Αξίζει τον κόπο?

[MARIOSE]

Κυριακή χαράματα! Στο αυτοκίνητο όλη η παρέα, ο πατέρας και ο σύντροφος με όλα τα συμπράγκαλα μαζί ανηφορίζουμε στους τόπους μας. Το μυαλό τρέχει στο τι θα βρούμε εκεί που πάμε και ονειρεύεται! Φτάνουμε στο πόστο και τι να δούμε, άλλα 3 αυτοκίνητα είναι ήδη εκεί και από ότι φαίνεται όλα τα πόστα είναι πιασμένα...Κάποτε δεν μας πείραζε αφού μετακινόμασταν λίγο δεξιά ή αριστερά και πάλιν το κέφι μας ήταν καλό. Τώρα δε γίνεται…Δεξιά το δάσος έχει καεί και αριστερά είναι κτισμένα 4 σπίτια…Φεύγουμε τροχάδην για αλλού. Φτάνουμε και πεταγόμαστε από το αυτοκίνητο αφού ήδη έχει χαράξει το φως. Τρεχάτος μέσα στο μονοπάτι και σε 2 λεπτά είμαι στη φυλάχτρα μου! Γύρω μου αρκετοί κυνηγοί αλλά δε με ενοχλεί, φτάνει που βρήκα ένα χώρο να σταθώ.

10 η ώρα, ο ήλιος έχει ανέβει ψηλά και τα πουλιά εξαφανισμένα. Δυο πουλιά φάνηκαν όλα κι όλα και αυτά σε απαγορευτικό ύψος. Φυσικά αυτό δεν εμπόδισε τους «τυφεκιοφόρους» από κάτω μας να τους ρίξουν 8-10 φυσίγγια βρίζοντας τα κιόλας…

Ασυνήθιστα ψηλή η θερμοκρασία με 5 βαθμούς πάνω από την κανονική για την εποχή και πλήρης ξηρασία…περπατάς και σηκώνεται σκόνη. Βγάζω το σακάκι και ακουμπώ το όπλο στον πεύκο δίπλα μου. Το βλέμμα αφήνει τον ουρανό και προσγειώνεται για λίγο…Κοιτάζω από ψηλά και αγναντεύω τα βουνά. Κάποτε ήταν όλα ολοπράσινα, με δάση πυκνά, με περβόλια. Κάποτε κοίταζα γύρω και ένιωθα ότι ήμουν μόνος, εγώ και η μεγάλη μου αγάπη, η φύση. Τώρα όλα έχουν αλλάξει. Καμένη γη, χτισμένες όλες σχεδόν οι βουνοκορφές, γεμάτο δρόμους και παντού σκουπίδια… Και όμως άκουσα ότι κάποιοι «ασφυκτιούν» από τις ζώνες Νατούρα…θέλουν ανάπτυξη και χρήμα…Κάποτε κάποιος σοφός είπε ότι όλα αυτά θα μας μείνουν στο χέρι σαν άχρηστα παλιόχαρτα και μάλλον είχε δίκιο. Πόσο κοντόφθαλμοι και άπληστοι είμαστε?

Συνέρχομαι από τη φωνή του πατέρα «άτε γιε μου να πάμε τζιαί εν καλοτζιαίρι, εν κάμνει…». Ανηφορίζω στο αυτοκίνητο και ξεκινάμε αμίλητοι για την επιστροφή. Στο δρόμο το βλέμμα συνεχίζει να βλέπει τα ίδια, παντού σπίτια, αυτοκίνητα, σκουπίδια, καμένη γη παντού…Φτάνουμε στην περιοχή Αγίου Επιφανίου και αντικρύζω το αρρωστημένο δάσος. Το χειρότερο θέαμα από όλα…σχεδόν όλο ξηραμμένο…τι να πει κανείς? Και οι άλλοι συνεχίζουν να «ασφυκτιούν»…
Ο γέρος μου σπάζει τη σιωπή, «κάποτε είχε κυνήγι γιε μου, τώρα όχι». «Τωρά εν αξίζει τον κόπο…». Και αρχίζει τις ιστορίες του όταν ήταν μικρός και έτρεχε στα περβόλια της Κερύνειας, της Κυθρέας, του Καραβά… «ήλιο δεν έβλεπες! Ήταν όλα ολοπράσινα!» λέει και τα μάτια του βουρκώνουν. «Εβούρουν ξυπόλητος τζιαί ενόμιζα πως ήμουν στο παράδεισσο!» συνεχίζει.
«Θυμάμαι όταν πρωτοέβγαλα άδεια κυνηγίου, ήταν να με φαν τα περδίκια! Μέχρι να ανεβούμε με τα πόδια στις Αετοφωλιές έπαιζα 4-5 φάσσες! Μετά κατεβαίναμε παγανιά και γέμιζε η βούρκα περδίκια και λαγούς! Τζιήκλες? Γιε μου ούτε γυρίζαμε να τις δούμε! Της τζιήκλας εδείχτην της το βερκίν, όι ο σιηπέττος! Τωρά εν αξίζει τον κόπο…» Και εγώ να ακούω και να βουρκώνω μαζί του…
Κρίμα και έχουμε και παιδιά…Τι σόι χώρα θα τους παραδώσουμε??? Άραγε θα ασφυκτιούν λιγότερο όταν τα κτίσουμε, τα βρωμίσουμε, τα σκοτώσουμε και τα κάψουμε όλα??

ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ??

[Pathfinder]

Μαριε εσυ το εγραψες?

[MARIOSE]

Μόλις τωρά φίλε

[Laurona]

Λες κ μπηκες με στην ψυσιη μου τζιε εφκαλες το που μεσα.
Εν αφηκες ουτε κομμα πισω.
μπραβο ρε φιλε.
Απλως ομως θα πω οτι τα νατουρα κλπ εν κ εκεινα πετιπτωσεις οχι τοσο αγνες κ καθαρες κ προς το κύριο συμφέρον της φυσης.
εχουν πίσω κ αυτά βρωμια.
οπως κ γενικα οτι είναι πίσω μας εμας τους ''πολιτισμενους...''

[Nikos]

Α ρε Μάριε , κρυφό ταλέντο!!!
Άγγιγμα ψυχής φίλε!!

[Laurona]

Εν σιγανοπαπαθκια
Αφου λαλει τους ουλλους οτι εν εσιει φασσες για να παενει μονος του στα μανιταρκα

[Nikos]

Εν σιγανοπαπαθκια
Αφου λαλει τους ουλλους οτι εν εσιει φασσες για να παενει μονος του στα μανιταρκα

[MARIOSE]

Ευχαριστώ λεβέντες. Η αλήθκεια είναι ότι θα ήθελα να γράψω τζιάλλα πολλά για το σύντροφο της ζωής, τον παπά μου, γιατί είναι αυτός που με έμαθε όσα ξέρω τζιαί είναι αυτός που με έκαμε τζίνο που είμαι.

Λαλώ παπά τζιαί κολλούν τα χείλη μου, τα λόγια όμως όπως τζιαί τα γραπτά εν μπορούν να περιγράψουν το τι νιώθω πραγματικά τζιαί έτσι σταματώ.

Χρύσανθε να βάλουμε τον Άριστο να μας δώσει χώρο να μπαίνουν τα τσιαττιστά τζιαί οι ιστορίες μας. Έχει πολλούς που τα καταφέρνουν στο φόρουμ

ΥΓ: Αύριο μεν πάτε στες φάσσες θα πάω μόνος μου με 2 τσέντες...Το παλιοσίερο μάλλον θα μείνει σπίτι...

[Nikos]

Μάριε μ για δυο τ΄σεντες μανιτάρια αφήνω το τζιαι εγώ σπίτι και έρκουμε μαζί σου!!

[Αχερκωτης]

Εχει πολλα ταλεντα το φορουμ φαινεται κ κεινο που λεμε "ρομαντικους" κυνηγους..
Εγραψες πολλα Μαριε συμφωνω κ σε κεινα που δεν εγραψες..
Αξιζει το κοπο..;;;
Που πλευρας καρπωσης εν αξιζει φιλε απλα παμε για κεινη την μια φορα που θα μας τυχει κατι καλο..παμε για κεινη την βολτα..παμε για ολα κεινα που οι γονιοι μας καμαν κυνηγους να περπατησουμε στα μονοπαθκια που καποτε παροατησαν με τις ιστοριες της καθε περιοχης..με το ιδιο παθος ασχετα αν δεν αξιζει το κοπο..
Αν μεινουμε μια σεζον σπιτι θα αξιζει τον κοπο..;;;
Τελικα αξιζει φιλε Μαριε εστω κ αν..."δεν αξιζει"..τους λογους τους ξερει ο καθενας μας


Sent from my iPhone using Tapatalk