Κυνηγι μπεκάτσας με σκύλο τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο!

[stelios---]

Άλλοι, ισάξιοι μπεκατσοκυνηγοί, αντίθετα χρησιμοποιούν το χωρίς φέρμα σπρίνγκερ και κόκκερ ή άλλες φυλές σπάνιελς, πολύ ζωηρά και φλογερά σκυλιά, που μπαίνουν και μέσα στα βάτα για να σηκώσουν τη μπεκάτσα, που κάνουν δηλαδή ψάξιμο και εργασία, γενικά, τελείως διαφορετική από τα προλεχθέντα αγγλικά σκυλιά φέρμας. Ας έχουμε μάλιστα υπόψη ότι η ίδια λέξη κόκκερ προέρχεται από την αγγλική λέξη «γουντκόκ» , που σημαίνει μπεκάτσα.
ΕΧΩ ΚΑΤΙ ΥΠΟΨΙΝ ΜΟΥ ΦΙΛΕ ΑΝΘΙΜΕ

[christy2000]

Ειχαμε κανενα νεο με το θεμα της μπεκατσας?
Παντος εγω νομιζω εαν η μπεκατσα με σκυλλο θεωρηθει σαν ενα ανεξαρτειτο θηραμα απο τα αλλα δλδ μια εξτρα αδεια,αρα περισσοτερα εσοδα για το ταμειο,ισως σε αυτους τους καιρους που ζουμε να το δουν σαν μια ευκαιρια για να εχουν και αυτοι ενα ακομα εισοδημα για να μπορεσουν να κανουν καποια πραγματα που θα ηθελαν για να παρουν πιο μπροστα το κυνηγοι

[Hector 94-05]

Μπεκατσοκυνήγι στη νήσο Κύπρο.

Το κυνήγι Μπεκάτσας ήταν και είναι για μένα και το σκύλο μου κυνήγι επιλογής και απέραντης αφοσίωσης . Τα πρώτα σημάδια μετανάστευσης της Μπεκάτσας στο τόπο μας αρχίζουν από τα μέσα Οκτωβρίου και κορυφώνονται τους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο Ιανουάριο. Ανυπομονησία και αγωνία για καλό μπεκατσοκαιρό και λαχτάρα για την έξοδο στη αυλή της βασίλισσας του δάσους. Ένα βασίλειο στολισμένο με αγριοτριανταφυλλιές, παγωμένα ρυάκια κρυμμένα στους βάτους, ψιλοβρόχι και παγωνιά, ξεχασμένες δόμες που στις πέτρες τους παγώνει ακόμα ο ιδρώτας των κυνηγών παππούδων μας, και με ένα πέπλο από πρωινή ομίχλη να σκεπάζει σαν μανδύας το αγαπημένο της λημέρι. Εκεί στο σκιερό και υγρό περιβόλι της που τόσο την μάγεψε την προηγούμενη χρονιά.
Οι συναντήσεις μαζί της πάντα μοναδικές, μοναδική και η φέρμα του σκύλου , μα πάντοτε διαφορετική απο την προηγούμενη και ,κάθε φορά μια νέα εμπειρία, μια νέα ανάμνηση να γράφεται για πάντα στο μυαλό μας.
Έτσι είναι για μένα το Μπεκατσοκυνήγι. Ούτε αριθμοί ,ούτε γραμμάρια. Έτσι είναι και για πολλούς άλλους που διαβάζουν αυτό το κείμενο. Νεαρά παιδιά που όταν ακούν ιστορίες της βελουδομάτας ανοίγουν τα μάτια διάπλατα, μην τα κλείσουν ξαφνικά και χαθεί η φέρμα η τους ξεφύγει η τουφεκιά.
Ώριμοι κυνηγοί με σκισμένα μανίκια που κουβαλούν στο σακίδιο τους αλησμόνητες στιγμές συνάντησης με την Μπεκάτσα, σκυλιά που μιλούν με τα μάτια και φορούν παλιά κολάρα από μπεκατσόσκυλλα που έφυγαν για πάντα.
Έτσι είναι για μένα και πολλούς άλλους το κυνήγι της Μπεκάτσας.

Και ξαφνικά κάθε χρόνο συμβαίνει το αναπάντεχο. Τέλος του Δεκέμβρη, κάποτε 31 κάποτε 30 οι σκύλοι τρέχουν στα κλουβιά τους απορημένοι, οι κυνηγοί διπλώνουν το σκισμένο πουκάμισο και η μετανάστευση της Μπεκάτσας στην νήσο Κύπρο «σταματά». Αυτό συμβαίνει μόνο στη Κύπρο. Όχι στην Ελλάδα η στην Ιταλία η στη Γαλλία. Γιατί συμβαίνει αυτό το απίστευτο φαινόμενο και μόνο στο νησί μας. Γιατί σταματά με πρόσταγμα με νόμο με απαγόρευση. Κυνηγάτε Μπεκάτσες χωρίς σκύλο. Σαν να λέμε παίζετε σκάκι χωρίς το Βασιλιά. Πρόσταγμα καθαρά Κυπριακής επινόησης, χωρίς βέβαια μια λογική αιτιολόγηση. Γιατί η απαγόρευση του σκύλου στο Μπεκατσο-κυνήγι μήπως και κτυπηθεί κανένας λαγός η πέρδικα, μόνο λογική εξήγηση δεν είναι. Δεν είναι ο σκύλος που κρατά το όπλο. Είναι ο κυνηγός. Κι αυτός ελέγχεται από τους νόμους .Αν παρανομήσει θα τιμωρηθεί. Αυτό να του πείτε εσείς οι εμπνευστές των απαγορεύσεων αλλά και να βεβαιωθείτε ότι το κατάλαβε. Αυτό ονομάζεται κυνηγετική παιδεία. Εδώ να επικεντρωθείτε, στη δημιουργία κυνηγετικής συνείδησης αρχίζοντας από τα νέα παιδιά τους νέους κυνηγούς. Κάντε τους να αγαπούν και να σέβονται τη φύση που τους προσφέρει τους καρπούς της. Δώστε τους να καταλάβουν ότι πρέπει να δίνουν στη φύση περισσότερα από αυτά που αποκομίζουν, να κυνηγούν περισσότερο και να σκοτώνουν λιγότερο. Έτσι κατανοούνται και εφαρμόζονται οι νόμοι. Όχι με παράλογες απαγορεύσεις και μάλιστα μοναδικές στην Ευρώπη. Πώς θα σας φαινόταν, αν στη προσπάθεια εξάλειψης της λαθροθηρίας, υποχρέωναν όλους τους κυνηγούς να παραδίδουν τα όπλα τους για φύλαξη, όσο διαρκούσε η κλειστή κυνηγετική περίοδος. Παράδειγμα υπερβολικό θα μου πείτε. Ε λοιπόν σε μένα, η απαγόρευση του σκύλου να κυνηγά Μπεκάτσες τον Γεννάρη και Φλεβάρη, ακούγεται όχι μόνο υπερβολική αλλά και παράλογη και αφελής.
Όποιοι συμφωνούν με τις απόψεις μου ας βαρύνουν με το λόγο τους το χέρι που θα κτυπήσει στο τραπέζι αυτών που αποφασίζουν. Κι αυτοί που διαφωνούν ας ξαναπροσπαθήσουν να με πείσουν με πιο μυαλωμένα επιχειρήματα.

[andreas78]

Φίλε Hector,
Τα γραφόμενα σου δεν τιμούν μόνο εσένα αλλα και όλους όσους με πάθος, πείσμα και τόλμη προσπαθούν, άνισα, να μεταφέρουν και να πείσουν κάποιους τα αυτονόητα!!!!!!
Τα λεγόμενα σου, αντιπροσωπεύουν οπως και πολλους αλλους και εμένα, σε απόλυτο βαθμό, δημιουργώντας μου, μια αίσθηση ικανοποίησης, πως τελικά βρισκόμαστε στον σωστό δρόμο.
Μυαλωμένα επιχειρήματα, δεν πρόκειται να ακούσεις για το θεμα, θα ακούσεις για ενδεχόμενα, υποψίες και φανταστικά σενάρια, που το μόνο που προσφέρουν ειναι καταστροφή, κάνοντας ακομα και τους νέους και νεαρούς κυνηγούς να ακολουθούν το ρητό ´´ ζαμα φού ´´.
Με υποθέσεις και υποχωρήσεις που μόνο τους ευκαιριακούς και επαγγελματίες λαθροθηρες συμφέρουν, δεν θα πάμε ποτε μπροστά, θα είμαστε για πάντα ο λαός που ξέρει τα πάντα καλύτερα απο τους πάντες, αλλα στην πραγματικότητα θα ζούμε σαν τους νεάντερταλ.!!!!!!!

Την μπεκατσα την θεωρώ προσωπικά, σαν το απόλυτο θήραμα, ενα θήραμα που θέλει σκύλο με μυαλό και άνθρωπο με πάθος, ενα θήραμα που σε κάνει να ξεχνάς το λόγο που είσαι στο δάσος, κάνοντας σε να διερωτασαι γιατί κρατάς όπλο, ενα θήραμα που κανένας και ποτε δεν θα μπορέσει να κατανοήσει απόλυτα!!!!

[Anthimos]

Μπεκατσοκυνήγι στη νήσο Κύπρο.

Το κυνήγι Μπεκάτσας ήταν και είναι για μένα και το σκύλο μου κυνήγι επιλογής και απέραντης αφοσίωσης . Τα πρώτα σημάδια μετανάστευσης της Μπεκάτσας στο τόπο μας αρχίζουν από τα μέσα Οκτωβρίου και κορυφώνονται τους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο Ιανουάριο. Ανυπομονησία και αγωνία για καλό μπεκατσοκαιρό και λαχτάρα για την έξοδο στη αυλή της βασίλισσας του δάσους. Ένα βασίλειο στολισμένο με αγριοτριανταφυλλιές, παγωμένα ρυάκια κρυμμένα στους βάτους, ψιλοβρόχι και παγωνιά, ξεχασμένες δόμες που στις πέτρες τους παγώνει ακόμα ο ιδρώτας των κυνηγών παππούδων μας, και με ένα πέπλο από πρωινή ομίχλη να σκεπάζει σαν μανδύας το αγαπημένο της λημέρι. Εκεί στο σκιερό και υγρό περιβόλι της που τόσο την μάγεψε την προηγούμενη χρονιά.
Οι συναντήσεις μαζί της πάντα μοναδικές, μοναδική και η φέρμα του σκύλου , μα πάντοτε διαφορετική απο την προηγούμενη και ,κάθε φορά μια νέα εμπειρία, μια νέα ανάμνηση να γράφεται για πάντα στο μυαλό μας.
Έτσι είναι για μένα το Μπεκατσοκυνήγι. Ούτε αριθμοί ,ούτε γραμμάρια. Έτσι είναι και για πολλούς άλλους που διαβάζουν αυτό το κείμενο. Νεαρά παιδιά που όταν ακούν ιστορίες της βελουδομάτας ανοίγουν τα μάτια διάπλατα, μην τα κλείσουν ξαφνικά και χαθεί η φέρμα η τους ξεφύγει η τουφεκιά.
Ώριμοι κυνηγοί με σκισμένα μανίκια που κουβαλούν στο σακίδιο τους αλησμόνητες στιγμές συνάντησης με την Μπεκάτσα, σκυλιά που μιλούν με τα μάτια και φορούν παλιά κολάρα από μπεκατσόσκυλλα που έφυγαν για πάντα.
Έτσι είναι για μένα και πολλούς άλλους το κυνήγι της Μπεκάτσας.

Και ξαφνικά κάθε χρόνο συμβαίνει το αναπάντεχο. Τέλος του Δεκέμβρη, κάποτε 31 κάποτε 30 οι σκύλοι τρέχουν στα κλουβιά τους απορημένοι, οι κυνηγοί διπλώνουν το σκισμένο πουκάμισο και η μετανάστευση της Μπεκάτσας στην νήσο Κύπρο «σταματά». Αυτό συμβαίνει μόνο στη Κύπρο. Όχι στην Ελλάδα η στην Ιταλία η στη Γαλλία. Γιατί συμβαίνει αυτό το απίστευτο φαινόμενο και μόνο στο νησί μας. Γιατί σταματά με πρόσταγμα με νόμο με απαγόρευση. Κυνηγάτε Μπεκάτσες χωρίς σκύλο. Σαν να λέμε παίζετε σκάκι χωρίς το Βασιλιά. Πρόσταγμα καθαρά Κυπριακής επινόησης, χωρίς βέβαια μια λογική αιτιολόγηση. Γιατί η απαγόρευση του σκύλου στο Μπεκατσο-κυνήγι μήπως και κτυπηθεί κανένας λαγός η πέρδικα, μόνο λογική εξήγηση δεν είναι. Δεν είναι ο σκύλος που κρατά το όπλο. Είναι ο κυνηγός. Κι αυτός ελέγχεται από τους νόμους .Αν παρανομήσει θα τιμωρηθεί. Αυτό να του πείτε εσείς οι εμπνευστές των απαγορεύσεων αλλά και να βεβαιωθείτε ότι το κατάλαβε. Αυτό ονομάζεται κυνηγετική παιδεία. Εδώ να επικεντρωθείτε, στη δημιουργία κυνηγετικής συνείδησης αρχίζοντας από τα νέα παιδιά τους νέους κυνηγούς. Κάντε τους να αγαπούν και να σέβονται τη φύση που τους προσφέρει τους καρπούς της. Δώστε τους να καταλάβουν ότι πρέπει να δίνουν στη φύση περισσότερα από αυτά που αποκομίζουν, να κυνηγούν περισσότερο και να σκοτώνουν λιγότερο. Έτσι κατανοούνται και εφαρμόζονται οι νόμοι. Όχι με παράλογες απαγορεύσεις και μάλιστα μοναδικές στην Ευρώπη. Πώς θα σας φαινόταν, αν στη προσπάθεια εξάλειψης της λαθροθηρίας, υποχρέωναν όλους τους κυνηγούς να παραδίδουν τα όπλα τους για φύλαξη, όσο διαρκούσε η κλειστή κυνηγετική περίοδος. Παράδειγμα υπερβολικό θα μου πείτε. Ε λοιπόν σε μένα, η απαγόρευση του σκύλου να κυνηγά Μπεκάτσες τον Γεννάρη και Φλεβάρη, ακούγεται όχι μόνο υπερβολική αλλά και παράλογη και αφελής.
Όποιοι συμφωνούν με τις απόψεις μου ας βαρύνουν με το λόγο τους το χέρι που θα κτυπήσει στο τραπέζι αυτών που αποφασίζουν. Κι αυτοί που διαφωνούν ας ξαναπροσπαθήσουν να με πείσουν με πιο μυαλωμένα επιχειρήματα.

1000 Likes!!!!!!!!!

[christy2000]

Ποτε θα παει για ψηφισμα στη βουλη?
Γνωριζουμε ακριβως τη συμφωνηθικε η πως θα διεξαγεται (εφοσον περασει) το κυνηγι μπεκατσας?

[MsgJack]

Ποτε θα παει για ψηφισμα στη βουλη?
Γνωριζουμε ακριβως τη συμφωνηθικε η πως θα διεξαγεται (εφοσον περασει) το κυνηγι μπεκατσας?

Τελικά μάθαμε κάτι;

[admin]

όταν υπάρχουν νεότερα θα σας ενημερώσουμε αλλά φέτος δέν προλαμβαίνουμε απο χρόνου

[miky55]

ΑΡΙΣΤΕ ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ Ν'ΑΓΙΑΣΟΥΜΕ ΝΑ ΧΑΡΗΤΕ.

[admin]

Μιχάλη μου ξέρεις το ότι όσο σκληρά δουλεύουμε για τα εμφανή (περιοδικά -dvd-web page-εκθεση) τόσο ποιό σκληρά προσπαθούμε και για τα πράγματα που δέν φαίνονται πρός τα έξω άμεσα(πάταξη λαθροθηρίας- βελτίωση του κυνηγίου-αύξηση των θηραμάτων). Αλλά πιστεύω είμαστε σε πολύ καλό δρόμο . Εκείνο που θέλω να επισημάνω και να πώ είναι ότι τα παιδιά απο το φόρουμ που ήρθαν στην συναντηση που είχαμε στην Λεμεσό για το κυνήγι της μπεκάτσας με σκύλο όχι μόνο μας έβγαλαν ασπροπρόσωπους αλλά άφησαν όλους (θήρα-ομοσπονδία-μέλη συλλόγων) με το στόμα ανοιχτό για το κυνηγετικό τους επίπεδο, την κυνηγετική τους παιδεία, τις γνώσεις τους και το επίπεδο τους. Να ξέρετε ότι εκείνη την μέρα κερδίθηκε μια μεγάλη μάχη γιατί σε μια φιλική συνάντηση για ανταλλαγή απόψεων καταφεραμε άτομα απο το φόρουμ να δείξουν στους υπέυθυνούς ότι υπάρχουν ποιοτικοί κυνηγοί και δέν πρέπει να στερούνται κυνηγετικές απολαύσεις επιδή δέν υπάρχει επαρκε΄ς σύστημα αστυνόμευσης. Εκείνη η μέρα είναι σημαδιακή και πιστεύω 99% ότι το κυνήγι μπεκάτσας θα δοθεί σύντομα επειδή καταφέραμε να δείξουμε την εικόνα του πραγματικού κυνηγού. Παρεπιμπτόντος για να μην υπάρξουν πάλι παράπονα και απαιτήσεις η συνάντηση ήταν ανεπίσημη και μου ζητήθηκε να πάρω μαζί μου 5-6 μπεκατσοκυνηγούς που γνωρίζω απο το φόρουμ για ανταλλαγή απόψεων. Δεν υπογράψαμε τίποτα απλά καταθέσαμε τις προσωπικές μας αποψεις και εισηγήσης.