Βρέ Αντρέα τι μου θυμίζεις με αυτά τα πλαστικά Rottweil? Mε αυτο το φυσίγγι θήρευσα το πρώτο μου λαγό όταν έβγαλα την πρώτη μου κυνηγετική άδεια στην περίοδο της ενηλικίωσης μου.andreas78 έγραψε:Άριστε, θα συμφωνήσω και εγω μαζι σου, οπως επίσης και με τα γραφόμενα του Κωσταντινου, για το θεμα του πριβέ.
Η ιδιογώμοση ειναι επικίνδυνη αλλα και ακίνδυνη, αναλόγως του λόγου που κάποιος γεμίζει, αλλά και το κατα ποσο εχει βρει και απορροφήσει τις σωστές βάσεις.
Θα τα πω θεμέλια, αφου αυτα δεν εχουν αλλάξει στα τόσα χρονια ύπαρξης φυσιγγιων, γεμισμενα με άκαπνη πυριτιδα, αφου όσο πιο πίσω ψάξει κάποιος, τοσο περισσότερο επιβεβαιώνονται οι πιο σύγχρονες γραφές.
Θεμέλιο, βάση ή αρχή που δεν άλλαξε στο πέρασμα του χρόνου, αλλα και που ούτε πρόκειται να αλλάξει ειναι πως...Ένα φυσιγγιο αξίζει μερικά σεντ, ενα όπλο απο μερικες εκατοντάδες μεχρι και καποιες χιλιάδες ευρώ, ενώ μια ανθρώπινη ζωή ειναι ανεκτίμητη και αναντικατάστατη.!!
Για καποιο λόγο, κάποια δεδομένα, που ειναι πολυ σημαντικά, κάποιοι δεν τα λαμβάνουν υπόψιν, είτε απο αμέλεια, είτε εσκεμμένα, είτε απο άγνοια.
Οταν βλέπουμε ενα σεταπ, που μας παρουσιάζει ενα εργοστάσιο ή που μας παραθέτει κάποιος φίλος, στο οποίο αναφέρεται ο βλητικός έλεγχος, πρεπει να λαμβάνουμε υπόψιν οτι αυτο εχει ελεγχθεί σε ενα ελεγχόμενο κλιματικά περιβάλλον και αυτο ειναι περίπου ~21°C.
Δεδομένου των κλιματολογικών, ιδιετεροτητων που εχει η κυπρος, ειναι γεγονός οτι κυνηγάμε σε πολυ ψηλές θερμοκρασίες περισσότερο, απο τις πολυ χαμηλές, που στην ουσία δεν υπάρχουν.
Οι πυριτιδες λοιπόν, επηρεάζονται ουκ´ ολίγον απο την ψηλη θερμοκρασια, αναλόγως της ποσότητας γομωσης, δηλαδη όσο περισσότερη πυριτιδα εχει ενα φυσιγγιο, τοσο πιο επιρρεπείς ειναι στην ψηλη θερμοκρασια.
Ενα βαρύ σε γομωση σεταπ περιπου ~(+35γρ.,), δοσμένο απο βλητικό σταθμό, για καθε ~5°C περισσοτερης θερμοκρασίας, δινει περίπου ~68bar περισσοτερες πιεσεις. Ενώ ενα ελαφρύ σεταπ με περιπου ~(28γρ.,- 32γρ.,) για καθε ~5°C περισσοτερης θερμοκρασίας, δινει περιπου ~20bar περισσοτερες πιεσεις.
Απόσβεση αυτου του γεγονότος, ειναι η μείωση της πυριτιδας κατα 5% ή και αναλόγως της πυριτιδας, κατα 0.10γρ., στην περισσότερη διάρκεια που κυνηγούμε στην κυπρο, αυτο θα μας δώσει τα ίδια (περιπου, αφου ειναι αδύνατον να τα επιτύχουμε επ´ ακριβώς) δεδομένα με τον βλητικό σταθμό, αφου αυτο ειναι και το ζητούμενο, να διατηρήσουμε δηλαδη την πυριτιδα στον σωστό ρυθμό καύσης(burn rate) και με την ανάλογα σωστη καμπύλη καύσης(peak pressure).
Τωρα για τον "βαρύ" χειμώνα, οι αμερικάνοι απλα βάζουν στο σεταπ τους ενα δυνατό καψουλι ή απλα μειώνουν το μέγεθος των σκαγιων του, κατα ενα νούμερο και συνήθως χρησιμοποιούν μέσης καύσης πυριτιδες. Σε καποιες περιπτώσεις "παγετωνα", μειώνουν ελάχιστα την γομωση των σκαγιων, σε συνδιασμό με δυνατό καψουλι και χωρις να αυξήσουν την γομωση της πυριτιδας, κυνηγούν μια χαρά.
Για τον κυπριακό "χειμώνα" νομίζω η μείωση των σκαγιων και μονο, ειναι αρκετή κατα την δικη μου άποψη, εκτος απο μεμονωμένες περιπτώσεις και περιοχές, όπου και ενα πιο δυνατό καψουλι θα ηταν αρκετό. Ενα αλλο θετικό ειναι και η προφύλαξη των φυσιγγιων σε προστατευμένες τσέπες ή τσαντες.
Αυτά ειναι μερικά, απλά και κατανοητά, γνωστά στους πλείστους ιδιογομωτες, θεματακια που λαμβάνουν πάντα υπόψιν, πέραν του αθλητικού μέρους που διακατέχει το κυνηγι και του σεβασμού προς το θήραμα.
Βιβλιογραφία, υπάρχει υπέρ αρκετή, στο διαδυκτιο και οι πλειστοι απο εμας ειμαστε σε θέση να την βρούμε και να την διαβάσουμε, να την μεταφράσουμε στα κυπριακα πρότυπα και πάντα το σημαντικότερο μέλημα μας, θα πρεπει να ειναι η ασφάλεια και οι κανόνες αυτής, οι διάφοροι πειραματισμοί που γίνονται κατα καιρούς, ειναι καταδικασμένοι να μείνουν σε κάποια φάση, στην αφάνεια, αφου για καθε ενα θετικό που μπορει να προσφέρουν, δημιουργούν και αντιπροσφερουν δέκα κακά.
Καλη συνέχεια, καλα γεμισματα με ασφάλεια και με αξέχαστες βολες.
Σήμ., Και για να μην ξεχνιόμαστε, αφιερωμένο.....
ROTTWEIL
Ενα φυσίγγι που όσοι το κυνήγησαν και έχουν γκαβατζάρει τα 50 πίνουν νερό στο όνομα του.
Εξαιρετικά αργό για τα σημερινά δεδομένα , πολύ μαλακό για τα 36 γρ που ήταν γεμισμένο αλλα εξαιρετικά φονικό διαχρονικά.
Εχω περισώσει καμμια 10αριά τέτοια και ξεκουράζονται στο ερμάριο της συλλογής μου.
Πολλές φορές έχω μπει στο πειρασμό να πάρω ενα δύο στο κυνήγι μόνο και μόνο για να αισθανθώ την αυτοπεποίθηση που μου δημιουργούσαν σαν τα έβαζα στο δίκαννο και ξαμολιόμουν ενθουσιώδης στο βουνό.
Δεν θέλω όμως να χαλάσω τη δεκάδα και πάντα το μετανοιώνω.!!!
Νασαι καλά Αντρέα για τις θύμησες που μου έφερες βλέποντας τη φωτογραφία που μας παρουσίασες.
Υ.Γ: Αυτά τα χρωματάκια και τους λογότυπους στους χάρτινους ήθελα να ήξερα που τα ξετρυπώνεις και μας δημιουργείς έντονη σιελόρροια
