ΛΑΓΟΣ-ΚΑΤΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ

Απάντηση
GEORGE777
Full Member
Δημοσιεύσεις: 43
Εγγραφή: 31 Οκτ 2013, 15:43
Τοποθεσία: ΛΕΜΕΣΟΣ

Re: ΛΑΓΟΣ-ΚΑΤΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ

Δημοσίευση από GEORGE777 »

Savvas έγραψε:Είναι καιρός να αναλυθεί και να καταπολεμηθεί ο κάθε παράγοντας ξεχωριστά κατά την δική μου άποψη.

Αν δεν το κάνουν οι αρμόδιοι, ας πιέσουν οι κυνηγοί να γίνει.
Γεια σου φιλε Σαββα,

Νομιζω εκαταληξαμεν στο πιο ευστοχο συμπερασμα.Γιατι να μην ανοιξουμε ενα θεμα για το πως μπορουν οι κυνηγοι ασκησουν πιεση για να γινει κατι .Το προβλημα αναλυθηκε εις βαθος αββυσσου.Τες λυσης τες ξερουμε.
Γιατι να μην ανταλλαξουμε ιδεες στο πιο ουσιαστικο σημειο του ζητηματος ?
ΖΩΟΝ ΔΙΠΟΥΣ ΑΠΤΕΡΟΝ
Άβαταρ μέλους
Anthimos
Moderator
Δημοσιεύσεις: 2565
Εγγραφή: 05 Ιαν 2011, 11:17

Re: ΛΑΓΟΣ-ΚΑΤΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ

Δημοσίευση από Anthimos »

Είναι συνήθεια αυτών που δεν έκαναν ποτέ τίποτε, να κατηγορούν τους άλλους γιατι δεν τα έκαναν ολα!!!
GEORGE777
Full Member
Δημοσιεύσεις: 43
Εγγραφή: 31 Οκτ 2013, 15:43
Τοποθεσία: ΛΕΜΕΣΟΣ

Re: ΛΑΓΟΣ-ΚΑΤΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ

Δημοσίευση από GEORGE777 »

Ανθιμε ,

Το εχω διαβασει το αρθρο και με βρισκει απολυτα συμφωνο.Σημειωνω ειδικα με το εξεις
{Απλά παραδείγματα μας δείχνουν, ότι υπάρχει μεγάλη ανέχεια από όλους τους αρμοδίους}

Ενα αρθρο σε περιοδικο παρα τη χρησιμοτητα του δεν μπορει να πιεση για να σταματηση η ανεχεια.

Εισηγουμε
http://www.cypruspetitions.com/
ΖΩΟΝ ΔΙΠΟΥΣ ΑΠΤΕΡΟΝ
GEORGE777
Full Member
Δημοσιεύσεις: 43
Εγγραφή: 31 Οκτ 2013, 15:43
Τοποθεσία: ΛΕΜΕΣΟΣ

Re: ΛΑΓΟΣ-ΚΑΤΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ

Δημοσίευση από GEORGE777 »

GEORGE777 έγραψε:
Ανθιμε ,

Το εχω διαβασει το αρθρο και με βρισκει απολυτα συμφωνο.Σημειωνω ειδικα με το εξεις
{Απλά παραδείγματα μας δείχνουν, ότι υπάρχει μεγάλη ανέχεια από όλους τους αρμοδίους}

Ενα αρθρο σε περιοδικο παρα τη χρησιμοτητα του δεν μπορει να πιεση για να σταματηση η ανεχεια.

Εισηγουμε
http://www.cypruspetitions.com/
Εννοιτε πως δεν εισηγουμε το συγκεκριμενο site αλλα την ιδεα του petition γενικως.Οπως επισης δεν γνωριζω αν εχει γινει κατι παρομοιο ειδη.Απλα το παραθετω σαν ενα τροπο να αποκτησουν τα παραπονα που εχουμε ολοι μας προσωπο και αριθμο.
ΖΩΟΝ ΔΙΠΟΥΣ ΑΠΤΕΡΟΝ
themos328
Full Member
Δημοσιεύσεις: 141
Εγγραφή: 14 Ιαν 2013, 11:33

Re: ΛΑΓΟΣ-ΚΑΤΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ

Δημοσίευση από themos328 »

dimitris savva έγραψε:Το θεμα ξεκινησε διαφορετικα απο τον φιλο Θεμο και κατεληξε αλλου, και πιος φταιει ???? ο ιχνηλατης.
τσιαμε που ημασταν εισαστε αλλα εμεις παμε αλλου. δεν ειναι το θεμα να τα παιζουμε ολα. Απο την στιγμη που το περδικη εγεινε κοτοπουλλο δεν εχει ενδιαφερον.Μας αρεσει η δυσκολια.
συμφωνω μαζι σου!!!! αρχισαμε ενα θεμα πως καποιοι καταφεραν να αυξησουν τον λαγο κ εκαταληξαμε να κατηγορουμε ο ενας τον αλλο για την προτιμηση του να κυνηγα τα παντα η ενα θηραμα μονο, για τους ιχνηλατες κ τους σκυλους φερμας....πιστευα οτι δαμεσα ( στο διαδυκτιακο χωρο τουτο) ηταν να εβρουμε μια λυση πως να αντιμετωπισουμε τη διαλυση-εξαλιψη του κυνηγιου στη Κυπρο αλλα απ οτι φαινετε ο καθενας βλεπει τα με το δικο του ματι...οπως λεμε ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ Κ ΧΑΝΟΥΝ ΤΟ ΔΑΣΟΣ!!!! οταν δεν θα υπαρχει θηραμα ( περτικος,λαος,φασσα,φραγκολινα...) εννα φερουμε το νου μας κ να γυρευκουμε λυσεις αλλα το πουλι θα πετασει κ ο λαος θα εχει καμει αλματα προς εξαφανιση αντι αλματα προς τη κουτση του.....
το θήραμα μπορεί να είναι αυτοσκοπός, «η νίκη για τη νίκη», η επιδίωξη, δηλαδή, ενός στόχου μόνο και μόνο για την ικανοποίηση της κατάκτησής του, μόνο και μόνο για τη συμμετοχή στη δράση, μόνο και μόνο για την «τιμή του παιχνιδιού».
Άβαταρ μέλους
kyriakos304
Δημοσιεύσεις: 1044
Εγγραφή: 17 Αύγ 2011, 06:52

Re: ΛΑΓΟΣ-ΚΑΤΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ

Δημοσίευση από kyriakos304 »

ΣΤΟ ΓΙΑΤΑΚΙ… ΛΟΥΦΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ!
Κείμενο: Άγγελος Ποιμενίδης
Σιχαίνονται οι λαγοί κάθε κίνηση. Τα θέλουν όλα νεκρά και μουλωχτά, όπως κάθεται ο ίδιος στο γιατάκι του.
Ανώτατο προσόν, που και η δική μας λογική δεν μπορεί να δικαιολογήσει, ενώ είναι προσόν, η φακιρική του απάθεια, η αντοχή, υπομονή και εγκαρτέρηση στο γιατάκι του. Ασάλευτος, άψυχη πέτρα, κουτσουρώνεται μέσα στη λακκουβίτσα του γιατακιού του. Ούτε μάτι, ούτε φρύδι κουνά και τ’ αυτιά του πίσω στο σβέρκο του ραμμένα. Καμπουρίτσα η ράχη του με τη στρωτή τρίχα, που θαρρείς σ’ οποιοδήποτε χρώμα εδάφους είναι προσαρμοσμένη χαμαιλεοντίστικα. Κάθε ασπρίλα της κοιλιάς του είναι κρυμμένη και διπλωμένος έτσι όπως είναι στο γιατάκι του, στενεύει και κονταίνει το μπόι του, στο τρίτο της εκτάσεώς του. Ούτε τις μύγες και τα κουνούπια πια για να διώξει δεν σαλεύει. Που να παίξει με τα νύχια και τα δόντια του.
Όταν είναι ησυχία και ασφάλεια, κάπως κουνιέται για κανένα κουνούπι ή για να σκουπίσει τα σάλια από τα μουστάκια του ή να βγάλει καμία τσίμπλα από τα μάτια του. Όταν όμως ακούει πατημασιές ή ότι άλλο ύποπτο, τότε γης κουνιέται και αυτός δεν σαλεύει.
Το λαγοζάρωμα αυτό ή η λαγόλουφα ή το λαγοκοίμισμα όπως θέλετε, το κάμουν οι λαγοί και το τηρούν όταν πολλή ώρα κάθισαν στο γιατάκι τους και επιστέψαν στην ασφάλειά του. Όταν όμως πρόκειται περί γιατακιού καινούργιου νεόδμητου ή γιατακιού που έκαμε ο ζαβολής ύστερα από εκπατρισμό άλλου, που κατείχ επρο ολίγου και ύστερα από κυνήγημα, τότε ο λαγός δεν δίνει εμπιστοσύνη στη νέα του κατοικία – γιατάκι-και με τον πρώτο θόρυβο την εγκαταλείπει.
Χαλάει τη θρησκευτική του πίστη και λέει: «Ασθενής και οδοιπόρος είμαι και η αμαρτία μου συγχωρείται». Τότε αλλάζει γιατάκι από στιγμή σε στιγμή. Τίποτε δεν του αρέσει, όλα του είναι ύποπτα και βρίσκεται υπ’ ατμόν, φυσικά τέτοιες ώρες δεν λαγιάζει με το κεφάλι ανάμεσα στα μπροστινά πόδια, παρά κάθεται στα πισινά, αποτραβιέται ανάμεσα στους θάμνους, κουνά το κεφάλι του, περιστρέφει τα αυτιά του και υπάρχει –δεν υπάρχει κίνδυνος, μετακινείται ανήσυχος και τόπος δεν τον χωράει. Για να γιατακιάσει θα κάνει πενήντα πρόβες και εκατό δοκιμές, ώσπου να πεισθεί ότι καλό είναι το κοστούμι του. Τοπομαχικός θα γίνει στο γιατάκι του όταν θα το κρίνει η πολεμική του τέχνη.
Αναπόσπαστη και συμφυής με την ασάλευτη λούφα του λαγού είναι η βουβαμάρα του. Σαν το λαγό, κανένα πλάσμα στη φύση δεν είναι τόσο αμίλητο και βουβό.
Οι λαγοί δεν μιλούν ούτε χασμουριούνται σαν τους σκύλους, ούτε βογκομαχάνε σαν τα γουρούνια, ούτε ουρλιάζουν σαν τα τσακάλια, ούτε βελάζουν σαν τα ζαρκάδια. Οσο και να ζορίσεις τον λαγό, όσο και να τον παιδέψει ο γκέκας, όσες τουφεκιές και αν του βροντήξουν οι παλαβωμένοι από την παρουσία του λαγού, φωνή δεν θα βγάλει.
Μουλωχτός πάντα, εγκρατής και καρτερικός, μπορεί να ιδροκοπήσει, αλλά την ανάσα του δεν θ’ ακούσεις. Αφήνω την πατησιά του, που ποτέ δεν ακούγεται από την προσοχή που ρίχνει τα βήματά του και τα τριχωτά πέλματά του. Φωνή, λέω, δεν βγάζει, ενώ έχει φωνή και να γκαρίξει μπορεί, αν του το επιτρέπαμε.
Τη φωνή του θα την ακούσουμε μονάχα σαν κραυγή πόνου, σαν οιμωγή επιθανάτιο και μόνο τότε. Κύκνειο άσμα του λαγού είναι η επιθανάτια οιμωγή, που την αφήνει όταν τον δαγκώνει ο λαγωνικός ή όταν τσακιστούν τα πόδια του από τα βόλια και σέρνεται και βλέπει τους σκύλους ή τις χερούκλες του κυνηγού που σκύβει να τον πιάσει.
Ξέρει καλά ότι η οιμωγή του δεν πρόκειται να τον λυτρώσει. Ισα- ίσα την ακούνε οι σκληροτράχηλοι εχθροί του και αν είναι ένας γίνονται δύο και τρεις, γιατί σπεύδουν όλοι στο Γολγοθά του.
Επρόσεξαν τη λαγώειο αυτή οιμωγή και τα επακόλουθά της οι κυνηγοί και τη χρησιμοποιούν στα καρτέρια για να συγκεντρώσουν τα τσακάλια και τις αλεπές. Γνώρισα τέτοιους καρτεριτζήδες. Κάθονται στο πόστο τους τη νύχτα και από καιρό σε καιρό βγάζουν μια τέτοια οιμωγή από το καλλιεργημένο γι’ αυτή τη δουλειά λαρύγγι τους.
Είναι κάτι σαν ταρζανικό σκούξιμο ή ουρλιαχτό απαίσιο και ανατριχιαστικό. Με την οιμωγή αυτή τα γύρω τσακάλια και αλεπές, νομίζουν ότι λαγός πιάστηκε στα δόκανα ή από επιτήδειο σύντροφό τους και τρέχουν για να πάρουν μερτικό. Τότε ο κυνηγός τους συγυρίζει. Από το γιατάκι του τα παρακολουθεί ασάλευτος και σαν ψόφιος όλα και σχεδιάζει. Σχεδιάζει, κρίνει και αποφασίζει ποια στιγμή θα τιναχτεί, προς τα πού θα κατευθυνθεί και αυτά αναλόγως με τον κίνδυνο που υπολογίζει ότι «επικρέμαται».
Αν πρόκειται π.χ. για παιδί που χαζεύει εκεί και ανακατεύει τους θάμνους, δεν το κουνάει. Αν έρθει από πάνω του κατσίκα και τον δει και τρομάξει και φτερνιστεί, δεν το κουνάει. Αν είναι ξυλάς και κόβει ξύλα, θα σηκωθεί όταν πια κόβουν τη σκιά του, αν είναι σκύλοι φέρμας και ζαρώνει αν είναι λαγωνικά και κλαφουνίζουν γοερά είκοσι μέτρα παρακείθε και ότι πάνω από το γιατάκι του, δεν σηκώνεται ακόμα. Αν περνάει ο κυνηγός βιαστικός δίχως να κοντοστέκεται και να ψάχνει θάμνο με θάμνο, σπιθαμή με σπιθαμή, πάλι ζαρώνει και δεν σηκώνεται.
Αν πέφτουν που και που πέτρες γύρω του, δεν σηκώνεται παρά όταν απότομα πέσει η πέτρα δίπλα του. Τον φερμάρει ο σκύλος και δεν το κουνάει, τον βλέπεις και κάμνει πως δεν σε βλέπει. Τέτοια υπομονή έχει. Επιμένει σαν να μην υπάρχει. Όταν όμως πάρει την απόφασή του, τινάζεται μονομιάς, κάμνει το πρώτο άλμα του ένα-δυο μέτρα έξω από το γιατάκι του, και δίχως να σταθεί, παίρνει το δρόμο που είχε στο νου με μια καταπληκτική ταχύτητα σαν πέρδικα.
Η φυγή του γίνεται προς την κατεύθυνση που έχει εμπόδια για τον διώκτη του σκύλο ή κυνηγό. Κάνει δηλ. όπως όλα τα θηράματα για να μη δώσει στόχο. Τρέχει προς τα εμπόδια που τα ξέρει σαν το παιδί που παίζει ανάμεσα στα δέντρα. Αν ο χώρος είναι ακάλυπτος και επίπεδος, θα κάνει δυο-τρία ζικ-ζακ και ύστερα θα στρώσει. Αν ξαφνικά και δίχως να πάρει πρωτύτερα είδηση ότι κοντά του βρίσκεται κυνηγός και απότομα πέσει πέτρα δίπλα του, τινάζεται έξω από το γιατάκι του και στέκει όρθιος να δει τι συμβαίνει. Κάθεται στα πισινά του και περιστρέφει το κεφάλι του για ν’ αντιληφθεί τι τρέχει. Αν αντιληφθεί τον κίνδυνο θα πάρει δρόμο, αλλιώς θα κάνει λίγα βήματα αριστερά- δεξιά και θα μελετήσει το μέρος για άλλο γιατάκι. Δρόμο δεν παίρνει, προσέχει σαν αλεπού και όταν βεβαιωθεί ότι τίποτε δεν συμβαίνει, θα καθίσει σε άλλο γιατάκι, αλλά θα είναι ανήσυχος και πάντα έτοιμος για φυγή.
δεύτερα αυτά γιατάκια, οι λαγοί μένουν ανήσυχοι και προσεκτικοί. Στη φέρμα δεν στέκουν και όταν ακούνε τον κυνηγό να πλησιάζει, φεύγουν, αφήνοντας τη στρατηγική της επίμονης λούφας που παραπάνω περιγράψαμε. Το ίδιο γίνεται και όταν η μέρα είναι με σφοδρό αέρα που συνταράζει χορτάρια, χώματα και κλαδιά. Τότε οι λαγοί κυκλοφορούν κρυφά και ύπουλα, αθέατοι και κανένα γιατάκι δεν τους χωρεί.
Λαγός που ξετινάχτηκε με ελαφρό ζόρισμα, μ’ ένα λόγου χάρη ενόχλημα ενός εργάτου που δούλευε εκεί κοντά, θα καθίσει πάλι εκεί κοντά. Όταν όμως πάρουν το κατόπι κραυγαλέοι γκέγκηδες, τότε οι διαδρομές του είναι μεγάλες.
Τις μικρές διαδρομές τις κάνει από τα θαμνωμένα μέρη που έχουν εμπόδια και τον καλύπτουν. Τις μεγάλες πάλι πάνω στους δρόμους ή φαρδιά μονοπάτια που τα γνωρίζει καλά ο λαγός. Τα «γυμνάσια» αυτά τα κάνει διότι ξέρει ότι στην ταχύτητα δεν τον φτάνει κανένας και ότι θα κουράσει οπωσδήποτε τους διώχτες του. Γι’ αυτό παίρνει δρόμους και όχι σφιχτά μέρη που του είναι ύποπτα από τις ενέδρες που του στήνουν οι αλέπες. Όταν κουραστεί και αυτός τότε χώνεται στα πυκνά για να κάμει παραπειστικούς μαιάνδρους ή αστεροειδείς δρόμους για ν’ απασχολήσει μ’ αυτούς τους σκύλους και τότε εγκαθίσταται στο πιο απόμερο και σκοτεινό γιατάκι.
Οι πολυκυνηγημένοι λαγοί γνωρίζουν πολλά κόλπα εκλογής και παραμονής στο γιατάκι, αλλά προπαντός της διαφυγής και του ξεγελάσματος του σκύλου
Του Άγγελου Ποιμενίδη, από τα «Κυνηγετικά Νέα», Οκτώβριος- Νοέμβριος 1962
Καλύτερα ένα θήραμα λιγότερο παρά ένας φίλος….
Απάντηση

Επιστροφή στο “ΚΥΝΗΓΙ ΛΑΓΟΥ”