Το κοινό ορτύκι (επιστημονική ονομασία: Coturnix) είναι μικρό πτηνό της οικογένειας των φασιανιδών. Εντοπίζεται σε αρκετές περιοχές της Ευρώπης. Είναι μικρό πουλί με σώμα σε στρογγυλό σχήμα, χρώματος καφέ ριγέ με μια λευκή ρίγα κοντά στα μάτια. Έχει μέγεθος γύρω στα είκοσι εκατοστά και βάρος γύρω στα εκατό γραμμάρια.

Το είδος είναι βαδιστικό και τρέφεται με σπόρους και έντομα που βρίσκει στο έδαφος. Διακρίνεται δύσκολα όταν κρύβεται σε σπαρτά και φυλλωσιές και αποφεύγει το πέταγμα, προτιμώντας να περπατά. Ωστόσο, ως αποδημητικό πτηνό καλύπτει πολύ μεγάλες αποστάσεις πετώντας, καθώς περνά το καλοκαίρι στην Αφρική και την Ινδία. Γεννά 6 ως 12 αυγά, τα οποία εκκολάπτονται σε 16-18 ημέρες.


Θα το συναντήσουμε στην Κύπρο στα παράλια κατά τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο ενώ υπάρχουν αναφορές για κοπές από ορτύκια τα οποία εντοπίζονται σε ημιορεινές περιοχές την περίοδο του ενδημικού. Αν είσαστε κυνηγοί φτερωτού και ευτυχίσετε να πέσετε σε μπάζα από ορτύκια το μόνο που θα παρακαλείτε θα είναι να έχετε πάνω σας σκάγια με πιο ψηλό νούμερο. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που τα 7άρια έχουν πάντα χώρο στην ζώνη μου. Δεν ήταν λίγες οι φορές που τα πουλιά μου έδωσαν ευκαιρίες για πάνω από δέκα ντουφεκιές μέσα σε λιγότερο από 100 μέτρα.


Στο κυνήγι των περασμάτων.

Το κυνήγι των περασμάτων ξεκινάει αρχές Σεπτεμβρίου με σημαδιακή ημερομηνία την ημέρα του Σταυρού 14 του μήνα. Ενδείξεις για μια καλή αποδημία είναι συνήθως ο νότιος άνεμος και η υγρασία. Τώρα για περιοχές δυστυχώς θα πρέπει να βολευτούμε στις ελάχιστες περιοχές οι οποίες δίνονται με την συνοδεία σκύλου στα παράλια. Ίσως σε αυτή την στιγμή θα ήταν καλό να γίνει και μία αναφορά για το κυνήγι με σκύλο φέρμας. Αφού θέλουμε να προωθήσουμε την κυνοφιλία και το σωστό κυνήγι πώς γίνεται αν δίνουμε κυνήγι με σκύλο φέρμας για μπεκάτσα , με συνοδεία σκύλου για τσίκλα και να μην δίνουμε κυνήγι με σκύλο φέρμας για ορτύκι?

Στις λίγες περιοχές λοιπόν που έχουμε την δυνατότητα να πάρουμε τα σκυλιά μας πρέπει να λάβουμε τρία θέματα σοβαρά υπόψη μας.

Το πρώτο είναι ο κίνδυνος από οχιές. Δυστυχώς οι παράλιες περιοχές σε συνάρτηση με τις ψηλές θερμοκρασίες αλλά και πιθανό τραυματισμένα θηράματα σε περιοχές κυνηγίου περικλείουν αυτό τον κίνδυνο. Για να είμαι ειλικρινής εδώ και είκοσι χρόνια που κυνηγάω το συγκεκριμένο θήραμα μου έτυχε τρείς φορές να αντικρύσω οχιά και την μία είχε καταφέρει να δαγκώσει και το σκυλί (ευτυχώς το γλιτώσαμε) .

Ο Δεύτερος μεγάλος κίνδυνος είναι οι φόλες. Δυστυχώς ο δεύτερος και ο τρίτος λόγος πιστεύω συνδυάζονται και αυτό θα το δείτε πιο κάτω. Αυτό το λέω γιατί κάποιοι κύριοι πηγαίνουν από νωρίς το βράδυ και βάζουν στις συγκεκριμένες περιοχές μηχανάκια για να μαζέψουν τα ορτύκια της περιοχής και να τα αποδεκατίσουν το πρωί. Για να απωθήσουν κυνηγούς με σκύλους από την περιοχή τοποθετούν φόλες.

Αν ακούσετε σε μία περιοχή καταιγισμό πυρών από το χάρμα να είστε σίγουροι ότι είναι οι γνωστές ομάδες κυνηγών που αφού έβαλαν τα μηχανάκια ( με τα timer ) έχουν πιάσει τα πόστα από το πρωί για να ξεκάνουν όλα τα πουλιά της περιοχής.

Σε μία τέτοια περίπτωση η καλύτερη λύση είναι να επιχειρήσετε σε απόσταση ασφαλείας από τους ταλιμπάν να κάνετε την παγανιά σας. Όλο και κάποιο ορτύκι θα έχει ξεκόψει πιο κάτω για να απολαύσετε την μαγεία μιας φέρμας.


Το δειλινό πολύ πιο ευχάριστο.


Τα τελευταία χρόνια μιας και είχα σιχαθεί αυτή την κατάσταση επέλεξα να πηγαίνω κάποια δειλινά. Έστω για να μπαίνει σε φυσική κατάσταση το σκυλί και να ξεμουδιάσω και εγώ λίγο εν όψη ενδημικού. Το δειλινό με είχε εκπλήξει ευχάριστα. Κατάφερα να πάρω σε πέντε με έξη εξορμήσεις πάνω από δέκα πουλιά και να απολαύσω ωραίες στιγμές με το σκυλί μου. Τώρα επρόκειτο για πουλιά του πρωινού που γλίτωσαν, για πουλιά τα οποία μόλις είχαν έρθει , κανείς δεν ξέρει. Πάντος δεν είναι λίγες οι αναφορές ιδιαίτερα από παλαιότερους κυνηγούς που κάνουν λόγο για ημερήσιες πάσες πουλιών τα οποία έρχονται στο νησί μας.


Ασφάλεια, ασφάλεια, ασφάλεια


Το κυνήγι των ορτυκιών ιδιαίτερα το φθινοπωρινό είναι ωραίο αλλά και αρκετά επικίνδυνο. Τα πουλιά πετάνε χαμηλά και κυνηγούνται κυρίως σε πεδιάδες. Οι κυνηγοί μαζεμένοι σε μικρές περιοχές και όσο και εάν δεν το θέλουμε ο κίνδυνος ατυχήματος αρκετά σημαντικός. Αντισταθμιστικό μέτρο, πρώτο και κύριο γυαλιά προστασίας και πορτοκαλί. Δεύτερο κρατάμε αποστάσεις ασφαλείας , τρίτο ποτέ δεν πατάμε την σκανδάλη εάν δεν είναι καθαρό το οπτικό πεδίο μπροστά μας και τέταρτο αν γίνετε φοράμε και γαλότσες για τα φίδια. Εννοείτε ότι για τα σκυλιά μας πρέπει να έχουμε πάντοτε μαζί μας τα απαιτούμενα φάρμακα και νερό.