Τιμες κυνηγετικων κουταβιων με pedigree

[APOLLON_1]

οι ρε σωτο εν το καταλαβες καλα τα αιματα θα τα εχεις σιγουρα τον αν θα κυνιγα οπως τους γωνιους του δεν το ξερεις και ουτε μπορει να σου το πει κανεις απλος εχεις πιο πολλες πιθανοτιτες παρα σε διαστοβροση ι σε πιο κακκα αιματα. αν με ρωτας εμενα εγω εγορασα τον δικο μου 300 λιρες δλδ καπου 500ευρο τα αιματατου ειναι πολι καλα απο τα καλιτερα που εχουμε στι κυπρο εχει χαρτια ταττοο ουλα εχει ειμαι υπερευχαριστημενος στο κυνιγη και γ`αυτο τωρα θελω και θυλικο για να βγαλω καταβια δικα του αλλα δεν το πηρα ποτε αγονες ουτε μορφολογικους ουτε τπτ ουτε [προκιται γιατι απλο δεν με ενδιαφερουν αυτα τωρα που θα παρω θυλικο δεν με πιραζει αν εχει χαρτια ι οχι για τον απλο λογο οτι δεν εχω σκοπο ουτε αγονες ουτε τπτ

[sotiris!129]

ε φιλε επιεν η αρφη μου ζε επιασε ενα σκυλο με pedigree απο κυπρο (οχι κυνηγετικο φυσικα) και εδοσεν ενα Α ποσο!
τον ιδιο καιρο ενας φιλος μου σε ενα ταξιδη που εκανε στην βουλγαρια εφερε πισω μαζι του σκυλο της ιδιας φυλης καθαροαιμο αλλα χωρις τα χαρτια καθαροαιμιας του και εδοσε το 1/4 τον λεφτον που πληροσαμε εμεις!
τα σκυλια ηταν πανω κατω τα ιδια σε ηλικια 1-2 μηνες διαφορα!
στην πορια τα 2 σκυλια οταν μεγαλοσαν και εβλεπες καθαρα τες μορφολογικες διαφορες ο σκυλος του γνωστου μας μορφολογικα ηταν υπερβολικα καλιτερος απο το δικο μας που εδοκαμε ενα σωρο λεφτα να αγορασουμε την κορη της/του ....//...... με pedigree που εφκικαν στους ταδε μορφολογικους αγονες το ενα και το αλλο!
εγω τωρα τη πρεπει να καμω να παω να τον κατσω μες τα μουτρα του παραγογου και να του πω θελω τα λεφτα μου πισω?

και το δευτερο ερωτημα μου ως πελατης και νεος στο χωρο
εχω ενα Α ποσο στην παντα και θελω να αγορασω ενα σκυλο
αξιζει να δοσω στην κυπρο 700-900 για ενα κουταβη στην κυπρο με τα pedigree και να εχω οπως ειπες εσυ κ.Ανθημε το αχος αν παθει καμια αροστια και να παιθανει η να μην παρει τα αιματα η να μην ειναι σοστα μορφολογικο η να μην κυνηγιση η η η η η η η απο ενα "κυπριο" εκπαιδευτη και να ειμαι 10-20-30% οτι εν να γινει η δουλεια μου?
Η να παω να φερω ενα σκυλο ετοιμο και μορφολογικα και κυνηγετικα απο το εξοτερικο και να δοσω 1000-1500-2000 αλλα να ξερω πως η δουλεια μου εν να γινει 100% !?

[Anthimos]

Τα καθαραόαιμα σκυλιά έχουν το «στάνταρτ» της φυλής τους, δηλαδή έχουν σταθερά χαρακτηριστικά τόσο μορφολογικά όσο και εργασιακά. Για να δημιουργηθεί και να σταθεροποιηθεί μια φυλή έπαιξαν ρόλο πολλοί παράγοντες. Μερικοί από αυτούς είναι η μορφολογία του εδάφους, οι κλιματολογικές συνθήκες της χώρας η οποία δημιούργησε τη φυλή γι αυτές ακριβώς τις συνθήκες, το θήραμα που κυνηγιέται στην κάθε χώρα και άλλοι πολλοί. Για παράδειγμα, αν ένα σκυλί που δημιουργήθηκε για να κυνηγάει αγριοκούνελα, π.χ στην Αγγλία, εμείς το εισάγουμε στη χώρα μας και το βάλουμε να κυνηγήσει αγριογούρουνο, όσο και καλά αποτελέσματα να έχει, σίγουρα δεν θα είναι το σκυλί που θα κάνει τη διαφορά. Το στάνταρτ της φυλής μας βοηθάει καταρχήν να δούμε τις ικανότητες του κάθε σκύλου, κατά μέσο όρο βέβαια. Αποκτώντας πάντως ένα καθαρόαιμο λαγόσκυλο, δεν μπορούμε να πούμε ότι είμαστε εξασφαλισμένοι για την ποιότητά του, στο κυνήγι τουλάχιστον. Όσο καλά και να το εκπαιδεύσουμε μπορεί το σκυλί να γίνει κάτω του μετρίου. Ωστόσο, σ’ ένα καθαρόαιμο σκυλί είναι λιγότερες οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο. Με απλά λόγια, όταν έχεις ένα καθαρόαιμο σκυλί ξεκινάς από το 5, αν πούμε ότι στην κλίμακα το άριστα είναι το 10. Έτσι είναι πιο εύκολο με σωστή επιλογή γεννητόρων, κατάλληλη εκτροφή, σωστή επιλογή κουταβιού και τέλος άριστη εκπαίδευση, να έχουμε τις μεγαλύτερες πιθανότητες να φτιάξουμε ένα καλό κυνηγόσκυλο.
Γιατί όμως οι κυνηγοί, παρ’ όλα αυτά προτιμούν τα ημίαιμα λαγόσκυλα;
Κατ’ αρχήν, γιατί συνήθως είναι οικογενειακή παράδοση. Οι πιο πολλές κυνηγετικές οικογένειες στην επαρχία που έχουν καλά σκυλιά, τα διατηρούν ακριβώς για τον λόγο ότι τους βγήκαν πολύ καλά στο κυνήγι. Πώς το πέτυχαν όμως αυτό;
Μα φυσικά με την επιλογή των σκυλιών αυτών με κυνηγετικά κριτήρια, όπου βλέπουμε πολλές φορές να ζευγαρώνουν τα πολύ καλά σκυλιά μεταξύ τους, τα οποία προέρχονται από διαφορετικές φυλές.
Για να δούμε όμως τα πλεονεκτήματα αλλά και τα πιθανά μειονεκτήματα των καθαρόαιμων λαγόσκυλων.
Κατ’ αρχήν στα πλεονεκτήματα συγκαταλέγεται ότι έχουν κατασταλάξει τα κυνηγετικά τους χαρακτηριστικά εδώ και αιώνες και δεν θα προσπαθήσουμε εμείς να τα αναδείξουμε με διάφορα απίθανα ζευγαρώματα. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα είναι αυτό που είπαμε και νωρίτερα, δηλαδή η καθαρόαιμη αναπαραγωγή εδώ και αιώνες, όπου διατήρησε σταθερά όλα τα χαρακτηριστικά της φυλής. Ένα παράδειγμα είναι η όσφρηση που είναι το κύριο χαρακτηριστικό που σταθεροποιήθηκε μέσα από τα επίλεκτα ζευγαρώματα. Άλλο σταθερό χαρακτηριστικό των καθαρόαιμων λαγόσκυλων είναι το κυνηγετικό τους πάθος, που σε συνδυασμό με την ευαίσθητη όσφρηση και την αντοχή, τα κάνουν να κυνηγάνε για πολλές ώρες, ακόμα και μετά το μεσημέρι. Άλλο πλεονέκτημα είναι η φωνή. Καμία καθαρόαιμη φυλή δεν έχει έλλειψη φωνής και δεν είναι μόνο το συνεχές και ρυθμικό κλαφούνισμα, αλλά και η ποικιλία της φωνής, που κάνει τους καθαρόαιμους ιχνηλάτες να ξεχωρίζουν αμέσως στη δίωξη του λαγού. Η κάθε φυλή έχει το δικό της κλαφούνισμα. Θα αναφέρω το χαρακτηριστικό γάβγισμα, που είναι το σήμα κατατεθέν σε ορισμένες φυλές, όπως είναι τα γιούρα, τα μπηγκλ, τα γασκώνης, κ.ά. Και μόνο να τ’ ακούσεις από μακριά, ξέρεις τι φυλή είναι. Σπουδαίο ρόλο όμως παίζει και η μορφολογία. Όπως μας ενθουσιάζει το κάθε τι όμορφο έμψυχο ή άψυχο, έτσι και ο σκύλος όταν είναι όμορφος και μορφολογικά σωστός, έχει πολλές φορές ένα σοβαρό προβάδισμα.
Η ομορφιά βέβαια είναι υποκειμενική, γιατί άλλο αρέσει σ’ εμένα, άλλο μπορεί ν΄ αρέσει σε κάποιον άλλο. Αλλά όσο αφορά τη μορφολογία, ο άριστος μορφολογικά σκύλος έχει ιδανική σωματική κατασκευή, με αποτέλεσμα στο κυνήγι να είναι ασυναγώνιστος λόγω του ότι τον βοηθάει το σώμα του τόσο στον καλπασμό όσο και στην αντοχή. Όπως είπαμε και πριν, μορφολογία και ομορφιά είναι λέξεις που συνδέονται μεταξύ τους, γι αυτό και οι εκθέσεις μορφολογίας μέχρι πριν λίγο καιρό λέγονταν ακόμα καλλιστεία. Όταν λοιπόν στο κυνήγι έχεις 2-3 ή και περισσότερους καθαρόαιμους ιχνηλάτες, της ίδιας φυλής κιόλας, είναι μια αρμονία, γιατί εκτός από την ομοιομορφία της μορφολογίας τους και του χρωματισμού, συναντάμε πολλές φορές το ίδιο βήμα και τις ίδιες κινήσεις. Όλα αυτά σε κάνουν να μην θέλεις να φύγεις από το βουνό και να ξεχνάς τελείως την ρουτίνα και την καθημερινότητα.

Τα μειονεκτήματα που λένε ότι έχουν τα καθαρόαιμα λαγόσκυλα είναι ότι είναι ξεροκέφαλα, ανυπάκουα και ότι δεν ξεφωλιάζουν το λαγό. Για τα δύο πρώτα πιστεύω ότι δεν ισχύουν, γιατί ακόμα κι αν ίσχυαν, αυτό οφείλεται στο μεγάλο πάθος που έχουν αυτά τα σκυλιά για το κυνήγι, αλλά και στο ότι κανείς μας δεν τα εκπαιδεύει σε μαθήματα υπακοής, κάτι που είναι μεγάλο λάθος. Δεν εννοώ βέβαια για όλες τις εντολές, όπως στα πουλόσκυλα, αλλά ορισμένες όπως το «εδώ» και το «έλα» είναι απολύτως αναγκαίες για τη συνέχεια στο κυνήγι. Τώρα όσον αφορά το ξεφώλιασμα του λαγού αυτό το πρόβλημα δεν το συναντάμε μόνο στα καθαρόαιμα λαγόσκυλα αλλά και στα ημίαιμα και κυρίως στα πολύ «ντοριάρικα» σκυλιά, που πάνε στο λαγό βήμα-βήμα και χρειάζεται να βρούνε και το τελευταίο πάτημά του για να μπορέσουν να τον ξεφωλιάσουν. Ντοριάρικα λοιπόν σκυλιά υπάρχουν και καθαρόαιμα και ημίαιμα. Δεν είναι λοιπόν δυνατόν όλα τα καθαρόαιμα σκυλιά να μην μπορούν να ξεφωλιάσουν το λαγό.
Στην Ιταλία, την προηγούμενη χρονιά γράφτηκαν στα γενεαλογικά βιβλία της χώρας 7.524 καθαρόαιμοι ιταλικοί ιχνηλάτες και από τις δύο ποικιλίες (κοντότριχη & σκληρότριχη) και αν αναλογιστούμε ότι τα πόιντερ ήταν 4.276, καταλαβαίνετε ότι δεν είναι δυνατόν να εκτρέφεται μία φυλή με τόσα πολλά σκυλιά και να έχει ένα τόσο σοβαρό ελάττωμα. Βέβαια, όταν γίνεται μία εκτροφή τόσο ευρεία, έχει κι αυτή τα προβλήματά της. Θυμάμαι πριν αρκετά χρόνια ήθελα να προμηθευτώ ένα καθαρόαιμο ιχνηλάτη από την Ιταλία. Ο εκτροφέας με ρώτησε αν το θέλω για κυνήγι ή περισσότερο για μορφολογία. Εγώ του απάντησα για κυνήγι και τότε μου έστειλε ένα κουτάβι, το οποίο είχε ένα μικρό πρόβλημα στα αυτιά του, τα οποία ήταν λίγο μικρότερα και στρογγυλά στις άκρες. Το σκυλί αυτό όμως έγινε πολύ καλό στο κυνήγι και στα ζευγαρώματα που έκανε, δεν έβγαλε ποτέ σκυλάκι με τέτοιο πρόβλημα. Μ’ αυτό θέλω να πω ότι όταν φέρνουμε σκυλί απ’ το εξωτερικό είναι δύσκολο να πάρουμε το καλύτερο.

Ας περάσουμε τώρα στα ημίαιμα λαγόσκυλα. Κατ΄ αρχήν να πούμε ότι αυτά είναι η πλειοψηφία των λαγόσκυλων στην Ελλάδα. Φυσικά δεν έχουμε κανένα λόγο να μην αποδεχόμαστε αυτά τα σκυλιά, γιατί έχουμε κυνηγήσει στο παρελθόν μ’ αυτά και πιθανόν να κυνηγήσουμε στο μέλλον. Εμείς όταν βλέπουμε ένα σκυλί στο κυνήγι να είναι καλό, είτε είναι καθαρόαιμο ή ημίαιμο, πρέπει να του αναγνωρίζουμε την ποιότητα και την ανωτερότητα έναντι των άλλων. Τα ημίαιμα λαγόσκυλα τα ονομάζουν συνήθως «γκέκικα» ή «γκέκα-γιούρα». Όσον αφορά την πρώτη ονομασία τα σκυλιά αυτά δεν είναι οι καθαρόαιμοι ελληνικοί ιχνηλάτες που ξέρουμε, αλλά μ’ αυτή την ονομασία συνήθως λένε κάθε ημίαιμο λαγόσκυλο που προέρχεται από ελληνικό ιχνηλάτη. Ένα μειονέκτημα που έχουν αυτά τα σκυλιά είναι ότι δεν μεταβιβάζουν στους απογόνους τους τα κυνηγετικά χαρακτηριστικά, που πολλές φορές είναι πράγματι πολλά. Επίσης, ένα άλλο μειονέκτημα είναι η συχνά μειωμένη φωνή κατά την ιχνηλασία. Έχουμε δει πολλές φορές τέτοια λαγόσκυλα, που αν και οι γονείς είχαν πλήρη φωνή, να βγάζουν κουτάβια, τα οποία να είναι τελείως άφωνα. Στα πλεονεκτήματα συγκαταλέγεται η πολύ καλή υγεία και η αντοχή στις αντίξοες κλιματολογικές και διατροφικές συνθήκες. Πολλές φορές πιστεύω ότι τα ημίαιμα σκυλιά πλεονεκτούν σε σχέση με τα καθαρόαιμα όσον αφορά τα κυνηγετικά χαρακτηριστικά. Αυτό συμβαίνει επειδή ως επί το πλείστον, αυτά τα σκυλιά βρίσκονται στην επαρχία, μέσα στα λαγοτόπια, στα χέρια πολύ καλών κυνηγών με συχνές εξόδους για εκπαίδευση και κυνήγι, με αποτέλεσμα να έχουν και περισσότερες πιθανότητες να γίνουν άριστοι κυνηγοί.
Για σκεφτείτε όμως να δουλέψουμε ένα καθαρόαιμο λαγόσκυλο στις ίδιες συνθήκες και «να βγει» έτσι όπως το περιμέναμε. Κατ’ αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε στη συνέχεια να επενδύσουμε σ’ αυτή την εκτροφή και να την βελτιώσουμε.;
Αυτό το άρθρο θέλω να το αφιερώσω σε όλους τους λαγοκυνηγούς που έχουν μοχθήσει για να δουν το λαγόσκυλό τους να δίνει το δικό του ρεσιτάλ μέσα σ’ ένα υπέροχο τοπίο, είτε αυτό είναι καθαρόαιμο ή ημίαιμο και ποτέ να μην ξεχνάτε, ότι «το καλό πρέπει να λέγεται».

Στάθη Καβαθούλη

[APOLLON_1]

αν εχεις την οικονομικη ευχερια να αγορασις ετιμους απο το εξοτερικο αλλι υποθεση αν δεν την εχεις οπως οι πιο πολλοι πιστευω ειναι να πιασις εναν χορις χαρτια και ι δουλεια σου ενα γινει γ`αυτο σου λεω και εγω οτι δεν πεζει ρολο γ`μενα αν εχει χαρτια ι οχι. τοτε που το επιασα επιδει ειναι ο προτος σκυλος που εχω που τιν σινγεκριμενη φυλι ειπα οτι ιθελα κατι πιο σιουρο αλλα τωρα που ξερω πολλα πραγματα στιν ουσια δεν αξιζει αν δεν πηγενεις αγωνες να εχεις χαρτια

[sotiris!129]

σιουρα εν εχω την οικονομικη δινατοτιτα να δοκω 2000 ευρο αλλα που την στιγμη που καπιος ειναι διαθετιμενος να δοκει 900 για κουταβι και να εχει το αχος ΑΝ θα φκει ο σκυλος γιατι να μην σφιχτοι λιο για 4-5 μηνες ακομα και να δοκει τα διπλασια λεφτα και να πιασει ενα ετοιμο και να μεν εχει ουτε αχος ουτε τιποτα!

[Anthimos]

Κοπελια
Ο τιτλος του ποστ λέει Τιμες κυνηγετικων κουταβιων με pedigree
Το pedigree ειναι ο γεανολογικος χαρτης του σκυλιου και η εξασφαλιση οτι πέρνεις καθαροαιμο ζωο της φυλης.
Καμια μα καμία εγγυηση για αν θα κυνηγα η οχι.
Απλα οτι εχει κάποιο εργασιακο προφιλ και αν το εκπαιδευσεις σωστα θα κυνηγησει. Αυτο δεν το καθορζει το pedigree.
O λογος που καθοριζει τιμη το χαρτι αυτο ειναι απλα οτι μπορει να αποδειξει ο εκτροφέας την καταγωγη του σκυλου τον επιβητορα , πόσα πληρωσε την επίβαση κτλ.
Τα υπόλοιπα διέπονται απο τους όρους του εμπορίου και το πόσο ψαγμενοι ειμαστε σαν ατομα και απο το εγω στραβωνω τζαι πουλω εσύ θωρε τζαι γοραζε

[Laurona]

+100000 σε οσα σας ειπε ο Ανθιμος

[GiorgosT]

Τα καθαραόαιμα σκυλιά έχουν το «στάνταρτ» της φυλής τους, δηλαδή έχουν σταθερά χαρακτηριστικά τόσο μορφολογικά όσο και εργασιακά. Για να δημιουργηθεί και να σταθεροποιηθεί μια φυλή έπαιξαν ρόλο πολλοί παράγοντες. Μερικοί από αυτούς είναι η μορφολογία του εδάφους, οι κλιματολογικές συνθήκες της χώρας η οποία δημιούργησε τη φυλή γι αυτές ακριβώς τις συνθήκες, το θήραμα που κυνηγιέται στην κάθε χώρα και άλλοι πολλοί. Για παράδειγμα, αν ένα σκυλί που δημιουργήθηκε για να κυνηγάει αγριοκούνελα, π.χ στην Αγγλία, εμείς το εισάγουμε στη χώρα μας και το βάλουμε να κυνηγήσει αγριογούρουνο, όσο και καλά αποτελέσματα να έχει, σίγουρα δεν θα είναι το σκυλί που θα κάνει τη διαφορά. Το στάνταρτ της φυλής μας βοηθάει καταρχήν να δούμε τις ικανότητες του κάθε σκύλου, κατά μέσο όρο βέβαια. Αποκτώντας πάντως ένα καθαρόαιμο λαγόσκυλο, δεν μπορούμε να πούμε ότι είμαστε εξασφαλισμένοι για την ποιότητά του, στο κυνήγι τουλάχιστον. Όσο καλά και να το εκπαιδεύσουμε μπορεί το σκυλί να γίνει κάτω του μετρίου. Ωστόσο, σ’ ένα καθαρόαιμο σκυλί είναι λιγότερες οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο. Με απλά λόγια, όταν έχεις ένα καθαρόαιμο σκυλί ξεκινάς από το 5, αν πούμε ότι στην κλίμακα το άριστα είναι το 10. Έτσι είναι πιο εύκολο με σωστή επιλογή γεννητόρων, κατάλληλη εκτροφή, σωστή επιλογή κουταβιού και τέλος άριστη εκπαίδευση, να έχουμε τις μεγαλύτερες πιθανότητες να φτιάξουμε ένα καλό κυνηγόσκυλο.
Γιατί όμως οι κυνηγοί, παρ’ όλα αυτά προτιμούν τα ημίαιμα λαγόσκυλα;
Κατ’ αρχήν, γιατί συνήθως είναι οικογενειακή παράδοση. Οι πιο πολλές κυνηγετικές οικογένειες στην επαρχία που έχουν καλά σκυλιά, τα διατηρούν ακριβώς για τον λόγο ότι τους βγήκαν πολύ καλά στο κυνήγι. Πώς το πέτυχαν όμως αυτό;
Μα φυσικά με την επιλογή των σκυλιών αυτών με κυνηγετικά κριτήρια, όπου βλέπουμε πολλές φορές να ζευγαρώνουν τα πολύ καλά σκυλιά μεταξύ τους, τα οποία προέρχονται από διαφορετικές φυλές.
Για να δούμε όμως τα πλεονεκτήματα αλλά και τα πιθανά μειονεκτήματα των καθαρόαιμων λαγόσκυλων.
Κατ’ αρχήν στα πλεονεκτήματα συγκαταλέγεται ότι έχουν κατασταλάξει τα κυνηγετικά τους χαρακτηριστικά εδώ και αιώνες και δεν θα προσπαθήσουμε εμείς να τα αναδείξουμε με διάφορα απίθανα ζευγαρώματα. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα είναι αυτό που είπαμε και νωρίτερα, δηλαδή η καθαρόαιμη αναπαραγωγή εδώ και αιώνες, όπου διατήρησε σταθερά όλα τα χαρακτηριστικά της φυλής. Ένα παράδειγμα είναι η όσφρηση που είναι το κύριο χαρακτηριστικό που σταθεροποιήθηκε μέσα από τα επίλεκτα ζευγαρώματα. Άλλο σταθερό χαρακτηριστικό των καθαρόαιμων λαγόσκυλων είναι το κυνηγετικό τους πάθος, που σε συνδυασμό με την ευαίσθητη όσφρηση και την αντοχή, τα κάνουν να κυνηγάνε για πολλές ώρες, ακόμα και μετά το μεσημέρι. Άλλο πλεονέκτημα είναι η φωνή. Καμία καθαρόαιμη φυλή δεν έχει έλλειψη φωνής και δεν είναι μόνο το συνεχές και ρυθμικό κλαφούνισμα, αλλά και η ποικιλία της φωνής, που κάνει τους καθαρόαιμους ιχνηλάτες να ξεχωρίζουν αμέσως στη δίωξη του λαγού. Η κάθε φυλή έχει το δικό της κλαφούνισμα. Θα αναφέρω το χαρακτηριστικό γάβγισμα, που είναι το σήμα κατατεθέν σε ορισμένες φυλές, όπως είναι τα γιούρα, τα μπηγκλ, τα γασκώνης, κ.ά. Και μόνο να τ’ ακούσεις από μακριά, ξέρεις τι φυλή είναι. Σπουδαίο ρόλο όμως παίζει και η μορφολογία. Όπως μας ενθουσιάζει το κάθε τι όμορφο έμψυχο ή άψυχο, έτσι και ο σκύλος όταν είναι όμορφος και μορφολογικά σωστός, έχει πολλές φορές ένα σοβαρό προβάδισμα.
Η ομορφιά βέβαια είναι υποκειμενική, γιατί άλλο αρέσει σ’ εμένα, άλλο μπορεί ν΄ αρέσει σε κάποιον άλλο. Αλλά όσο αφορά τη μορφολογία, ο άριστος μορφολογικά σκύλος έχει ιδανική σωματική κατασκευή, με αποτέλεσμα στο κυνήγι να είναι ασυναγώνιστος λόγω του ότι τον βοηθάει το σώμα του τόσο στον καλπασμό όσο και στην αντοχή. Όπως είπαμε και πριν, μορφολογία και ομορφιά είναι λέξεις που συνδέονται μεταξύ τους, γι αυτό και οι εκθέσεις μορφολογίας μέχρι πριν λίγο καιρό λέγονταν ακόμα καλλιστεία. Όταν λοιπόν στο κυνήγι έχεις 2-3 ή και περισσότερους καθαρόαιμους ιχνηλάτες, της ίδιας φυλής κιόλας, είναι μια αρμονία, γιατί εκτός από την ομοιομορφία της μορφολογίας τους και του χρωματισμού, συναντάμε πολλές φορές το ίδιο βήμα και τις ίδιες κινήσεις. Όλα αυτά σε κάνουν να μην θέλεις να φύγεις από το βουνό και να ξεχνάς τελείως την ρουτίνα και την καθημερινότητα.

Τα μειονεκτήματα που λένε ότι έχουν τα καθαρόαιμα λαγόσκυλα είναι ότι είναι ξεροκέφαλα, ανυπάκουα και ότι δεν ξεφωλιάζουν το λαγό. Για τα δύο πρώτα πιστεύω ότι δεν ισχύουν, γιατί ακόμα κι αν ίσχυαν, αυτό οφείλεται στο μεγάλο πάθος που έχουν αυτά τα σκυλιά για το κυνήγι, αλλά και στο ότι κανείς μας δεν τα εκπαιδεύει σε μαθήματα υπακοής, κάτι που είναι μεγάλο λάθος. Δεν εννοώ βέβαια για όλες τις εντολές, όπως στα πουλόσκυλα, αλλά ορισμένες όπως το «εδώ» και το «έλα» είναι απολύτως αναγκαίες για τη συνέχεια στο κυνήγι. Τώρα όσον αφορά το ξεφώλιασμα του λαγού αυτό το πρόβλημα δεν το συναντάμε μόνο στα καθαρόαιμα λαγόσκυλα αλλά και στα ημίαιμα και κυρίως στα πολύ «ντοριάρικα» σκυλιά, που πάνε στο λαγό βήμα-βήμα και χρειάζεται να βρούνε και το τελευταίο πάτημά του για να μπορέσουν να τον ξεφωλιάσουν. Ντοριάρικα λοιπόν σκυλιά υπάρχουν και καθαρόαιμα και ημίαιμα. Δεν είναι λοιπόν δυνατόν όλα τα καθαρόαιμα σκυλιά να μην μπορούν να ξεφωλιάσουν το λαγό.
Στην Ιταλία, την προηγούμενη χρονιά γράφτηκαν στα γενεαλογικά βιβλία της χώρας 7.524 καθαρόαιμοι ιταλικοί ιχνηλάτες και από τις δύο ποικιλίες (κοντότριχη & σκληρότριχη) και αν αναλογιστούμε ότι τα πόιντερ ήταν 4.276, καταλαβαίνετε ότι δεν είναι δυνατόν να εκτρέφεται μία φυλή με τόσα πολλά σκυλιά και να έχει ένα τόσο σοβαρό ελάττωμα. Βέβαια, όταν γίνεται μία εκτροφή τόσο ευρεία, έχει κι αυτή τα προβλήματά της. Θυμάμαι πριν αρκετά χρόνια ήθελα να προμηθευτώ ένα καθαρόαιμο ιχνηλάτη από την Ιταλία. Ο εκτροφέας με ρώτησε αν το θέλω για κυνήγι ή περισσότερο για μορφολογία. Εγώ του απάντησα για κυνήγι και τότε μου έστειλε ένα κουτάβι, το οποίο είχε ένα μικρό πρόβλημα στα αυτιά του, τα οποία ήταν λίγο μικρότερα και στρογγυλά στις άκρες. Το σκυλί αυτό όμως έγινε πολύ καλό στο κυνήγι και στα ζευγαρώματα που έκανε, δεν έβγαλε ποτέ σκυλάκι με τέτοιο πρόβλημα. Μ’ αυτό θέλω να πω ότι όταν φέρνουμε σκυλί απ’ το εξωτερικό είναι δύσκολο να πάρουμε το καλύτερο.

Ας περάσουμε τώρα στα ημίαιμα λαγόσκυλα. Κατ΄ αρχήν να πούμε ότι αυτά είναι η πλειοψηφία των λαγόσκυλων στην Ελλάδα. Φυσικά δεν έχουμε κανένα λόγο να μην αποδεχόμαστε αυτά τα σκυλιά, γιατί έχουμε κυνηγήσει στο παρελθόν μ’ αυτά και πιθανόν να κυνηγήσουμε στο μέλλον. Εμείς όταν βλέπουμε ένα σκυλί στο κυνήγι να είναι καλό, είτε είναι καθαρόαιμο ή ημίαιμο, πρέπει να του αναγνωρίζουμε την ποιότητα και την ανωτερότητα έναντι των άλλων. Τα ημίαιμα λαγόσκυλα τα ονομάζουν συνήθως «γκέκικα» ή «γκέκα-γιούρα». Όσον αφορά την πρώτη ονομασία τα σκυλιά αυτά δεν είναι οι καθαρόαιμοι ελληνικοί ιχνηλάτες που ξέρουμε, αλλά μ’ αυτή την ονομασία συνήθως λένε κάθε ημίαιμο λαγόσκυλο που προέρχεται από ελληνικό ιχνηλάτη. Ένα μειονέκτημα που έχουν αυτά τα σκυλιά είναι ότι δεν μεταβιβάζουν στους απογόνους τους τα κυνηγετικά χαρακτηριστικά, που πολλές φορές είναι πράγματι πολλά. Επίσης, ένα άλλο μειονέκτημα είναι η συχνά μειωμένη φωνή κατά την ιχνηλασία. Έχουμε δει πολλές φορές τέτοια λαγόσκυλα, που αν και οι γονείς είχαν πλήρη φωνή, να βγάζουν κουτάβια, τα οποία να είναι τελείως άφωνα. Στα πλεονεκτήματα συγκαταλέγεται η πολύ καλή υγεία και η αντοχή στις αντίξοες κλιματολογικές και διατροφικές συνθήκες. Πολλές φορές πιστεύω ότι τα ημίαιμα σκυλιά πλεονεκτούν σε σχέση με τα καθαρόαιμα όσον αφορά τα κυνηγετικά χαρακτηριστικά. Αυτό συμβαίνει επειδή ως επί το πλείστον, αυτά τα σκυλιά βρίσκονται στην επαρχία, μέσα στα λαγοτόπια, στα χέρια πολύ καλών κυνηγών με συχνές εξόδους για εκπαίδευση και κυνήγι, με αποτέλεσμα να έχουν και περισσότερες πιθανότητες να γίνουν άριστοι κυνηγοί.
Για σκεφτείτε όμως να δουλέψουμε ένα καθαρόαιμο λαγόσκυλο στις ίδιες συνθήκες και «να βγει» έτσι όπως το περιμέναμε. Κατ’ αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε στη συνέχεια να επενδύσουμε σ’ αυτή την εκτροφή και να την βελτιώσουμε.;
Αυτό το άρθρο θέλω να το αφιερώσω σε όλους τους λαγοκυνηγούς που έχουν μοχθήσει για να δουν το λαγόσκυλό τους να δίνει το δικό του ρεσιτάλ μέσα σ’ ένα υπέροχο τοπίο, είτε αυτό είναι καθαρόαιμο ή ημίαιμο και ποτέ να μην ξεχνάτε, ότι «το καλό πρέπει να λέγεται».

Στάθη Καβαθούλη
ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΙΟΣ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙ
http://www.alfa-omega.gr/article.asp?AID=1061

[Rai]

Τα καθαραόαιμα σκυλιά έχουν το «στάνταρτ» της φυλής τους, δηλαδή έχουν σταθερά χαρακτηριστικά τόσο μορφολογικά όσο και εργασιακά. Για να δημιουργηθεί και να σταθεροποιηθεί μια φυλή έπαιξαν ρόλο πολλοί παράγοντες. Μερικοί από αυτούς είναι η μορφολογία του εδάφους, οι κλιματολογικές συνθήκες της χώρας η οποία δημιούργησε τη φυλή γι αυτές ακριβώς τις συνθήκες, το θήραμα που κυνηγιέται στην κάθε χώρα και άλλοι πολλοί. Για παράδειγμα, αν ένα σκυλί που δημιουργήθηκε για να κυνηγάει αγριοκούνελα, π.χ στην Αγγλία, εμείς το εισάγουμε στη χώρα μας και το βάλουμε να κυνηγήσει αγριογούρουνο, όσο και καλά αποτελέσματα να έχει, σίγουρα δεν θα είναι το σκυλί που θα κάνει τη διαφορά. Το στάνταρτ της φυλής μας βοηθάει καταρχήν να δούμε τις ικανότητες του κάθε σκύλου, κατά μέσο όρο βέβαια. Αποκτώντας πάντως ένα καθαρόαιμο λαγόσκυλο, δεν μπορούμε να πούμε ότι είμαστε εξασφαλισμένοι για την ποιότητά του, στο κυνήγι τουλάχιστον. Όσο καλά και να το εκπαιδεύσουμε μπορεί το σκυλί να γίνει κάτω του μετρίου. Ωστόσο, σ’ ένα καθαρόαιμο σκυλί είναι λιγότερες οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο. Με απλά λόγια, όταν έχεις ένα καθαρόαιμο σκυλί ξεκινάς από το 5, αν πούμε ότι στην κλίμακα το άριστα είναι το 10. Έτσι είναι πιο εύκολο με σωστή επιλογή γεννητόρων, κατάλληλη εκτροφή, σωστή επιλογή κουταβιού και τέλος άριστη εκπαίδευση, να έχουμε τις μεγαλύτερες πιθανότητες να φτιάξουμε ένα καλό κυνηγόσκυλο.
Γιατί όμως οι κυνηγοί, παρ’ όλα αυτά προτιμούν τα ημίαιμα λαγόσκυλα;
Κατ’ αρχήν, γιατί συνήθως είναι οικογενειακή παράδοση. Οι πιο πολλές κυνηγετικές οικογένειες στην επαρχία που έχουν καλά σκυλιά, τα διατηρούν ακριβώς για τον λόγο ότι τους βγήκαν πολύ καλά στο κυνήγι. Πώς το πέτυχαν όμως αυτό;
Μα φυσικά με την επιλογή των σκυλιών αυτών με κυνηγετικά κριτήρια, όπου βλέπουμε πολλές φορές να ζευγαρώνουν τα πολύ καλά σκυλιά μεταξύ τους, τα οποία προέρχονται από διαφορετικές φυλές.
Για να δούμε όμως τα πλεονεκτήματα αλλά και τα πιθανά μειονεκτήματα των καθαρόαιμων λαγόσκυλων.
Κατ’ αρχήν στα πλεονεκτήματα συγκαταλέγεται ότι έχουν κατασταλάξει τα κυνηγετικά τους χαρακτηριστικά εδώ και αιώνες και δεν θα προσπαθήσουμε εμείς να τα αναδείξουμε με διάφορα απίθανα ζευγαρώματα. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα είναι αυτό που είπαμε και νωρίτερα, δηλαδή η καθαρόαιμη αναπαραγωγή εδώ και αιώνες, όπου διατήρησε σταθερά όλα τα χαρακτηριστικά της φυλής. Ένα παράδειγμα είναι η όσφρηση που είναι το κύριο χαρακτηριστικό που σταθεροποιήθηκε μέσα από τα επίλεκτα ζευγαρώματα. Άλλο σταθερό χαρακτηριστικό των καθαρόαιμων λαγόσκυλων είναι το κυνηγετικό τους πάθος, που σε συνδυασμό με την ευαίσθητη όσφρηση και την αντοχή, τα κάνουν να κυνηγάνε για πολλές ώρες, ακόμα και μετά το μεσημέρι. Άλλο πλεονέκτημα είναι η φωνή. Καμία καθαρόαιμη φυλή δεν έχει έλλειψη φωνής και δεν είναι μόνο το συνεχές και ρυθμικό κλαφούνισμα, αλλά και η ποικιλία της φωνής, που κάνει τους καθαρόαιμους ιχνηλάτες να ξεχωρίζουν αμέσως στη δίωξη του λαγού. Η κάθε φυλή έχει το δικό της κλαφούνισμα. Θα αναφέρω το χαρακτηριστικό γάβγισμα, που είναι το σήμα κατατεθέν σε ορισμένες φυλές, όπως είναι τα γιούρα, τα μπηγκλ, τα γασκώνης, κ.ά. Και μόνο να τ’ ακούσεις από μακριά, ξέρεις τι φυλή είναι. Σπουδαίο ρόλο όμως παίζει και η μορφολογία. Όπως μας ενθουσιάζει το κάθε τι όμορφο έμψυχο ή άψυχο, έτσι και ο σκύλος όταν είναι όμορφος και μορφολογικά σωστός, έχει πολλές φορές ένα σοβαρό προβάδισμα.
Η ομορφιά βέβαια είναι υποκειμενική, γιατί άλλο αρέσει σ’ εμένα, άλλο μπορεί ν΄ αρέσει σε κάποιον άλλο. Αλλά όσο αφορά τη μορφολογία, ο άριστος μορφολογικά σκύλος έχει ιδανική σωματική κατασκευή, με αποτέλεσμα στο κυνήγι να είναι ασυναγώνιστος λόγω του ότι τον βοηθάει το σώμα του τόσο στον καλπασμό όσο και στην αντοχή. Όπως είπαμε και πριν, μορφολογία και ομορφιά είναι λέξεις που συνδέονται μεταξύ τους, γι αυτό και οι εκθέσεις μορφολογίας μέχρι πριν λίγο καιρό λέγονταν ακόμα καλλιστεία. Όταν λοιπόν στο κυνήγι έχεις 2-3 ή και περισσότερους καθαρόαιμους ιχνηλάτες, της ίδιας φυλής κιόλας, είναι μια αρμονία, γιατί εκτός από την ομοιομορφία της μορφολογίας τους και του χρωματισμού, συναντάμε πολλές φορές το ίδιο βήμα και τις ίδιες κινήσεις. Όλα αυτά σε κάνουν να μην θέλεις να φύγεις από το βουνό και να ξεχνάς τελείως την ρουτίνα και την καθημερινότητα.

Τα μειονεκτήματα που λένε ότι έχουν τα καθαρόαιμα λαγόσκυλα είναι ότι είναι ξεροκέφαλα, ανυπάκουα και ότι δεν ξεφωλιάζουν το λαγό. Για τα δύο πρώτα πιστεύω ότι δεν ισχύουν, γιατί ακόμα κι αν ίσχυαν, αυτό οφείλεται στο μεγάλο πάθος που έχουν αυτά τα σκυλιά για το κυνήγι, αλλά και στο ότι κανείς μας δεν τα εκπαιδεύει σε μαθήματα υπακοής, κάτι που είναι μεγάλο λάθος. Δεν εννοώ βέβαια για όλες τις εντολές, όπως στα πουλόσκυλα, αλλά ορισμένες όπως το «εδώ» και το «έλα» είναι απολύτως αναγκαίες για τη συνέχεια στο κυνήγι. Τώρα όσον αφορά το ξεφώλιασμα του λαγού αυτό το πρόβλημα δεν το συναντάμε μόνο στα καθαρόαιμα λαγόσκυλα αλλά και στα ημίαιμα και κυρίως στα πολύ «ντοριάρικα» σκυλιά, που πάνε στο λαγό βήμα-βήμα και χρειάζεται να βρούνε και το τελευταίο πάτημά του για να μπορέσουν να τον ξεφωλιάσουν. Ντοριάρικα λοιπόν σκυλιά υπάρχουν και καθαρόαιμα και ημίαιμα. Δεν είναι λοιπόν δυνατόν όλα τα καθαρόαιμα σκυλιά να μην μπορούν να ξεφωλιάσουν το λαγό.
Στην Ιταλία, την προηγούμενη χρονιά γράφτηκαν στα γενεαλογικά βιβλία της χώρας 7.524 καθαρόαιμοι ιταλικοί ιχνηλάτες και από τις δύο ποικιλίες (κοντότριχη & σκληρότριχη) και αν αναλογιστούμε ότι τα πόιντερ ήταν 4.276, καταλαβαίνετε ότι δεν είναι δυνατόν να εκτρέφεται μία φυλή με τόσα πολλά σκυλιά και να έχει ένα τόσο σοβαρό ελάττωμα. Βέβαια, όταν γίνεται μία εκτροφή τόσο ευρεία, έχει κι αυτή τα προβλήματά της. Θυμάμαι πριν αρκετά χρόνια ήθελα να προμηθευτώ ένα καθαρόαιμο ιχνηλάτη από την Ιταλία. Ο εκτροφέας με ρώτησε αν το θέλω για κυνήγι ή περισσότερο για μορφολογία. Εγώ του απάντησα για κυνήγι και τότε μου έστειλε ένα κουτάβι, το οποίο είχε ένα μικρό πρόβλημα στα αυτιά του, τα οποία ήταν λίγο μικρότερα και στρογγυλά στις άκρες. Το σκυλί αυτό όμως έγινε πολύ καλό στο κυνήγι και στα ζευγαρώματα που έκανε, δεν έβγαλε ποτέ σκυλάκι με τέτοιο πρόβλημα. Μ’ αυτό θέλω να πω ότι όταν φέρνουμε σκυλί απ’ το εξωτερικό είναι δύσκολο να πάρουμε το καλύτερο.

Ας περάσουμε τώρα στα ημίαιμα λαγόσκυλα. Κατ΄ αρχήν να πούμε ότι αυτά είναι η πλειοψηφία των λαγόσκυλων στην Ελλάδα. Φυσικά δεν έχουμε κανένα λόγο να μην αποδεχόμαστε αυτά τα σκυλιά, γιατί έχουμε κυνηγήσει στο παρελθόν μ’ αυτά και πιθανόν να κυνηγήσουμε στο μέλλον. Εμείς όταν βλέπουμε ένα σκυλί στο κυνήγι να είναι καλό, είτε είναι καθαρόαιμο ή ημίαιμο, πρέπει να του αναγνωρίζουμε την ποιότητα και την ανωτερότητα έναντι των άλλων. Τα ημίαιμα λαγόσκυλα τα ονομάζουν συνήθως «γκέκικα» ή «γκέκα-γιούρα». Όσον αφορά την πρώτη ονομασία τα σκυλιά αυτά δεν είναι οι καθαρόαιμοι ελληνικοί ιχνηλάτες που ξέρουμε, αλλά μ’ αυτή την ονομασία συνήθως λένε κάθε ημίαιμο λαγόσκυλο που προέρχεται από ελληνικό ιχνηλάτη. Ένα μειονέκτημα που έχουν αυτά τα σκυλιά είναι ότι δεν μεταβιβάζουν στους απογόνους τους τα κυνηγετικά χαρακτηριστικά, που πολλές φορές είναι πράγματι πολλά. Επίσης, ένα άλλο μειονέκτημα είναι η συχνά μειωμένη φωνή κατά την ιχνηλασία. Έχουμε δει πολλές φορές τέτοια λαγόσκυλα, που αν και οι γονείς είχαν πλήρη φωνή, να βγάζουν κουτάβια, τα οποία να είναι τελείως άφωνα. Στα πλεονεκτήματα συγκαταλέγεται η πολύ καλή υγεία και η αντοχή στις αντίξοες κλιματολογικές και διατροφικές συνθήκες. Πολλές φορές πιστεύω ότι τα ημίαιμα σκυλιά πλεονεκτούν σε σχέση με τα καθαρόαιμα όσον αφορά τα κυνηγετικά χαρακτηριστικά. Αυτό συμβαίνει επειδή ως επί το πλείστον, αυτά τα σκυλιά βρίσκονται στην επαρχία, μέσα στα λαγοτόπια, στα χέρια πολύ καλών κυνηγών με συχνές εξόδους για εκπαίδευση και κυνήγι, με αποτέλεσμα να έχουν και περισσότερες πιθανότητες να γίνουν άριστοι κυνηγοί.
Για σκεφτείτε όμως να δουλέψουμε ένα καθαρόαιμο λαγόσκυλο στις ίδιες συνθήκες και «να βγει» έτσι όπως το περιμέναμε. Κατ’ αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε στη συνέχεια να επενδύσουμε σ’ αυτή την εκτροφή και να την βελτιώσουμε.;
Αυτό το άρθρο θέλω να το αφιερώσω σε όλους τους λαγοκυνηγούς που έχουν μοχθήσει για να δουν το λαγόσκυλό τους να δίνει το δικό του ρεσιτάλ μέσα σ’ ένα υπέροχο τοπίο, είτε αυτό είναι καθαρόαιμο ή ημίαιμο και ποτέ να μην ξεχνάτε, ότι «το καλό πρέπει να λέγεται».

Στάθη Καβαθούλη
ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΙΟΣ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙ
http://www.alfa-omega.gr/article.asp?AID=1061

Εεετσι.....

[HUNTER]

Τα καθαραόαιμα σκυλιά έχουν το «στάνταρτ» της φυλής τους, δηλαδή έχουν σταθερά χαρακτηριστικά τόσο μορφολογικά όσο και εργασιακά. Για να δημιουργηθεί και να σταθεροποιηθεί μια φυλή έπαιξαν ρόλο πολλοί παράγοντες. Μερικοί από αυτούς είναι η μορφολογία του εδάφους, οι κλιματολογικές συνθήκες της χώρας η οποία δημιούργησε τη φυλή γι αυτές ακριβώς τις συνθήκες, το θήραμα που κυνηγιέται στην κάθε χώρα και άλλοι πολλοί. Για παράδειγμα, αν ένα σκυλί που δημιουργήθηκε για να κυνηγάει αγριοκούνελα, π.χ στην Αγγλία, εμείς το εισάγουμε στη χώρα μας και το βάλουμε να κυνηγήσει αγριογούρουνο, όσο και καλά αποτελέσματα να έχει, σίγουρα δεν θα είναι το σκυλί που θα κάνει τη διαφορά. Το στάνταρτ της φυλής μας βοηθάει καταρχήν να δούμε τις ικανότητες του κάθε σκύλου, κατά μέσο όρο βέβαια. Αποκτώντας πάντως ένα καθαρόαιμο λαγόσκυλο, δεν μπορούμε να πούμε ότι είμαστε εξασφαλισμένοι για την ποιότητά του, στο κυνήγι τουλάχιστον. Όσο καλά και να το εκπαιδεύσουμε μπορεί το σκυλί να γίνει κάτω του μετρίου. Ωστόσο, σ’ ένα καθαρόαιμο σκυλί είναι λιγότερες οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο. Με απλά λόγια, όταν έχεις ένα καθαρόαιμο σκυλί ξεκινάς από το 5, αν πούμε ότι στην κλίμακα το άριστα είναι το 10. Έτσι είναι πιο εύκολο με σωστή επιλογή γεννητόρων, κατάλληλη εκτροφή, σωστή επιλογή κουταβιού και τέλος άριστη εκπαίδευση, να έχουμε τις μεγαλύτερες πιθανότητες να φτιάξουμε ένα καλό κυνηγόσκυλο.
Γιατί όμως οι κυνηγοί, παρ’ όλα αυτά προτιμούν τα ημίαιμα λαγόσκυλα;
Κατ’ αρχήν, γιατί συνήθως είναι οικογενειακή παράδοση. Οι πιο πολλές κυνηγετικές οικογένειες στην επαρχία που έχουν καλά σκυλιά, τα διατηρούν ακριβώς για τον λόγο ότι τους βγήκαν πολύ καλά στο κυνήγι. Πώς το πέτυχαν όμως αυτό;
Μα φυσικά με την επιλογή των σκυλιών αυτών με κυνηγετικά κριτήρια, όπου βλέπουμε πολλές φορές να ζευγαρώνουν τα πολύ καλά σκυλιά μεταξύ τους, τα οποία προέρχονται από διαφορετικές φυλές.
Για να δούμε όμως τα πλεονεκτήματα αλλά και τα πιθανά μειονεκτήματα των καθαρόαιμων λαγόσκυλων.
Κατ’ αρχήν στα πλεονεκτήματα συγκαταλέγεται ότι έχουν κατασταλάξει τα κυνηγετικά τους χαρακτηριστικά εδώ και αιώνες και δεν θα προσπαθήσουμε εμείς να τα αναδείξουμε με διάφορα απίθανα ζευγαρώματα. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα είναι αυτό που είπαμε και νωρίτερα, δηλαδή η καθαρόαιμη αναπαραγωγή εδώ και αιώνες, όπου διατήρησε σταθερά όλα τα χαρακτηριστικά της φυλής. Ένα παράδειγμα είναι η όσφρηση που είναι το κύριο χαρακτηριστικό που σταθεροποιήθηκε μέσα από τα επίλεκτα ζευγαρώματα. Άλλο σταθερό χαρακτηριστικό των καθαρόαιμων λαγόσκυλων είναι το κυνηγετικό τους πάθος, που σε συνδυασμό με την ευαίσθητη όσφρηση και την αντοχή, τα κάνουν να κυνηγάνε για πολλές ώρες, ακόμα και μετά το μεσημέρι. Άλλο πλεονέκτημα είναι η φωνή. Καμία καθαρόαιμη φυλή δεν έχει έλλειψη φωνής και δεν είναι μόνο το συνεχές και ρυθμικό κλαφούνισμα, αλλά και η ποικιλία της φωνής, που κάνει τους καθαρόαιμους ιχνηλάτες να ξεχωρίζουν αμέσως στη δίωξη του λαγού. Η κάθε φυλή έχει το δικό της κλαφούνισμα. Θα αναφέρω το χαρακτηριστικό γάβγισμα, που είναι το σήμα κατατεθέν σε ορισμένες φυλές, όπως είναι τα γιούρα, τα μπηγκλ, τα γασκώνης, κ.ά. Και μόνο να τ’ ακούσεις από μακριά, ξέρεις τι φυλή είναι. Σπουδαίο ρόλο όμως παίζει και η μορφολογία. Όπως μας ενθουσιάζει το κάθε τι όμορφο έμψυχο ή άψυχο, έτσι και ο σκύλος όταν είναι όμορφος και μορφολογικά σωστός, έχει πολλές φορές ένα σοβαρό προβάδισμα.
Η ομορφιά βέβαια είναι υποκειμενική, γιατί άλλο αρέσει σ’ εμένα, άλλο μπορεί ν΄ αρέσει σε κάποιον άλλο. Αλλά όσο αφορά τη μορφολογία, ο άριστος μορφολογικά σκύλος έχει ιδανική σωματική κατασκευή, με αποτέλεσμα στο κυνήγι να είναι ασυναγώνιστος λόγω του ότι τον βοηθάει το σώμα του τόσο στον καλπασμό όσο και στην αντοχή. Όπως είπαμε και πριν, μορφολογία και ομορφιά είναι λέξεις που συνδέονται μεταξύ τους, γι αυτό και οι εκθέσεις μορφολογίας μέχρι πριν λίγο καιρό λέγονταν ακόμα καλλιστεία. Όταν λοιπόν στο κυνήγι έχεις 2-3 ή και περισσότερους καθαρόαιμους ιχνηλάτες, της ίδιας φυλής κιόλας, είναι μια αρμονία, γιατί εκτός από την ομοιομορφία της μορφολογίας τους και του χρωματισμού, συναντάμε πολλές φορές το ίδιο βήμα και τις ίδιες κινήσεις. Όλα αυτά σε κάνουν να μην θέλεις να φύγεις από το βουνό και να ξεχνάς τελείως την ρουτίνα και την καθημερινότητα.

Τα μειονεκτήματα που λένε ότι έχουν τα καθαρόαιμα λαγόσκυλα είναι ότι είναι ξεροκέφαλα, ανυπάκουα και ότι δεν ξεφωλιάζουν το λαγό. Για τα δύο πρώτα πιστεύω ότι δεν ισχύουν, γιατί ακόμα κι αν ίσχυαν, αυτό οφείλεται στο μεγάλο πάθος που έχουν αυτά τα σκυλιά για το κυνήγι, αλλά και στο ότι κανείς μας δεν τα εκπαιδεύει σε μαθήματα υπακοής, κάτι που είναι μεγάλο λάθος. Δεν εννοώ βέβαια για όλες τις εντολές, όπως στα πουλόσκυλα, αλλά ορισμένες όπως το «εδώ» και το «έλα» είναι απολύτως αναγκαίες για τη συνέχεια στο κυνήγι. Τώρα όσον αφορά το ξεφώλιασμα του λαγού αυτό το πρόβλημα δεν το συναντάμε μόνο στα καθαρόαιμα λαγόσκυλα αλλά και στα ημίαιμα και κυρίως στα πολύ «ντοριάρικα» σκυλιά, που πάνε στο λαγό βήμα-βήμα και χρειάζεται να βρούνε και το τελευταίο πάτημά του για να μπορέσουν να τον ξεφωλιάσουν. Ντοριάρικα λοιπόν σκυλιά υπάρχουν και καθαρόαιμα και ημίαιμα. Δεν είναι λοιπόν δυνατόν όλα τα καθαρόαιμα σκυλιά να μην μπορούν να ξεφωλιάσουν το λαγό.
Στην Ιταλία, την προηγούμενη χρονιά γράφτηκαν στα γενεαλογικά βιβλία της χώρας 7.524 καθαρόαιμοι ιταλικοί ιχνηλάτες και από τις δύο ποικιλίες (κοντότριχη & σκληρότριχη) και αν αναλογιστούμε ότι τα πόιντερ ήταν 4.276, καταλαβαίνετε ότι δεν είναι δυνατόν να εκτρέφεται μία φυλή με τόσα πολλά σκυλιά και να έχει ένα τόσο σοβαρό ελάττωμα. Βέβαια, όταν γίνεται μία εκτροφή τόσο ευρεία, έχει κι αυτή τα προβλήματά της. Θυμάμαι πριν αρκετά χρόνια ήθελα να προμηθευτώ ένα καθαρόαιμο ιχνηλάτη από την Ιταλία. Ο εκτροφέας με ρώτησε αν το θέλω για κυνήγι ή περισσότερο για μορφολογία. Εγώ του απάντησα για κυνήγι και τότε μου έστειλε ένα κουτάβι, το οποίο είχε ένα μικρό πρόβλημα στα αυτιά του, τα οποία ήταν λίγο μικρότερα και στρογγυλά στις άκρες. Το σκυλί αυτό όμως έγινε πολύ καλό στο κυνήγι και στα ζευγαρώματα που έκανε, δεν έβγαλε ποτέ σκυλάκι με τέτοιο πρόβλημα. Μ’ αυτό θέλω να πω ότι όταν φέρνουμε σκυλί απ’ το εξωτερικό είναι δύσκολο να πάρουμε το καλύτερο.

Ας περάσουμε τώρα στα ημίαιμα λαγόσκυλα. Κατ΄ αρχήν να πούμε ότι αυτά είναι η πλειοψηφία των λαγόσκυλων στην Ελλάδα. Φυσικά δεν έχουμε κανένα λόγο να μην αποδεχόμαστε αυτά τα σκυλιά, γιατί έχουμε κυνηγήσει στο παρελθόν μ’ αυτά και πιθανόν να κυνηγήσουμε στο μέλλον. Εμείς όταν βλέπουμε ένα σκυλί στο κυνήγι να είναι καλό, είτε είναι καθαρόαιμο ή ημίαιμο, πρέπει να του αναγνωρίζουμε την ποιότητα και την ανωτερότητα έναντι των άλλων. Τα ημίαιμα λαγόσκυλα τα ονομάζουν συνήθως «γκέκικα» ή «γκέκα-γιούρα». Όσον αφορά την πρώτη ονομασία τα σκυλιά αυτά δεν είναι οι καθαρόαιμοι ελληνικοί ιχνηλάτες που ξέρουμε, αλλά μ’ αυτή την ονομασία συνήθως λένε κάθε ημίαιμο λαγόσκυλο που προέρχεται από ελληνικό ιχνηλάτη. Ένα μειονέκτημα που έχουν αυτά τα σκυλιά είναι ότι δεν μεταβιβάζουν στους απογόνους τους τα κυνηγετικά χαρακτηριστικά, που πολλές φορές είναι πράγματι πολλά. Επίσης, ένα άλλο μειονέκτημα είναι η συχνά μειωμένη φωνή κατά την ιχνηλασία. Έχουμε δει πολλές φορές τέτοια λαγόσκυλα, που αν και οι γονείς είχαν πλήρη φωνή, να βγάζουν κουτάβια, τα οποία να είναι τελείως άφωνα. Στα πλεονεκτήματα συγκαταλέγεται η πολύ καλή υγεία και η αντοχή στις αντίξοες κλιματολογικές και διατροφικές συνθήκες. Πολλές φορές πιστεύω ότι τα ημίαιμα σκυλιά πλεονεκτούν σε σχέση με τα καθαρόαιμα όσον αφορά τα κυνηγετικά χαρακτηριστικά. Αυτό συμβαίνει επειδή ως επί το πλείστον, αυτά τα σκυλιά βρίσκονται στην επαρχία, μέσα στα λαγοτόπια, στα χέρια πολύ καλών κυνηγών με συχνές εξόδους για εκπαίδευση και κυνήγι, με αποτέλεσμα να έχουν και περισσότερες πιθανότητες να γίνουν άριστοι κυνηγοί.
Για σκεφτείτε όμως να δουλέψουμε ένα καθαρόαιμο λαγόσκυλο στις ίδιες συνθήκες και «να βγει» έτσι όπως το περιμέναμε. Κατ’ αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε στη συνέχεια να επενδύσουμε σ’ αυτή την εκτροφή και να την βελτιώσουμε.;
Αυτό το άρθρο θέλω να το αφιερώσω σε όλους τους λαγοκυνηγούς που έχουν μοχθήσει για να δουν το λαγόσκυλό τους να δίνει το δικό του ρεσιτάλ μέσα σ’ ένα υπέροχο τοπίο, είτε αυτό είναι καθαρόαιμο ή ημίαιμο και ποτέ να μην ξεχνάτε, ότι «το καλό πρέπει να λέγεται».

Στάθη Καβαθούλη
ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΙΟΣ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙ
http://www.alfa-omega.gr/article.asp?AID=1061

Εεετσι.....

οπας