκτελέσουν τα ορτύκια την επομένη το πρωί. Μάλιστα σε ορισμένες περιοχές υπάρχουν και σκοποί, οι οποίοι παραμονεύουν και δεν αφήνουν κανένα να πλησιάσει στην περιοχή πλην των δικών τους ανθρώπων. Μόλις χαράξει το φως η ομάδα παρατάσσεται σε γραμμή και ξεκινάνε να περπατάνε σιγά σιγά εκτελώντας τα ορτύκια που ξεπετάγονται μπροστά τους. Είναι χαρακτηριστικό το πιστολίδι που πέφτει αφού τα πουλιά μαζεμένα όλα σε ένα σημείο ξεπετάγονται αρκετά μαζί και οι πυροβολισμοί είναι συνεχόμενοι. Μια μέτρια προς καλή μέρα θα αποφέρει πέραν των 40-50 πουλιών για την ομάδα ενώ σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να ξεπεράσουν και τα 100 πουλιά. Μάλιστα το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι ενώ αυτή κάνουν τη μεγάλη σφαγή μπορεί να υπάρχουν στην περιοχή ακόμη 100 κυνηγοί και να μην δούνε δείγμα για ορτύκι μπροστά τους. Αυτό το γεγονός συμβαίνει καθημερινά ιδιαίτερα τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο. Μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις το συγκεκριμένο κυνήγι το πραγματοποιούν και κρατικοί αξιωματούχοι, αλλά ακόμη άτομα μέσα από την Υπηρεσία θήρας και τους κόλπους της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας.

Οι λίγοι και ρομαντικοί

Αυτοί οι λίγοι και ρομαντικοί κυνηγοί που εξορμούν νόμιμα και με όλα τα μέτρα προστασίας για αυτούς και τα ζώα τους στις επιτρεπόμενες περιοχές, τις περισσότερες φορές, εάν είναι τυχεροί θα πάρουν μια με δύο φάσεις. Δεν είναι ότι χρειάζονται περισσότερες αλλά εάν το παιχνίδι παιζόταν κανονικά αυτοί που κοπιάζουν για να κάνουν ένα σκύλο δείκτη θα είχαν την ευκαιρία να γευτούν τους καρπούς των κόπων τους. Προσωπικά εδώ και 17 χρόνια που κυνηγάω το συγκεκριμένο θήραμα με σκύλους δείκτες η μεγαλύτερη κάρπωση που είχα ήταν πέντε πουλιά και μάλιστα ένιωσα και πλήρως ικανοποιημένος λόγω της εργασίας από τα ζώα μου. Στα δεκαεπτά χρόνια όμως ένιωσα πολλές φορές την αδικία όταν έβλεπα να σφαγιάζονται δεκάδες πουλιά σε συγκεκριμένη περιοχή προϊόν παράνομης πράξης.

Τι μπορεί να γίνει

Καταρχήν πρέπει να δοθούν περισσότερες περιοχές για το κυνήγι ορτυκιού και να γίνεται δίκαιη επιλογή τόπων σε όλες τις επαρχίες. Το γεγονός ότι κάποιοι θα επικαλεστούν την ύπαρξη ενδημικών θηραμάτων όπως είναι η φραγκολίνα, το περδίκι και ο λαγός σε κάποιες περιοχές για να μη δίνετε η σχετική άδεια θα πρέπει ξεπεραστεί. Μπορεί να υπάρχει ειδική άδεια για κυνηγούς με σκύλους δείκτες όπως προβλέπει και η νέα νομοθεσία, η οποία είναι προς ψήφιση και με τη συμπλήρωση σχετικής φόρμας να μπορείς να κυνηγάς σε κάποιες περιοχές εάν πληροίς κάποια κριτήρια. Με σωστή αστυνόμευση αλλά και εντατικούς ελέγχους η παρανομία μπορεί να περιοριστεί στο ελάχιστο. Θα πρέπει επίσης να βρεθεί μια λύση με της ηχομιμητικές συσκευές και το οργανωμένο έγκλημα με τις ομάδες που εξορμούν και αποδεκατίζουν τα ορτύκια. Ως συνήθως στις περισσότερες των περιπτώσεων τα μηχανάκια λειτουργούν με χρονοδιακόπτη και είναι δύσκολο να εντοπιστούν οι ένοχοι. Θα πρέπει να συσταθεί μια ειδική ομάδα είτε με την βοήθεια και της αστυνομίας καθώς οι περισσότερες περιοχές είναι εντός των επαρχιών και να καταπολεμηθεί το φαινόμενο αποτελεσματικά.

Είναι κρίμα αυτό το αρκετά εντυπωσιακό θήραμα να έρχεται κάθε χρόνο στο νησί μας και την μερίδα του λέοντος να την γεύονται οι παράνομοι και οι θρασείς.