Ημιορεινή Λάρνακα, πρώτη φορά πήγαμε στην συγκεκριμένη περιοχή...Ηταν κάτι σαν αναγνώριση για πέρδικες και παράλληλα για τσίχλες...
Είδαμε γύρω στα 15-20 πέρδικες, οι περισσότερες πονηρεμένες σηκώνονταν συνήθως απο μακριά...
Μπορούσα να πάρω το κότα,αλλά αυτές που σηκώθηκαν εντός του βεληνεκούς, κατάφεραν να μας ξεγελάσουν και να φύγουν αντουφέκιστες...
Κατάφερα να ρίξω μόνο σε μιά όπου την χτύπησα και με την πρώτη με 6.1/2νο και μάλλινη αλλά και με την δεύτερη 6νο αλλά πάλι έπεσε κουτσόφτερο...
Ούτε πως έξερα πως μπορώ να τρέξω τόσο γρήγορα σε ανώμαλο έδαφος γεμάτο βάτα και πυκνά και να κατέβω κοντα στα 100μ ύψος σε λιγότερο απο ένα λεπτό φορτωμένος...


Ο θεός να με γλέπει γιατί ηταν να πηγένα ακόμα τούμπες αν έπεφτα...

Εντομεταξύ το περδίκι ήταν πιό γρήγορο απο εμένα...
