Του Ανδρέα Παρέλλη 

Επαγγελματίας Εκπαιδευτής Σκύλων

Ξέρω ότι για αρκετούς είναι αυτονόητα αυτά στα οποία θα αναφερθώ, δυστυχώς όμως για πάρα πολλούς είναι άγνωστα ή «περιττά». Όπως έχω αναφέρει πολλές φορές ο υποψήφιος ιδιοκτήτης κουταβιού πρέπει πρώτα να υποβάλει τον εαυτό του σε μια διαδικασία όπου θα επιλέξει την φυλή σκύλου που θεωρεί ότι ταιριάζει καλύτερα στον τρόπο κυνηγίου του. Επομένως, αφού επιλέξει την φυλή, πρέπει να επιλέξει και την εκτροφή - τον εκτροφέα που του ταιριάζει. Όπως λέμε ότι κάθε λαός έχει τους πολιτικούς που του ταιριάζει, κάπως έτσι και εδώ, διότι ο καθένας μας επιλέγει σε ποιόν εκτροφέα θα εναποθέσει τα όνειρα και τις ελπίδες για τον νέο του κυνηγετικό σύντροφο.

Δυστυχώς στην Κύπρο υπάρχει ακόμα η νοοτροπία να αγοράζονται σκυλιά από τυχαίες αναζητήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, από κουβέντες στο καφενείο, από προσφορές (το ακούσαμε και αυτό) κτλ. Δεν είναι κακό να βρούμε κάποια γέννα ή έναν εκτροφέα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή το καφενείο. Το θέμα είναι τι ξέρουμε για την γενεαλογία, την ποιότητα ανατροφής, την ποιότητα του ίδιου του εκτροφέα ως προς το μέλλον του κουταβιού. Συνήθως τα πλείστα σχόλια που βλέπουμε σε μία ανάρτηση γέννας είναι το «Πόσα;» ή «Τιμή;». Χωρίς καν να έχουν ρωτήσει τα βασικά! Από τι γραμμές είναι; Έχει ξαναγίνει τέτοια γέννα; Τι έδειξαν κουτάβια προηγούμενης γέννας; Μπορούμε να δούμε τους γονείς εν ώρα δράσης; Έχουν αξιολογηθεί οι γονείς από κριτές εργασίας και μορφολογίας; Για πολλούς αυτά είναι ψιλά γράμματα, αλλά αυτοί είναι και οι αγαπημένοι «πελάτες» των τυχάρπαστων «εκτροφέων». Αφού συνήθως θα μπουν σε παζάρι, θα διαφημίσουν με ιστορίες τα σκυλιά τους και στο τέλος θα καταφέρουν να κάνουν την πώληση. Άσχετο αν το κουτάβι έχει πάρβο, η μάνα του δεν κυνήγησε ποτέ γιατί απλά κάνει συνέχεια γέννες, αν έχει κανένα εμβόλιο, αν μεγάλωσε με ανθρώπινη επαφή και κοινωνικοποίηση κτλ., φτάνει που είναι φτηνό και έχει το χρώμα που τους αρέσει.

Έτσι λοιπόν στο δικό μου μυαλό, βλέποντας τι συμβαίνει ειδικά τα τελευταία χρόνια στις φυλές που αυξήθηκε η ζήτηση, οι «εκτροφείς» χωρίζονται σε 3 κατηγορίες.

Στην πρώτη κατηγορία τοποθετώ τον απλό κυνηγό που κατέχει μια σκύλα την οποία φυσικά αγαπά και θεωρεί ταλέντο. Θα κάνει 1-2 γέννες στην ζωή της και συνήθως θα κρατήσει ένα κουτάβι, θα χαρίσει σε κάποιον φίλο και θα πουλήσει μερικά θέλοντας έτσι να καλύψει κάποια έξοδα.

Στην δεύτερη κατηγορία και πιο συνηθισμένη, τοποθετώ τους εκτροφείς που ενώ προσπαθούν να δείξουν ότι είναι γνώστες και ποιοτικοί, αντιθέτως αποσκοπούν στο οικονομικό όφελος. Συνήθως παρουσιάζουν τα σκυλιά τους μόνο σε φωτογραφίες, σε διηγήσεις «κατορθωμάτων» ή και επιδεικνύοντας τα πιστοποιητικά καθαροαιμίας με τους «σπουδαίους» προγόνους, άσχετο αν τους ξέρει μόνο από το όνομα. Κάποτε ίσως παρουσιάσουν κάποιο σκυλί σε εκθέσεις μορφολογίας αλλά σπάνια έως ποτέ σε αγώνα κυνηγετικών ικανοτήτων ή δοκιμασίες αξιολόγησης της εκάστοτε φυλής. Πολλές φορές έχουν τα σκυλιά τους σε απόμακρο χώρο και η μόνη ανθρώπινη επαφή που έχουν είναι όταν τα ταΐζουν και καθαρίζουν. Από τις γέννες αυτών των «εκτροφέων» μπορεί κάποιος να πάρει κουτάβια με πιστοποιητικά ή χωρίς αναλόγως του ποσού που προτίθεται να διαθέσει, μιας και αυτό είναι το βασικό τους κριτήριο. Μετά την πώληση του κουταβιού η πράξη έχει τελειώσει, αδιαφορώντας αν στο μέλλον το κουτάβι εξελίχθηκε σωστά, ανέπτυξε τα απαιτούμενα ένστικτα και προσόντα που θα έπρεπε.

Στην τρίτη κατηγορία τοποθετώ τους πραγματικούς εκτροφείς οι οποίοι αντιπροσωπεύουν έμπρακτα το ρητό «εξέλιξη και βελτίωση της φυλής». Αυτοί οι εκτροφείς αξιολογώντας τα σκυλιά τους μορφολογικά, εργασιακά και πνευματικά, συμμετέχοντας σε διάφορες διοργανώσεις και αφού τα κυνηγήσουν για κάποιο διάστημα, παρατηρούν αυστηρά τα ελαττώματα ή προτερήματα τους. Με βάση αυτά αποφασίζουν το κατάλληλο ζευγάρωμα το οποίο θα δώσει την επόμενη γενιά για την οποία ελπίζουν όντως να εξελιχθεί όπως θα περίμεναν. Αν χρειαστεί θα αναζητήσουν το κατάλληλο αρσενικό για το ζευγάρωμα όπου και σε όποιον ανήκει και θα καταβάλουν γι’ αυτό το απαιτούμενο ποσό. Στην μακροχρόνια και όχι ανεξέλεγκτη εκτροφή τα ποσοστά επιτυχίας είναι πάντα αυξημένα. Ακολούθως μεγαλώνουν τα κουτάβια τους παρέχοντας τους ποιοτική διατροφή και υγιές περιβάλλον με τα κατάλληλα ερεθίσματα, παράγοντες πολύ σημαντικοί για την εξέλιξη τους σωματικά και πνευματικά. Αφού τα παρατηρούν για δύο και πλέον μήνες τότε καταλήγουν σε ιδιοκτήτες που ο εκτροφέας έχει αποφασίσει και θεωρεί ότι χαίρουν εμπιστοσύνης, μιας και θα πρέπει ο ίδιος να παρακολουθεί στενά την εξέλιξη τους μέχρι την ενηλικίωση έτσι ώστε σε 2-3 χρόνια να μπορεί να συμπεράνει αν η γέννα του έδωσε τα αναμενόμενα ή όχι. Οι εκτροφείς αυτής της κατηγορίας προσπαθούν να διατηρούν άριστες σχέσεις με τους ιδιοκτήτες των κουταβιών που δίνουν για να είναι όσο πιο κοντά μπορούν στα κουτάβια εκτροφής τους, γεγονός το οποίο προσδίδει μια επιπλέον ασφάλεια, μιας και λόγω της εμπειρίας του μπορεί να αποφευχθεί έγκαιρα ένα εκπαιδευτικό ή αναπτυξιακό λάθος.

Υπάρχουν πολλά να γραφτούν και για τις τρεις κατηγορίες, πιο πάνω αναφέρονται μερικά τα οποία ο καθένας εύκολα μπορεί να παρατηρήσει. Η διαδικασία επιλογής/αγοράς κουταβιού πρέπει να θεωρείται σοβαρή από τον καθένα μας και να λαμβάνονται υπόψιν αρκετοί παράγοντες. Είναι πραγματικά κρίμα να θυσιάζονται κουτάβια στον βωμό του κέρδους αλλά και να θυσιάζονται όνειρα από την απογοήτευση μιας αγοράς κουταβιού που δεν ικανοποίησε τα αναμενόμενα. Ζούμε σε ένα μικρό νησί, πράγμα που καθιστά ευκολότερο για τον οποιοδήποτε να κάνει την έρευνα του, να δει, να συνομιλήσει και μετά να αποφασίσει αυτόν που θα εμπιστευτεί να γεννήσει το επόμενο κουτάβι του.