Δυστυχώς, το ενδημικό μας θήραμα διανύει ίσως τη χειρότερη περίοδο που έχω ζήσει. Θα ήθελα να καταθέσω την άποψή μου σχετικά με το πώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο. Σε αυτό το άρθρο θα εστιάσω αποκλειστικά στον ανθρώπινο παράγοντα που επηρεάζει το θήραμα, παραλείποντας αρκετούς άλλους παράγοντες όπως η αλλαγή στη γεωργία, η μείωση της κυνηγετικής επικράτειας, οι μεμονωμένες κατοικίες, οι καιρικές συνθήκες και η αύξηση στους αρπάγες. Ο λόγος που δεν θα αναφερθώ σε αυτούς τους παράγοντες είναι ότι δεν είναι υπό τον έλεγχό μας.


Λαθροθηρία

Δυστυχώς, η μάστιγα της λαθροθηρίας αυξάνεται κάθε χρόνο και σήμερα υπάρχουν πολλά είδη λαθροθήρων. Φυσικά, οι λόγοι της αύξησης της λαθροθηρίας είναι πολλοί, αλλά ο κυριότερος είναι η έλλειψη κυνηγετικής παιδείας. Ας εξετάσουμε ορισμένες κατηγορίες λαθροθηρίας, μερικές από τις οποίες είναι προφανείς, ενώ άλλες είναι πιο υποβόσκουσες:


Λαθροθήρας επιχειρηματίας: Κυνηγά τον λαγό τη νύχτα είτε με το όπλο είτε με την απόχη και τις τετράτροχες (είναι πιο ακριβός ζωντανός), με σκοπό την πώληση του θηράματος.

Λαθροθήρας για να κανονίζει ‘πλάτες’: Αυτοί που με παράνομα θηράματα κανονίζουν άτομα σε θέση ισχύς με σκοπό να εξασφαλίσουν κάλυψη και προστασία από τον νόμο όταν πιαστούν είτε για θέματα λαθροθηρίας είτε για άλλα θέματα.


Λαθροθήρας των ναρκωτικών: Σε απελπισία για ναρκωτικά, κυνηγά τον λαγό για να βγάλει την δόση του.


Λαθροθήρας του Facebook: Κυνηγά τον λαγό είτε τη νύχτα είτε τη μέρα σε απαγορευμένες περιοχές, με σκοπό να συγκεντρώσει «likes» και επιδοκιμασίες. Πολλοί από αυτούς θεωρούν ότι η ικανοποίηση από την αναγνώριση στα κοινωνικά δίκτυα είναι πιο σημαντική από την αξία του κυνηγιού.


Λαθροθήρας με κόμπλεξ κατωτερότητας: Είναι οι λαθροθήρες που έχουν χαμηλή θέση στη κοινωνία και το μόνο τους μέσο για να αντιμετωπίσουν το κόμπλεξ τους είναι να δείξουν μέσω της κάρπωσης ότι είναι «κάποιοι».


Λαθροθήρας με αυταπάτες νόμιμου: Είναι λαθροθήρες που κτυπούν λαγούς στις άκρες απαγορευμένων περιοχών κατά τη διάρκεια του κυνηγιού, αλλά θεωρούν ότι είναι νόμιμοι αν ο λαγός εισέλθει σε επιτρεπόμενη περιοχή ή αν αυτοί βρίσκονται στην επιτρεπόμενη. Κατηγορούν παντού τους άλλους λαθροθήρες και στο τέλος ενδέχεται να πιστεύουν ότι είναι νόμιμοι.


Λαθροθήρας μεγάλο εκπαιδευτής σκύλων: Αυτοί που λαθροθηρούν και σκοτώνουν παράνομα θηράματα για να δείξουν ότι τα δικά τους σκυλιά ακόμη και σε χαλεπούς καιρούς βρίσκουν θήραμα. Σκοπός τους είναι το κέρδος από τις πωλήσεις σκύλων στο τέλος της κυνηγετικής περιόδου.


Λαθροθήρας εκτός τόπου και χρόνου: Είναι οι κυνηγοί που συνήθως κυνηγούν άλλα θηράματα, αλλά όταν συναντήσουν ενδημικά θηράματα σε απαγορευμένες περιόδους, τα θανάτωσαν χωρίς δεύτερη σκέψη, με την πρόφαση ότι «δεν θα τους ξανασυμβεί. Η ανικανότητά τους να κυνηγήσουν τα συγκεκριμένα θηράματα κατά τη διάρκεια της ενδεδειγμένης περιόδου και με την παραδοσιακή μέθοδο τους καθιστά λαθροθήρες. Επίσης, αρκετοί από αυτούς τους κυνηγούς δεν ασχολούνται με το ενδημικό λόγω κόστους και γι' αυτό εκτελούν το θήραμα παράνομα, θεωρώντας ότι η κάρπωση του είναι κέρδος με μηδενικό κόστος.


Υπερθήρευση

Ένας πολύ σοβαρός λόγος για την κατάσταση των βιοτόπων μας είναι και η υπερθήρευση. Σχεδόν όλοι οι κυνηγοί αποφεύγουν να αναφέρουν την υπερθήρευση ως σοβαρό παράγοντα για τη μείωση των θηραμάτων, διότι σε παγκόσμιο επίπεδο οι κυνηγοί, ως διαχειριστές της άγριας ζωής, ποτέ δεν έθεσαν σε κίνδυνο κάποιο είδος της πανίδας που δικαιούται να κυνηγηθεί νόμιμα. Ωστόσο, στην Κύπρο, λόγω της μανίας μας, της έλλειψης παιδείας και της απουσίας μακροπρόθεσμου διαχειριστικού πλάνου, θεωρώ ότι έχουμε ξεφύγει και η υπερθήρευση αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους παράγοντες για την εικόνα των βιοτόπων μας σήμερα. Μάλιστα αρκετοί από αυτούς έχουν ως σλόγκαν «ήβρες το σύκο, σηκώσ' το»:. Έχουμε παρακολουθήσει άτομα να θηρεύουν 20-30 πέρδικες σε μια εξόρμηση και άλλα να θηρεύουν 4-5 φραγκολίνες. Δυστυχώς, αυτοί στερούν στους υπόλοιπους την ευκαιρία καρπώσεως κάποιου θηράματος σε επόμενες εξορμήσεις και κυνηγούν μέχρι την τελευταία λαγίνα μιας περιοχής, αλλά και κοπάδια από πέρδικες μέχρι την αφάνισή τους.


Κυνηγοί – πάμε ένα χωριό: Είναι κυνηγοί που κυνηγούν κυρίως τον λαγό με όσο το δυνατόν περισσότερους σκοπούς, μειώνοντας τις πιθανότητες διαφυγής του θηράματος. Αν και δεν είναι παράνομο, όταν οι πιθανότητες διαφυγής του θηράματος είναι λιγότερες, τότε χάνει την ουσία του το κυνήγι, καθώς η τέχνη του κυνηγού έχει αντικατασταθεί από τον αριθμό των κυνηγών. Στην Ελλάδα, οι συγκεκριμένοι κατακρίνονται από τους πραγματικούς λαγοκυνηγούς.




Κυνηγοί τρώμε το σάντουιτς στο πόδι: Είναι οι μεγαλοκυνηγοί που κυνηγούν λυσσαλέα λαγό και πέρδικα, προσπαθώντας να καρπωθούν όσο το δυνατόν περισσότερα θηράματα, ακόμα και αν έχουν ήδη καρπωθεί αρκετό θήραμα. Δεν σταματούν να κυνηγούν κάθε λεπτό της κυνηγετικής εξόρμησης, ανεξάρτητα από την κάρπωσή τους.



Κυνηγοί βοσκοί: Είναι οι κυνηγοί που θα τους βρεις στο βουνό με μια μεγάλη αγέλη σκύλων, σαν να είναι βοσκοί που έχουν βγάλει το κοπάδι τους να βοσκήσει . Δυστυχώς, με αυτή τη μέθοδο όχι μόνο προκαλούν ενόχληση σε άλλους κυνηγούς της περιοχής αλλά τις περισσότερες φορές ασκούν και μεγάλη κυνηγετική πίεση σε μια περιοχή με αποτέλεσμα τα θηράματα να μην δέχονται προσέγγιση ή να τα σπρώχνουν μέσα σε απαγορευμένες.


Δυστυχώς, στην Κύπρο, οι κυνηγοί έχουν ανατραφεί με τη νοοτροπία να προσπαθούν με κάθε τρόπο να αυξήσουν την κάρπωση τους. Αυτό τα προηγούμενα χρόνια ίσως δεν ήταν τόσο μεγάλο πρόβλημα λόγω της μεγάλης κυνηγετικής έκτασης, της εκτεταμένης γεωργίας και του μεγαλύτερου αριθμού θηραμάτων. Τα πράγματα όμως έχουν αλλάξει και δυστυχώς οι περισσότεροι κυνηγοί δεν αντιλαμβάνονται τον διαχειριστικό ρόλο του κυνηγιού. Ο κυνηγός θα πρέπει να κυνηγά με τρόπο που να διαχειρίζεται την πανίδα και να είναι ένας κρίκος στην τροφική αλυσίδα και όχι ένα πρόβλημα που καταστρέφει την τροφική αλυσίδα. Ορισμένα παραδείγματα παρακάτω:


Κυνήγι με ταΐσματα

Έχει γίνει πια παράδοση, στο κυνήγι που ξεκινά τον Αύγουστο για φάσσες και τρυγόνια, να γίνονται ταΐσματα των θηραμάτων με σκοπό να τα ξεγελάσουν και να ντουφεκίσουν όσα περισσότερα γίνεται. Στη δική μου αντίληψη, η μαγκιά στο κυνήγι των περιστεριών είναι να κτυπήσεις θήραμα λόγω των φυσικών συνηθειών του και όχι να δημιουργούμε τεχνητές συνήθειες στα θηράματα ώστε να τα εκτελέσουμε. Κατά τη γνώμη μου, ο συγκεκριμένος τρόπος κυνηγιού είναι αθέμιτος και ισοδυναμεί με δολοφονία. Επιπλέον, αυτή η πρακτική δημιουργεί σοβαρά προβλήματα και διαπληκτισμούς, καθώς αρκετοί που ταΐζουν θεωρούν την περιοχή ως δική τους και αποτρέπουν οποιονδήποτε άλλον να κυνηγήσει στην περιοχή, ισχυριζόμενοι ότι αυτοί ταΐζουν ενώ οι άλλοι όχι. Οι κυνηγετικές περιοχές είναι για όλους και κανείς δεν έχει δικαίωμα να αποκλείσει άλλους από τον κυνηγητικό χώρο. Δυστυχώς, με τα ταΐσματα γίνεται αποδεκατισμός του θηράματος. Επιπλέον, αυτή η μέθοδος δυστυχώς πλέον εφαρμόζεται και στο κυνήγι του λαγού, με την πρόφαση των περισσότερων ότι γίνεται για εμπλουτισμό.


Κυνήγι με ηχομιμητικές συσκευές στα ορτύκια και στις τσίκλες

Λόγω της νοοτροπίας μας και της έλλειψης κυνηγετικής παιδείας στην Κύπρο, οι περισσότεροι κυνηγούν τα ορτύκια και τις τσίκλες με μηχανάκια Το κυνήγι ορτυκιών σε όλο τον κόσμο, γίνεται παραδοσιακά με σκύλο φέρμας και είναι ένα από τα πιο όμορφα κυνήγια, καθώς το ορτύκι δέχεται πολύ καλά την φέρμα και δεν φεύγει. Εμείς στην Κύπρο αντικαταστήσαμε την ποιότητα με την ποσότητα, έτσι πολύ λίγοι κυνηγοί τολμούν να το κυνηγήσουν με σκύλο φέρμας. Επίσης, στο παραπάνω κυνήγι, έχουμε και πάλι τα ίδια θέματα με κοτσανιασμένα μέρη, με την πρόφαση ότι έβαλαν ηχομιμητική συσκευή και την πρόσεχαν όλη τη νύχτα.

Το ίδιο γίνεται και με τις τσίκλες όπου όποιος έχει θράσος κυνηγάει με το μηχανάκι και οι άλλοι γύρω απλά κάνουν τους παρατηρητές.


Όπως ανέφερα και νωρίτερα, το συγκεκριμένο άρθρο δεν ασχολείται με όλα τα προβλήματα, αλλά με κάποια συγκεκριμένα που προκαλούμε μόνοι μας. Για να επιλύσουμε τα παραπάνω, χρειάζεται σοβαρή βούληση από όλους τους κυνηγούς και επίσης ένωση των κυνηγών.

Είναι πολύ δύσκολο με τα σημερινά δεδομένα να αλλάξουμε νοοτροπία.

Μόνο με τη συμμετοχή όλων των κυνηγών στους τοπικούς κυνηγετικούς συλλόγους και μέσω των συλλόγων στην ΚΟΚ&ΔΑΖ θα δημιουργηθεί η δυναμική για να αλλάξει το μέλλον του κυνηγιού.

Ο λόγος είναι ότι η Ομοσπονδία μας είναι και ο μοναδικός νόμιμος εκπρόσωπος των κυνηγών που μπορεί να άσκηση πίεση για αλλαγές σε νομοθεσίες αλλά και στην τήρηση αυτών των νομοθεσιών που θα δημιουργήσουν τις συνθήκες για να ανθήσει η παιδεία στο κυνήγι.


Είμαι σίγουρος ότι αρκετοί διαβάζοντας αυτό το άρθρο θα διαφωνήσουν καθώς οι περισσότεροι πιστεύουμε ότι η δική μας μικρή παρανομία δεν επηρεάζει αρνητικά το κυνήγι και φταίνε όλα τα άλλα. Ίσως για αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε!!


Του Λοϊζου Τερραλή