Καθόλου ευχαριστημενος τα πουλια άλλαξαν συνήθειες και τα πλείστα παραδοσιακά καρτερια δεν πιάνουν πλέον πολλά πουλιά.
Για να πω την αλήθεια εγώ περιμενα πιο λίγα όπως εξεκινισαμε φέτος, πάντως αν συγκριθεί με πέρσι η χρονια μας είναι καλύτερη.
Όντως τα πουλια άλλαξαν συμπεριφορά πρωτίστως για επιβίωση, δεν κινούνται τόσο όπως παλαιότερα και παρα να κάνουν περάσματα μένουν σε περβόλια η τόπους με ησυχία, το φαΐ και το νερό είναι άφθονο παντού και έτσι δεν γίνονται μετακινήσεις πολλές.
Για το ποιος φτάει είναι πολλοί οι παράγοντες οι αριθμοί των ζωων και των πουλιών μειώνονται παγκόσμιος και είναι γνωστό ποιος φταίει, εμείς όλοι μας και ένας ένας ξεχωριστά, η απληστία μας η μόλυνση με φυτοφάρμακα η καταστροφή των δασών με πυρκαγιές και εκριζώσεις και πολλά αλλα. Το θέμα είναι τι κάνουμε για αυτό?
Για το αν η καθυστερημένη μετανάστευση εμποδίζει την αναπαραγωγή των πουλιών πιστεύω ότι η φύση εν φτιαγμένη έτσι που όταν ο καιρός είναι ο σωστός τα πουλια αναπαράγονται πάντα με επιτυχία και στην ώρα τους, το θέμα είναι ότι μπορεί να μην επιβιώνουν πλέον τα νεαρά πουλια λόγο ελλείψεων σε τροφή η μολύνσεων του περιβάλλοντος.
Βελτίωση μακάρι να έχουμε σε όλα τα θηράματα αλλα όπως βλέπω τα πράγματα κάθε πέρσι και καλύτερα θα λέμε.
Το κόστος είναι μεν σημαντικό σε χρήμα αλλα ανεκτίμητο δε σε στιγμές. Όλους τους πραγματικόυς κυνηγούς μας γεμίζει η τριβή με το βουνό και μας συναρπάζει η συνάντηση με το θήραμα, που ακόμα και όταν δεν κτυπήσουμε κάτι πάμε σπίτι κουρασμένοι αλλα ευχαριστημένοι.
Αξίζει εν αξίζει εγώ θα είμαι πάνω στο βουνό να γεμίζω μπαταρίες παίξω εν παίξω. Εν αρρώστια τα γεριμα, μεγάλη.
