το καλητερο οπλο

[vti-chris]

X 2 ο VALE!!!

[VALENTINOS]

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΤΗΣ ΒΛΗΤΙΚΗΣ
"Τα θηράματα και οι στόχοι του σκοπευτηρίου δεν καταβάλλονται από όπλα και φυσίγγια. Καταβάλλονται από σκάγια που φτάνουν στον προορισμό τους με αρκετή κινητική ενέργεια και σε κατάλληλη συγκέντρωση" άποψη με την οποία δεν μπορεί να διαφωνήσει κανείς.
Σε ότι αφορά τη βλητική υπάρχουν δύο ειδών ειδικοί, αυτοί που έχουν πειραματιστεί και υποστηρίζουν τη γνώμη τους με στοιχεία και οι παπαρολόγοι που αντικαθιστούν τα στοιχεία με το στόμφο και την πομπώδη ανακοίνωση της γνώμης τους.
Πάρτε για παράδειγμα το θέμα του μαλακού ή του σκληρού σκαγίου. Οι παπαρολόγοι επιμένουν ότι τα μαλακά σκάγια παραμορφώνονται μέσα στο θήραμα και μεταφέρουν την ενέργεια τους, ή ότι σκοτώνουν "γλυκά" και διάφορα άλλα που δεν βασίζονται σε κανένα μετρήσιμο στοιχείο. Απορρίπτουν την αξία των σκληρών σκαγίων διότι αυτά, λένε, διαπερνούν το θήραμα και δεν μεταφέρουν την κινητική ενέργεια... και διάφορα άλλα.
Η αλήθεια παραμένει όπως αναγράφεται στην αρχή του άρθρου. Τα σκάγια πρέπει να φτάσουν στο στόχο με αρκετή κινητική ενέργεια και σε κατάλληλη πυκνότητα και κατανομή, και αυτά τα απαιτουμενα γινονται καλύτερα από σκάγια που διατηρούν τη σφαιρικότητα τους.
ΣΚΛΗΡΑ, ΑΡΑ ΣΦΑΙΡΙΚΑ ΣΚΑΓΙΑ
Ποια σκάγια διατηρούν καλύτερα την σφαιρικότητα τους; Μα τα σκληρά σκάγια φυσικά!
Σκληρά σκάγια είναι αυτά που περιέχουν 6 τοις εκατό αντιμόνιο αν μιλάμε για μολυβένια σκάγια. Τα ατσάλινα δεν έχουν ανάγκη προσμίξεων διότι είναι ήδη αρκετά σκληρά.
Και ποιοι είναι αυτοί που τολμούν να αντμιλήσουν στους παπαρολόγους με άποψη περί σκληρών σκαγίων;
Ενας σύντομος κατάλογος περιλαμβάνει τους βλητικούς ερευνητές και τεχνικούς των εταιρειών Remington, Winchester, Federal, τoν οπλοκαασκευαστή W.W. Greener, τους ερευνητές-συγγραφείς Bob Brister, Gough Thomas, Gerald Burrard, καθώς και μια πλειάδα επαγγελματιών σκοπευτών της περιστεροβολίας, του σκητ, του τραπ όπου οι επαγγελματίες δεν παίζουν, βγάζουν το ψωμί τους από την σκοπευτική τους επίδοση.
Ολοι οι εδικοί που έχουν κάνει πειράματα συμφωνούν ότι τα σκληρά σκάγια διατηρούν την σφαιρικότητα τους και έτσι γλυτώνουν την παραμόρφωση από τις πιέσεις στην κάννη. Η αυξημένη σφαιρικότητα σημαίνει ότι τα σκάγια πετάνε πιο ευθεία προς το στόσο και έτσι δεν χάνονται σκάγια από το κέντρο της τουφεκιάς, από τον κύριο όγκο των σκαγίων. Επίσης τα σφαρικά σκάγια διατηρούν και περισσότερη απο την ταχύτητα τους αφού δεν τα επηρεάζει η αντίστατη του αέρα όπως κάνει στα παραμορφωμένα.
ΚΙΝΗΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
Ναι, αλλά με την μεταφορά κινητικής ενέργειας τι γίνεται; Αναρωτηθείτε, πόσες φορές βγάλατε σκάγια από θήραμα που ήταν παραμορφωμένα, δηλαδή πεπλατυσμένα, από την διάτρηση μέσα στον ιστό του θηράματος; Μάλλον ποτέ. Αυτή η θεωρία περί παραμόρφωσης και μεταφοράς κινητικής ενέργειας την βρήκανε οι παπαρολόγοι από τα άρθρα που αναφέρονται στο ραβδωτό όπου εκεί πράγματι, η σφαίρα πρέπει να παραμορφωθεί καθώς διαπερνά το θήραμα και να ανοίξει ένα διογκούμενο τραύμα. Αλλά στο ραβδωτό υπάρχει ΕΝΑ βλήμα. Στο λειόκαννο υπάρχουν δεκάδες, και συχνά εκατοντάδες βλήματα και η καταβολή του θηράματος είναι μέσω του νευρικού σοκ που επέρχεται από τον πολλαπλό τραυματισμό.
Και με την σκέψη στην κινητική ενέργεια σκεφτείτε πως ένα μαλακό σκάγι συμπεριφέρεται όταν κτυπήσει στα χοντρά φτερά μιας πρασινοκέφαλης ή μιας φάσσας. Μάλλον τότε είναι που παραμορφώνεται και σταματά πάνω στο φτερό.
ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΝΝΗ
Για να φτάσουν έστω και τα σκληρά σκάγια στον προορισμό τους σε σφαιρική μορφή δεν πρέπει να υποστούν στραγγαλισμό. Και στην κάννη του λειόκαννου ο στραγγαλισμός προέρχεται από την μετάβαση στην αυλό μέσα από τον κώνο προσαρμογής και στο τσοκ.
Είναι πια γνωστό ότι ο μακρύς και λειασμένος κώνος προσαρμογής βελτιώνει την τουφεκιά τόσο από πυκνότητα όσο και από κατανομή. Αυτό το έχει αποδείξει και με κάποιες χιλιάδες πειραματικές βολές ο Αμερικανός Bob Brister. Ενας άλλος Αμερικανός, ο Stan Baker, ειδικεύτηκε στην βελτίωση των βλητικών δεδομένων του λειόκαννου μέσα από την επιμήκυνση του κώνου και την διεύρυνση του αυλού ακριβώς για να αποφύγει την συμπίεση και την παραμόρφωση των σκαγίων.Ενα άλλο μέσο μείωσης της παραμόφωσης είναι το σωστό βύσμα, η τάπα, καθώς και η προστασία των σκαγίων από συμπίεση με τη χρήση σκόνης πολυαιθελένιου ή ακόμη και με αλεύρι ανάμεσα στα σκάγια. Επίσης είναι ευνόητο ότι ένα φυσίγγι που αναπτύσσει υπερβολικές πιέσεις θα παραμορφώσει τα σκάγια περισσότερο από ένα που αναπτύσεει λογικές πιέσεις.Ενα άλλο στοιχείο που αυξάνει τις πιέσεις είναι ο στενός αυλός. Στο 12άρι ο αυλός μπορεί να είναι από 18,2 χιλιοστά μέχρι 18,9. Το ονομαστικό μέγεθος του αυλού είναι 18,55 ή 0,729 της ίντσας. Τα 18,4 μέχρι τα 18,6 χιλιοστά είναι λογική διάμετρος αυλού. Πιο μικρή διάμετρος είναι στενή και πιο μεγάλη θεωρείται διευρυμένος αυλός.
Δοκιμάζοντας την άτρακτο των σκαγίων ο Brister βρήκε ότι η άτρακτος από μαλακά σκάγια είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη από την άτρακτο σκληρών σκαγίων από σωστά φυσίγγια. Είναι λοιπόν ευνόητο ότι μια σωστή βολή με μικρή άτρακτο σκαγίων (συνολικό μήκους του σύννεφου των σκαγίων) βγαίνει από κάννη με λογικό αυλό και μακρύ κώνο, όταν αυτή ρίχνει φυσίγγια που δουλεύουν σε κανονικές πιέσεις (κάτω από 740 bars), και φτιαγμένα με ποιοτική βυσμάτωση και σκληρά σκάγια.
Αυτά είναι τα βασικά στοιχεία βλητικής. Είναι απλά και ευνόητα. Θα τα δούμε σε λεπτομέρεια σε μελλοντικά άρθρα.
Copyright © 2011 oplognosia.com. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.
Site ownership: K-S Publishing and Trading Ltd

[Marinos]

Pε παιδκιά εγώ δεν κατέχω και πολλά με τα χαρακτηριστικά των οπλων και πριν από τα σημερινά γραφόμενα νόμιζα ότι 18.4 συγκαταλέγεται στές μεγάλες διαμέτρους!!!!

[virtualgreek]

Αγαπητοί φίλοι σας χαιρετώ.

Ευάνθη αυτό που ανάφερες είναι σωστό. Δεδομένου ότι all things being equal, εάν ένα φυσίγγιο με 1.20 μπαρούτι και 24γρ μας δίνει μια Α κατανομή και αυξήσουμε το μπαρούτι σε 1.22 τότε θα έχουμε μια ελαφρός αυξημένη ταχύτητα και ελαφρός πιο ανοικτή κατανομή.

Στα περί κάλυκα τώρα.
Ένας κατασκευαστής φυσιγγίων προτίθεται να κυκλοφορήσει ένα νέο φυσίγγιο στην αγορά για να ικανοποιήσει τους πελάτες που θέλουν να χρησιμοποιούν 40γρ. Αρχίζει τις δοκιμές του με ένα κάλυκα 15 χιλ. ένα τύπο πυρίτιδας, ένα τύπο πιστονιού και ένα τύπο κλεισίματος. Βάζει 1.90γρ πυρίτιδα και δοκιμάζει το φυσίγγιο. Το αποτέλεσμα είναι (για χάρη του παραδείγματος) 360m/sec και πίεση 500 bars. Δεν είναι ικανοποιητικό. Αυξάνει την πυρίτιδα σε 2.00 και το αποτέλεσμα είναι 380m/sec και οι πιέσεις αυξήθηκαν τώρα στα 600bars. Ικανοποιητικό αλλά μπορεί και καλύτερα. Αυξάνει ξανά την πυρίτιδα σε 2.10 και το αποτέλεσμα είναι η ταχύτητα να αυξηθεί στα 405m/sec αλλά η πιέση αυξήθηκε στα 700bars. Είναι επικίνδυνο το φυσίγγιο. Αλλά και να μην ήταν, δεν θα πουλά τόσο πολύ με τέτοιες πιέσεις. Αλλάζει τον κάλυκα και τώρα χρησιμοποιεί κάλυκα 18χιλ. και δίνει λιγότερη πίεση στο φυσίγγιο και συνεχίζει τις δοκιμές. Σημειώστε ότι η καύση της πυρίτιδας πρέπει να περιοριστεί στο μεταλικό μέρος του κάλυκα για να μην εξογκοθεί το φυσίγγιο και να μην βγαίνει από την θαλάμη. Τώρα το φυσίγγιο αποδίδει 405m/sec και 650bars. Δεν έχει την ευχέρια να βάλει κάλυκα 20χιλ. οπόταν μειώνει το μπαρούτι στο 2.05 και του δίνει περισσότερη πίεση. Τώρα το φυσίγγιο αποδίδει 400m/sec και 600 bars. Ικανοποιητικό. Κάπως έτσι γίνονται οι δοκιμές και πάντα με αυλό 0.729. Φανταστείτε τι ανάκρουση δημιουργείται σε όπλο με αυλό 18.2. (Για να απλοποιήσω τα πράγματα, δεν λαμβάνω υπόψη μου τις περαιτέρω δοκιμές σε διαφορετική πίεση, στο κλείσιμο, στην κατανομή, στο ποσοστό αντιμονίου και τύπο σκαγιών κλπ.)

Μπρορεί οι πλείστοι να μην φτάσατε (ο Ευάνθης, ο Μικης και ο Χάρης σίγουρα θυμούντε) αλλά υπήρξε εποχή που οι κατασκευαστές σύστηναν τα φυσίγγια τους με βάση τον αυλό του όπλου, το βάρος του και τις πιέσεις που έχει δοκιμαστεί. Έλεγαν πχ. Στα ελαφριά όπλα μέχρι 3 κιλά, ή στα όπλα με αυλούς 18.2/18.3 να χρησιμοποιείτε 29-30γρ. (άρα και χαμηλότερες πιέσεις). Στα όπλα με αυλούς 18.3/18.4 να χρησιμοποιείτε φυσίγγια με 30-21γρ. Στα όπλα με αυλούς 18.5/18.6 να χρησιμοποιείτε φυσίγγια 31-32γρ. Κάπως έτσι τα έλεγαν. Υπήρχε λόγος. Ένας ήταν ο κάλυκας, 1-2 τα πιστονάκια και οι τύποι μπαρουτιού ήταν περιορισμένοι. Οπόταν όλα ήταν τα ίδια και το μόνο που άλλαζε ήταν το βάρος των σκαγιών και κατά συνέπεια οι πιέσεις.

Χωρίς να αναφέρω κατσκευαστή θα σας αναφέρω ότι υπάρχουν σήμερα τρια φυσίγγια στην αγορά με τα ίδια γραμμάρια σκαγιών, που περιέχουν τα ίδια υλικά αλλά διαφέρει η ποσότητα της πυρίτιδας και οι κάλυκες είναι 8χιλ, 12χιλ και 16χιλ. (Φυσικά διαφέρουν σε ταχύτητες, πιέσεις και κατανομές).

Αργότερα τα εργοστάσια εκσυγχρονίστηκαν, αγόρασαν διάφορα συστήματα μετρήσεως, έκαναν εισαγωγή νέου τύπου κάλυκες, πιστονιών και πυρίτιδας, έκαναν συνεργασίες με άλλους κατασκευσαστές, παραδειγματίστηκαν από άλλους κατασκευαστές, δημιούργησαν R&D τμήματα για να κάνουν συνέχεια δοκιμές κλπ. και άρχισαν να κυκλοφορούν περισσότερα και καλύτερα φυσίγγια. Μετά κυκλοφόρησαν τα όπλα με διευρημένους αυλούς και τους ανακάτεψαν την τράπουλα. Και φτού απ΄την αρχή. Οι κανόνες του παιχνιδιού όμως παραμένουν οι ίδιοι. Ταχύτητες πάνω από 385-390m/sec και πιέσεις κάτω από 600bars.

Σ. Μακρής

[Breda Pegaso]

Να ρωτησω κατι σχετικα με ενα φυσιγγι.

Αν πουμε για το Victory Mini Magnum 40gr. Το μεταλλο του καλυκα ειναι 16μμ, κανονικα απο τα λεγομενα δεν επρεπε να ηταν πιο ψηλο;

Δεν εχω τιποτα με τα Victory αντιθετως χρησιμοποιω την ασπρη 35γρ, απλα εν το πρωτο παραδειγμα που μου ηρτε στο νου...

Επισης τα Victory ολα σχεδον ειναι κατασκευασμενα με 16mm μεταλλο απο 24gr-40gr. Εκτος απο καποιες ειδικες σειρες (cooper) και τη νεα του ενδημικου (Techna). Υπαρχει καποιος λογος;

[virtualgreek]

Να ρωτησω κατι σχετικα με ενα φυσιγγι.

Αν πουμε για το Victory Mini Magnum 40gr. Το μεταλλο του καλυκα ειναι 16μμ, κανονικα απο τα λεγομενα δεν επρεπε να ηταν πιο ψηλο;

Δεν εχω τιποτα με τα Victory αντιθετως χρησιμοποιω την ασπρη 35γρ, απλα εν το πρωτο παραδειγμα που μου ηρτε στο νου...

Επισης τα Victory ολα σχεδον ειναι κατασκευασμενα με 16mm μεταλλο απο 24gr-40gr. Εκτος απο καποιες ειδικες σειρες (cooper) και τη νεα του ενδημικου (Techna). Υπαρχει καποιος λογος;

Δεν έχω τα δύο φυσίγγια μπροστά μου για να τα συγκρίνω, αλλά υποθέτω ότι ο κάλυκας είναι ο ίδιος και στα δύο. Η πυρίτιδα είναι Α0 και στα δύο (ή τουλάχιστον ήταν μέχρι πέρσι, διότι φέτος χρησιμοποιήσαν και το PSB2 εάν δεν λανθάνομαι - κάποιος να μας βοηθήσει εδώ ?). Το ένα αποδίδει γύρω στα 550 Bars και το άλλο γύρω στα 600Bars. Εάν όντως ο κάλυκας είναι ο ίδιος, η πυρίτιδα η ίδια και η διαφορά είναι η ποσότητα της πυρίτιδας και τα γραμμάρια των σκαγιών, τότε είναι λογικό το Mini Magnum να έχει αυξημένες πιέσεις. Το κόστος της μηχανής της κατασκευής του κάλυκα είναι πολύ μεγάλο, οπόταν υποθέτω ότι ο κάλυκας είναι ο ίδιος. Σίγουρα η ποσότητα της πυρίτιδας είναι περισσότερη (νοουμένου ότι είναι Α0 και στα δύο) οπόταν θα ήταν πιο λογικός ένας κάλυκας 18χιλ ή ακόμη 20χιλ. Υπάρχει όμως τόση πολύ ζήτηση για αυτό το φυσίγγιο που δικαιολογεί το κόστος ενός νέου κάλυκα ? Δεν νομίζω. Οπόταν ο κατασκευαστής περιορίστηκε στον ίδιο κάλυκα (και πάλι κάνω εικασία εδώ) με αποτέλεσμα τις αυξημένες πιέσεις.

Σ. Μακρής

[vti-chris]

Σάββα παίζει τόσο ρόλο ο κάλυκας?
Έχεις διαβάσει πουθενά για το θέμα?

Αυτά είναι μάλλον παιχνίδια marketing των εταιριών.
Τα τελευταία χρόνια κυκλοφορούν κάποιοι πύραυλοι φαινομενικά με κάτι κάλυκες των 27-28μμ.
Βλέπεις τα και φοβάσαι να τα βάλεις μέσα στο όπλο.

[virtualgreek]

Σάββα παίζει τόσο ρόλο ο κάλυκας?
Έχεις διαβάσει πουθενά για το θέμα?

Αυτά είναι μάλλον παιχνίδια marketing των εταιριών.
Τα τελευταία χρόνια κυκλοφορούν κάποιοι πύραυλοι φαινομενικά με κάτι κάλυκες των 27-28μμ.
Βλέπεις τα και φοβάσαι να τα βάλεις μέσα στο όπλο.

Το θέμα του μεγαλύτερου κάλυκα ξεκίνησε όταν οι κατασκευαστές κυκλοφορούσαν φυσίγγια χάρτινα. Η πυρίτιδα καιγόταν μέσα στη μεταλλική βάση του κάλυκα και όταν έβαζαν περισσότερη πυρίτιδα, καιγόταν και το χάρτινο μέρος του κάλυκα. Οπόταν κυκλοφόρησαν πιο ψηλούς κάλυκες για να αποφευχθούν ατυχήματα. Αργότερα με τις ίδιες μηχανές κατασκεύαζαν τους ίδιους κάλυκες για τα πλαστικά φυσίγγια. Έμεινε κατάλοιπο και ως κανόνας ότι η πυρίτιδα πρέπει να καίγεται μέσα στο μεταλλικό μέρος του κάλυκα. Πολλοί κατασκευαστές δεν έχουν την οικονομική ευχέρια να αγοράσουν μηχανή κατασκευής διαφόρων βάσεων για κάλυκες και είτε περιορίζονται στην ποσότητα πυρίτιδας, είτε βάζουν πιστονάκι με ανάποδο ποτηράκι στο κάτω μέρος για να αποφευχθεί διόγκωση του φυσιγγίου, είτε πιέζουν περισσότερο το φυσίγγιο στο κλείσιμο με αποτέλεσμα της αυξημένες πιέσεις. Ενώ εάν ο κάλυκας ήταν πιο ψηλός δεν θα πίεζαν τόσο πολύ το φυσίγγιο, και θα μπορούσαν να έβαζαν πιο κοντό πιστονάκι και η καύση θα γινόταν μέσα στο μεταλλικό μέρος.

Όλα αυτά είναι αποτελέσματα των κατασκευαστών να κατασκευάσουν φυσίγγιο καλύτερο από τον ανταγωνιστή. Οι συνδιασμοί κάλυκα, μάρκας και είδος πυρίτιδας, εάν είναι γρήγορης ή αργής καύσεως, πίεσης στο κλείσμα, το ίδιο το κλείσιμο (αστεροειδές 5 ή 6 αστέρων κλπ) τα σκάγια που χρησιμοποιούν και το ποσοστό αντιμονίου κλπ δημιουργούν χιλιάδες συνδιασμούς φυσιγγίων, αποδόσεων, πιέσεων κλπ.

Για μένα και σένα είναι αμελητέα η διαφορά από 390m/sec σε 400m/sec. Για το μάρκετινγκ τους είναι τεράστια. Εμείς το μόνο που πρέπει να ασχολούμαστε είναι με την ανάκρουση στον ώμο. Άλλο τεράστιο κεφάλαιο αυτό, γιατί άλλο η ανάκρουση και άλλο η αισθητή ανάκρουση. Και ακόμη πολύ μεγαλύτερο το κεφάλαιο του Flinching το οποίο απορέει συνήθως από την ανάκρουση και τον φόβο του τραβήγματος της σκανδάλης.

Σ. Μακρής

[EVANTHIS LOIZOU]

Ωραια συζητηση Φιλε Σαββα
Θυμαμαι σ'ενα ταξιδι στην Αιγυπτο που πηγαμε για παπιες. Ειχαμε ζητηση "δυνατα" φυσιγγια.
Απο τα 9 οπλα (ακομη και το δικο μου που ηταν ενα Β25) τα 8 εσπασαν με τον ενα η αλλο τροπο μετα απο δυο μερες κυνηγια. Καταντησαμε να φοβομαστε να τραβηξουμε την σκανδαλη.
Εκανα την υπερβαση και εφερα καποια φυσιγγια μαζι μου και τα πηρα για δοκιμη.
Ο Αιγυπτιος κατασκευαστης ειχε αξιοποιησει το "δυνατα" με υπερβολικα δυσαναλογη προς τα σκαγια ποσοτητα πυριτιδας. Το λακτισμα ηταν υπερβολικο ενω τα καταλοιπα στις καννες προτογνωρα.

['petros']

Το καλυτερο οπλο εν τζινο που λιγο πριν μιτσοκαμισεις για να δεις την ακιδα λαλει σου επεσε