Χθες (09/01/2024) για κάποιους η μέρα ήταν σημαδιακή, κάποιοι γιόρταζαν την ολοκλήρωση ενός φωτοβολταικού πάρκου ισχύος 12 MW και κάποιοι άλλοι έκλαιγαν για την καταστροφή μιας έκτασης 184 δεκαρίων. Περιοχή η οποία αποτελείτο από υδρεύσιμη καλλιεργήσιμη γη αλλά και αιωνόβια δέντρα.
Η ΑΗΚ Κύπρου κατάφερε σε μια περιβαλλοντολογικά ευαίσθητη περιοχή να κόψει πέραν των 3000 δέντρων και να καταστρέψει καλή καλλιεργήσιμη γη για να φυτέψει ‘ πράσινη ενέργεια’ . Μια ενέργεια που η ίδια η ΑΗΚ δεν μπορεί να αποθηκεύσει επαρκώς και αδυνατεί να προσφέρει αυτή την δυνατότητα σε όλα τα νοικοκυριά. 


Χθες λοιπόν τελέστηκαν τα εγκαίνια του φωτοβολταϊκού πάρκου Ακρωτηρίου με παρόντες Υπουργούς, Δημάρχους, κοινοτάρχες, αξιωματούχους του κράτους αλλά και της ΑΗΚ. 


Όλοι μιλούσαν για ημέρα ορόσημο για μείωση εκπομπών ρύπων , για εξοικονόμηση χρημάτων και χειροκροτούσαν. Κανείς όμως δεν μίλησε για την καταστροφή του περιβάλλοντος, για την παράκαμψη σοβαρών ανησυχιών σε μία ευαίσθητη περιβαλλοντολογική περιοχή . 

Σε άλλες χώρες τέτοια πάρκα γίνονται σε καταστραμμένη γη , σε οροφές κτιρίων , σε αυτοκινητόδρομους. Στην Κύπρο όπου προσπαθούμε δήθεν να διασώσουμε το ελάχιστο φυσικό μας περιβάλλον και την γεωργική ασχολία για να μην εξαρτόμαστε από τις εισαγωγές, καταστρέφουμε γεωργική γη και κόβουμε δέντρα για να φυτέψουμε γυαλιά. 
Α….για να μην ξεχνάμε έχουν εξαγγείλει και άλλα πάρκα με πιο απλές διαδικασίες…. 

Αλλά δεν μπορούν να αποθηκεύσουν άλλο ρεύμα και δεν δίδουν άλλες άδειες σε νοικοκυριά πέραν από τις 1000 αιτήσεις που θα ανοίξουν τον Μάρτιο. Έχουμε άραγε σωτηρία σε αυτό τον τόπο;;;; 

Ο Άνθρωπος μόνο όταν σκοτώσει το τελευταίο ζώο, μολύνει το τελευταίο ποτάμι, κόψει το τελευταίο δέντρο θα καταλάβει ότι τα χρήματα δεν τρώγονται..είπε κάποτε ένας Σοφός Ινδιάνος…